Ultieme liefde

Wat is er mis met tijd alleen doorbrengen, zelfs in een relatie de behoefte ervaren om er even op uit te trekken, voor jezelf een tijd met jezelf gunnen? Eigenlijk niets, ware het niet dat de reactie van een partner er vaak een is van angst. Regelmatig beluister ik mensen die in paniek schieten als hun partner aan hen (is meewerkend voorwerp: aan hen = hun) vertelt wat tijd voor zichzelf nodig te hebben tot zelfs een vakantie voor zichzelf boeken.
Het oude denken zegt dat dit ‘not done’ is, dat het verdacht zou zijn, dat er grondig iets mis is met de relatie, dat er wellicht een kaper op de kust is enz. Zo zijn we opgevoed met de gedachte van samen uit, samen thuis. Wat mij vooral verontrust is dat er onder die gedachten overtuigingen spelen die iets vertellen over het vertrouwen in elkaar.
In relaties waarin men elkaar die ruimte voor zichzelf gunt zonder wanklank is er ruimte om helemaal zichzelf te zijn. Het kan ook wel zijn dat de ander onverschillig reageert en al blij is dat je er even op uittrekt, dan is dat ook weer een ander verhaal. Opgelucht dat de ander zijn valies neemt, zodat er even weer rust komt. Maar of dat nou ook zo bevorderlijk is voor een relatie, betwijfel ik. Nu geen oordeel. Elke relatie is anders.
Heel wat mensen zijn ook wanhopig op zoek naar een verwante ziel. Iemand die beantwoordt aan de diepste verlangens en ideeën over liefde. In de vraag wanneer de ware eindelijk op het pad komt, voel ik pijn bij de ander. Want mensen hebben er werkelijk alles voor over om iemand te ontmoeten die een pijnlijk gemis aan verbinding en vreugde in het leven kan opvullen.
Eigenlijk neem ik onder die vraag nog iets anders waar namelijk wanneer krijg ik eindelijk wat ik nodig heb voor mijn groei en bevrediging?
Ik realiseer me dat mijn antwoord niet het gewenste, verlangde antwoord is en toch blijf ik hier voor mezelf als medium en levenscoach heel consistent. Mijn taak in dit werk is niet om mensen een ware liefde te beloven, maar wel de weg naar zichzelf om de ware liefde in zichzelf te ontwikkelen. Dit is een weg die we allen nu mogen afleggen om naar een volwaardig gedragen relatie te groeien.
Op dit moment worden relaties verbroken die jarenlang stand hebben gehouden maar waar in de onderstroom weinig zelfliefde aanwezig was.
Het antwoord dat ik vaker deel met klanten of kennissen is aandacht te schenken aan je eigen leven, waar je je talenten ontplooit, je eigen ding doet, vormgeeft aan jouw leven, zorg draagt voor je jezelf, zodat je je op een openhartige, onvoorwaardelijke manier kan voorbereiden op intimiteit.
Is het herkenbaar dat de mens zich pas vitaal, gelukkig en levendig voelt door te zoeken in een relatie, ook al gaat dit ten koste van de eigen individualiteit? Soms vergroeien relaties als het ware zodanig met elkaar dat ze vervreemd geraken van zichzelf.
Het valt me soms op in een gesprek met kennissen of vrienden dat niet echt gecommuniceerd wordt vanuit zichzelf, maar wel aftoetst of de partner hetzelfde denkt. Als niet hetzelfde gedacht wordt, dan leeft onderhuids de angst dat de relatie niet goed zit, dat er van alles aan mankeert, dat er zeker en vast een conflict uit voortkomt. Ook dat zijn diepgewortelde overtuigingen waarin ook weer een diepere angstlaag verborgen zit. We hoeven het niet altijd en overal met elkaar eens zijn, toch?
In feite is het om die reden goed om regelmatig tijd voor jezelf te nemen, een tijd van afzondering te plannen om de vervreemding met jezelf te voorkomen of te genezen.
Gevoelvolle relaties en diepe vriendschappen vloeien voort, omdat je je eigen leven serieus neemt en toegewijd leeft vanuit jezelf.
Margaret Fuller was een heel inspirerend schrijfster die regelmatig essays schreef rond bezielend partnerschap. Ze was een vrouw voor haar tijd, maar niettemin leefde ze volledig naar wat ze schreef.
Ze ging nog een stapje verder in haar betoog en verwees hierbij naar afzondering in een celibatair leven. Om uiteindelijk geschikt te zijn voor een relatie, moet een ziel, ongeacht of het een man of een vrouw betreft, het in de geest buiten zo’n relatie kunnen stellen.
Dus concreet tijd alleen kunnen doorbrengen, ervaren dat je eenzaam bent. De geest van het celibaat kan ook heerlijk zijn voor iemand die op zoek is naar een leven vol vitaliteit en kan een belangrijke element zijn bij het sluiten van een vriendschap of het aangaan van een relatie.
Kortom, ik kan de gedachte bijtreden dat in eenzaamheid kunnen leven een voorwaarde is om waarachtige intimiteit met iemand anders te kunnen ervaren.
Dit is waar sommigen tegenaan lopen: het niet alleen met zichzelf kunnen zijn, de angstgedachte alleen achter te blijven, de ander nodig te hebben om de persoonlijke innerlijke leegte aan te vullen. Die relaties zijn meestal niet gebaseerd op een krachtig fundament met een éénheidservaring in zichzelf.
In de onderstroom merk ik vaak dat het verlangen naar een werkelijke zielsverbinding ontbreekt, ook al worden die verlangens wél uitgesproken. Die verlangens worden vaak niet belichaamd vanuit het éénheidsgevoel in zichzelf. Het blijft een oningevuld verlangen dat bij de ander gehaald moet worden om zich één te voelen met zichzelf. Dit is één van de redenen waarom relaties die vanuit het zich niet één voelen met zichzelf onhoudbaar zijn geworden.
Het verlangen naar een tweelingziel of een zielsverwant is bijzonder groot. Wetend dat er nog zoveel andere zielsallianties mogelijk zijn, mogen we ook dit krampachtig verlangen gaan loslaten en oordelen over welke liefde de ultieme liefde moet zijn, veranderen.
De ultieme liefde zit in jezelf, jij mag de ultieme liefde voor jezelf worden. Geromantiseerde verhalen van tweelingzielen zijn vaak een kwelling, omdat zelfliefde het ontbrekende deel is in het verhaal.
En dit is niet niks. Dit reikt veel dieper dan een oppervlakkig zoeken naar de romantische tweelingziel of zielsverwant. Deel van datgene waarnaar we in ons verlangen naar een verwante ziel hunkeren, is intimiteit met en het uiting geven aan de eigen ziel.
Ik eindig dit blog met een uitspraak van Margaret Fuller: ‘Vereniging is alleen mogelijk als je jezelf als eenheid Bent.’

Liefdevolle groet
Mieke Box 45
www.miekecoigne.com