Spirituele Oikofobie

Laatst hoorde ik een term dat nieuw leven is ingeblazen door een steeds populairder wordende politicus.
Oikofobie. Wat betekent: een sterke afkeer voelen jegens het eigene en het bestaan..
Je zou het eenvoudiger kunnen zien dat je tegen de bekende huisjes aanschopt als het tegendeel toch waar blijkt te zijn dan
Maar oikofobie zou in de spirituele context ook zeker hout snijden..
Spirituele oikofobie, is de afkeer van de goddelijke wereld, omdat we niet hebben gekregen waarom we vroegen!!
In het leven kennen we maar één zekerheid, dat is onzekerheid..
De mens als bewustzijn-zoeker kent wel de term ‘law of attraction’ en ‘alles wat je aandacht geeft groeit’, etc. Dat zijn gezonde overtuigingen en die overigens op waarheid (kunnen) berusten..
Wel is het zo dat de kosmos onze energie kan verstaan, de woorden wat minder. Maar de grootste illusie waar wij als mens ons hoofd elke keer weer aan stoten is… tijd. Maar tijd bestaat niet.. althans niet in onze ziel. Maar in onze verpakking/lichaam herkennen we tijd wel degelijk.

Maar wat dan in gang word gezet is het wachten, en als wachten maar lang genoeg duurt en er geen uitzicht of motivatie meer bestaat om achter dat “gevraagde” te blijven staan, dan zal dat geloof worden weggeschoven, en plaats vrijmaken voor wellicht onverschilligheid en zelfs de onvrede uitspreken naar ‘het goddelijke’ die onze verlangens toch zouden moeten
uitvoeren/behartigen/vertegenwoordigen.
Wat is het gevolg: oikofobie valt ons ten deel.
De neerslachtigheid, indolentie en apathie jegens onze vraag, omdat we ervan uitgaan dat we het niet krijgen of kunnen/mogen ontvangen. Want ‘Het is immers niet weggelegd voor mij om gelukkig te mogen zijn’.
Maar dames en heren.
boos worden op de spirituele wereld is onlogisch en werkt zeer destructief en zegt iets van ons bewustzijn. (dat we nog niet bewust kunnen zijn).
We kunnen sowieso niet iets of iemand de schuld geven als we thuis gaan wachten op die zak vol geld , of de relatie die we zo graag willen.

Onze vraag komt altijd in laagjes omdat we gespaard worden voor een tsunami aan weerstand. De weerstand die we ervaren is les.
En als we dat inzien zal de spirituele oikofobie als sneeuw voor de zon verdwijnen.
We kunnen wel vragen om een gelijkwaardige fijne relatie (en word dan ook zeker verhoord) maar het kan betekenen dat er nog ervaringen moeten komen, en dat we bovenaan de stapel, toch weer even in het midden van de stapel worden gelegd, voordat het gehonoreerd word. Zeker in relaties, omdat we geen interventie mogen plegen in het proces van de ander.
(want wat mijn ervaring zou moeten zijn, is misschien al begrepen door de ander).
Als je 100.000 euro vraagt, en je wint maar 100 euro in de staatsloterij en je kunt dat zien dat je vraag toch verhoord word, (alleen is het niet genoeg), ben je al op het goede pad
Mensen die dit niet zien, kunnen net zo goed stoppen met het vragen om een ton.
Leg de schuld niet buiten jezelf. Je kan wel geloven dat je ‘gehoord’ word maar het gaat erom dat het ‘zeker weten’ geactiveerd gaat worden.

Zo niet dan geef je aan: ja ik geloof er wel in, maar wil het eerst zien voordat ik het kan geloven..
dat is gene-zijde vragen om een oude dag voorziening, en geef je wantrouwen aan, aan je hogere zelf.
Zoals een goede vriend van mij altijd zegt “gras gaat niet harder groeien door eraan te trekken”.
Onze helpers (noem het hoe je wilt) spreken echt niet met elkaar af: Bertje heeft dit gevraagd, nou dan gaan we dit lekker NIET geven.
Absoluut niet.

Aken en Keulen zijn ook niet op één dag gebouwd, er zijn meer wegen die naar Rome leiden. Noem ze maar op..
Denk niet aan tijd! Weet dat we tot onmeetbare hoogte kunnen reiken, en dat wat we vragen ook echt op ons pad komt, maar op de juiste gedoceerde manier, dat bij ons past..
Want zeg nou zelf; je kan wel een relatie willen maar als jij vegetarisch bent en je toekomstige partner houdt van stiergevechten. TJA!
En wat heb je aan 100.000 euro als je al een leuk huis en auto hebt..
In de juiste proporties, volgorde, rangorde komt alles naar ons toe.
Vraag en het word je gegeven.
Klop en er word open gedaan.

En dan wil ik afsluiten met een treffende joodse uitspraak die de lading feilloos dekt.
‘Moeilijke dingen hebben wat tijd nodig,
Onmogelijke dingen duren iets langer’.
De controle van het willen ‘’hebben’’ loslaten.

Want de hemel laat ons echt niet vallen..
Warme Groeten,
Tony