Paragnost Eddie en Consulenten

Relaties, verliefdheid en intimiteit

bob Relaties, verliefdheid en intimiteit. Een onderwerp dat ons allemaal zo aangaat en raakt: relaties. En hoe werkt dat in de verliefdheidfase. En wat betekent dat voor de intimiteit? En wat gebeurt er met de intimiteit in de loop van de tijd?

In mijn visie zijn er twee vormen verliefdheid. De eerste vorm, die veel voorkomt, is dat je bij verliefdheid te maken hebt met wederzijdse projectie. ‘Jij vindt mij heel leuk, waardoor ik mezelf leuker ga vinden.’ Dit is een heel basaal principe dat we allemaal veelvuldig hebben meegemaakt. We zien de wereld dan door de roze bril.

En wat ook allemaal meemaken is dat zo’n verliefdheid van wederzijdse projectie al heel snel vervalt in een afhankelijkheidrelaties. ‘Ik ben afhankelijk van jou om mij heel te voelen’. De diepere laag hieronder is natuurlijk dat we ons niet heel voelen in onszelf. De verliefdheid leidt tot verlangen, tot intimiteit en veelal tot een relatie. Dat is allemaal heel fijn. Maar de eerdergenoemde afhankelijkheid leidt ertoe dat we steeds verder van onszelf afkomen. We raken bij wijze van spreken verslaafd aan de liefde of de aandacht van ander om onszelf nog goed en heel te voelen.

En iedereen maakt dit mee. Maar we kunnen ook ervaren dat er een ander soort verliefdheid bestaat. Eerlijk gezegd, moeten we daarvoor wel groeien in bewustzijn.
Want in deze vorm van verliefdheid spiegelt de ander onze essentie. En hoe meer we bewust zijn, hoe meer de ander dat juist spiegelt. En ook dit leidt tot een gevoel van verliefdheid, maar deze verliefdheid spiegelt nu ons goddelijke bewustzijn. Door de intimiteit in deze relatie ervaren we een hogere goddelijke staat van Zijn. Misschien wel de staat van Zijn waar we altijd naar verlangd hebben. De liefde is niet meer van ‘ik ben afhankelijk van jou om me heel te voelen’, maar net andersom: ‘ik ben al heel in mezelf en vanuit mijn heelheid wil ik mijn liefde met jou delen’. Dat geeft een totaal andere dynamiek in een relatie. En de intimiteit kan dan echt tot extase komen.

Is deze ‘bewuste’ relatie dan altijd bestendig en duurzaam? Helaas niet. En waarom niet? Omdat ook deze relaties deel uitmaken van een systeem, waar het ego steeds weer probeert om stapje voor stapje de macht terug te pakken. We gaan elkaar dan weer verwijten maken dat de ander niet meer is, zoals die was. Of dat de ander teveel afwezig is, of enzovoort, enzovoort. Maar al die argumenten komen voort uit onze mind en we zijn dat weer het contact kwijt met ons goddelijke bewustzijn dat niet oordeelt en niet verwijt.

Het mooiste zou zijn als we permanent in ons goddelijke bewustzijn zouden kunnen verblijven en vanuit die kracht een relatie aangaan en die vooral blijven onderhouden.

Hartelijke groet,
Bob, box 80