Ruimte door verlies

Ruimte door verlies. Verlies krijgt over het algemeen een negatieve invulling en betekenis. Maar is verlies echt zo negatief?
Bij verliezen hoort datgene waar we blij van worden namelijk winnen. En soms kunnen deze twee begrippen, verlies en winst, juist het tegenovergestelde resultaat/effect geven.
Zoek eens minstens 2 voorbeelden van situaties waarin jij kon ervaren dat een verlies uiteindelijk het beste was wat je kon gebeuren. En denk eens aan minstens twee situaties waarbij je winst ervoer, en het achteraf gezien toch niet gunstig bleek te zijn.

Ruimte door verlies. Stel je even voor. Je hecht je aan spullen die je eigenlijk al veel langer wilt wegdoen, maar je kunt je spullen niet loslaten. Ik bedoel hiermee niet spullen (en dan nog) die voor jou emotionele waarde hebben. Je constateert dat je bepaalde spullen plotseling kwijt bent geraakt. Hoe ervaar je dat?
Het kan ook gebeuren dat je iets heel waardevols kwijt bent wat je heel dierbaar was. Hoe ga je hiermee om? Kun je dit verlies aanvaarden of houd je de pijn van het verlies vast? Je kunt een schrijfboek bijhouden en alles wat je ervaart en voelt van je afschrijven. Wat ontdek je uiteindelijk? Je kunt dieper doordringen in jezelf. Niet alles wat je ontdekt is even prettig.

Kun je je voorstellen dat je ook die dingen waarvan je merkt dat je ze niet meer nodig hebt, eenvoudig los kunt laten? Je hebt het ooit aangenomen en je kunt het vervolgens de vrijheid geven.
Je zult niet onmiddellijk al je gehechtheden kunnen loslaten en misschien zul je zelf heel wat pogingen ondernemen om één gehechtheid los te laten.
Voel hoe het is terwijl je loslaat, geef jezelf een schouderklopje dat het je gelukt is. En als het niet onmiddellijk lukt, wens jezelf geluk met het feit dat je het wel hebt geprobeerd.
Het leven is in een voortdurende beweging van omarmen, vasthouden en loslaten. Het leven biedt ons heel veel mogelijkheden om het onderscheid te maken tussen hechten als een manier van ons vastklampen en hechten als een manier om emotioneel in verbinding te gaan en toch vanuit eigen bestaan te leven.