Traumatische ervaringen

Traumatische ervaringen. Ervaringen hebben we allemaal. En ervaringen hebben we nodig om te groeien en om onszelf te ontwikkelen om bewust te worden.  Anders is het als ervaringen zo ernstig binnen komen bij de mens dat het een trauma kan worden.
Het oplopen van trauma’s zijn inherent aan het menselijk leven.
Gelukkig wordt niet iedereen erdoor getroffen.
In tal van situaties komen we ze tegen, ook waar je dit bijna niet voor mogelijk hebt gehouden.
De schandalen die aan het licht zijn gekomen binnen de katholiek kerk, de jeugdzorg en de pleeggezinnen spreken voor zichzelf.

Ook binnen verenigingen zijn zedenzaken aan het licht gekomen en mijn gevoel zegt mij dat er meer en meer tevoorschijn zal komen, alles komt aan het licht vroeg of laat.
Sommige mensen dragen vele trauma’s met zich mee en kunnen zich maar moeizaam door het leven heen bewegen.
Werk is niet meer mogelijk en vriendschappen en of relaties zijn zeker niet mogelijk vanwege de nabijheid van de ander.
Elke gebeurtenis roept reacties en angsten op en dat is zeer bedreigend.

Trauma’s kunnen ontstaan in de vroege ontwikkeling en door externe factoren.
Bij mensen met een trauma staan angst, machteloosheid en wanhoop centraal.
Ieder mens reageert anders op overweldigende gebeurtenissen en we zijn nu eenmaal niet allemaal opgewassen tegen heftige dingen.
De ene mens reageert nu eenmaal anders dan de andere mens.

Trauma kan ook ontstaan als er een reeks gebeurtenissen zich achter elkaar opvolgen.
De ene gebeurtenis is nog niet verwerkt of er is alweer een volgende gebeurtenis onderweg en al deze gebeurtenissen zorgen ervoor dat het als een voetafdruk in je aura zichtbaar wordt.
Een mens heeft nu eenmaal de tijd nodig om dingen te verwerken.
Oorlogsslachtoffers zijn daar een typisch voorbeeld van zoals ook militairen die constante druk en angst ervaren.
Het lichaam blijft dan in een staat van paraatheid en kan dus niet ontspannen.
Men blijft alert en het lichaam staat voortdurend in een te hoge versnelling.
En daardoor zijn we ook niet meer in staat om op een gewone manier te reageren op de buitenwereld.

Vandaar de fysieke verschijnselen die optreden als er spanning ontstaat.
Men begint dan te transpireren en of krijgt hartkloppingen en men schrikt van harde geluiden.

Dit is ook mogelijk met dieren trouwens een dier kan ook een traumatische ervaring hebben opgelopen en dat kan al in de vroegste jeugd zijn begonnen.
Doordat een dier te vroeg uit het nest is weggehaald kan er een gevoel van geborgenheid zijn weggehaald en dat zal de rest van het dierenleven op de een of andere manier zichtbaar zijn. Het gevoel van onveiligheid is dan chronisch geworden.
Er kan zeker wel goede hulp worden geboden bij zowel mens als dier, maar vooral is het belangrijk om de symptomen te herkennen zodat de juiste hulp kan worden aangeboden.

Als je voelt dat je zelf in een dergelijke situatie hebt gezeten waarin je de ene gebeurtenis na de andere hebt ervaren, en je voelt dat je voortdurend onder spanning staat ga dan op zoek naar hulp voor het van kwaad tot erger wordt.

Voorkomen is beter dan genezen.

Hartegroet,
Lis