Van dwang wordt een mens weerbarstig van

Van dwang wordt een mens weerbarstig van. Het begint op te vallen, althans een goed lezer zal het zien. Dat er de laatste tijd op verschillende plaatsen gebruik wordt gemaakt van dwangmaatregelen. Op gebied van huisvesting, gezondheid, valt het woord dwang, herhaaldelijk.

Weet niet hoe jullie er op reageren, bij mij wekt het veel wrevel op. Te meer dat dwang nog nooit echt iets positiefs heeft gebracht. Het is iets vanuit vroeger tijden, zou je denken. Terug kijkend bijvoorbeeld naar de Middeleeuwen. Toen en daarvoor hadden we van die machthebbers, die door middel van dwang ons onder de duim wilde houden.

Dwang is nog steeds een middel dat wordt gebruikt.  Om bijvoorbeeld anderen iets te laten doen, wat jij wilt dat ze doen. Het is en blijft een machtsmiddel, dat niets te maken heeft met gelijkwaardigheid. Waarom zou de een de ander tot iets mogen dwingen? Doen we dit niet al eeuwenlang?

Zijn we het zo gewend geraakt en is het een makkelijk middel? Dat is het zeker. En weet je waarom we dwingen? Omdat we niet bij machte zijn om anderen op een andere manier ergens toe te bewegen.

Als we niet bij machte zijn, zegt een spiritueel medewerker van Paragnost Eddie, is dwang een vorm van handelen, vanuit eigen machteloosheid. Het staat heel ver af van hoe je als mens met elkaar om zou moeten gaan en kunt gaan.

Van dwang wordt elk mens weerbarstig. Logisch, de ander wil voor jou iets bepalen. Zetten we de hakken in het zand. Dat kan niet, want we zijn als mens gelijkwaardig. Hoe krijg je dan wel voor elkaar dat anderen iets doen, wat fijn is, als ze het doen?

Door te vragen of ze het willen doen, met daarbij beargumenteren wat de reden is waarom. Enthousiast, positief, eerlijk, puur, oprecht sprekend vanuit je hart er bij zijn. Zo krijg je mensen mee. Die zullen dan zelfs met eigen oplossingen gaan komen, omdat ze inzien dat wat jij aandraagt goed en slim is om te doen.

Als jij dat goed kunt uitleggen, en de ander voelt dat die iets kan en mag inbrengen, dan gaat de ander mee in jouw enthousiasme. Dit vraagt om een andere houding van de mens. Een houding die we helaas lang niet altijd meekrijgen.

Terwijl deze andere houding zoveel fijner is voor jezelf. Waarbij je anderen volledig in hun waarde laat. Dwang helemaal niet nodig is. Diegenen die werken met dwang, hebben deze houding niet geleerd.

Die stralen ook bepaalde energie uit, van ik bepaal. Ik ben de baas, ik zit op een positie dat ik dwang kan uitoefenen. Juist als je op een bepaalde positie zit, zou je moeten weten dat je die positie nooit moet misbruiken, door dwang toe te passen.

Zou je juist de skills moeten hebben om anderen met gelijkwaardigheid tegemoet te treden. Dan krijg je de mens mee, dan voel je vertrouwt aan. Dwang willen uitoefenen, zijn vaak diegenen die empathie missen.

Ze hebben moeite met verbinden, het spreken van de juiste taal. Ze vinden dat ze zich superieur kunnen opstellen. Allemaal eigenschappen waar de mens een broertje dood aan heeft. En ja, dan krijg je anderen niet mee en blijft voor deze mensen als enige over. Hun positie gebruiken als wapen en dwang gaan toepassen.