Proberen of doen?

Proberen of doen? Proberen. We gebruiken het werkwoord proberen in zeer veel contexten. In sommige contexten is proberen niets bijzonders. Je ontvangt bijvoorbeeld een uitnodiging om naar een feestje te gaan. Je weet nog niet of dit je zal lukken, maar je hebt de intentie te onderzoeken of er een mogelijkheid is je werkuren te verzetten. Je laat weten aan degene die je uitnodigt om te proberen langs te komen. Dit is binnen deze context niet geladen.
Proberen is een ingebakken woord en onbewust impliceert dit mislukking. Met een aantal voorbeelden wordt het je duidelijk wat het systematisch gebruiken van woorden als ‘proberen’ impliceert. Je hoeft me geen gelijk te geven, want dat is niet de bedoeling van dit blog. Ik nodig je enkel uit om stil te staan bij de diepere lagen van uitdrukkingen die in de energetische onderstroom bijzondere effecten kunnen hebben. Proberen is er slechts ééntje van.
Omdat er op taalkundig vlak weinig stil wordt gestaan bij de trillingen van woorden zijn spiertesten een manier om aan te tonen welke effecten woorden hebben in ons lichaam en onze geest. Net zoals de trillingen van woorden en het verband met kristalvorming in water werden gelegd door wijlen Dr. Emoto. Dit is dan wel zichtbaar en wat zichtbaar is voor de mens, wordt gemakkelijker aangenomen.
In spiertesten is het zeer duidelijk dat op het woord ‘proberen’ een energetisch negatievere (bijvoeglijk) verbinding zit. Bij het uitspreken van een zin als ‘Ik ga proberen beter mijn best te doen’ hou je er onbewust al rekening mee dat het toch niet zal lukken want je ervaart van jezelf dat je geen doorzetter bent, niet krachtig bent, nooit zult slagen in wat je doet. En hierin zitten dus weer veel programma’s. Met andere woorden, je saboteert jezelf, ook al is de wil er wel, toch creëer je onbewust een voorspelling die uitkomt. Wat zeg je dan? ‘Zie je wel, ik heb het geprobeerd, maar het is niet gelukt’. Self fullfilling prophecy.
De kracht van woorden is niet te onderschatten.
In spiertesten zien en ervaren cliënten onmiddellijk het verschil bij het gebruiken van het werkwoord proberen. Energie laat zich voelen in het lichaam. Ik kijk uiteraard ook samen met een cliënt dieper, want een woord vervangen door een ander woord dat wel een krachtige positieve vibratie heeft is nog maar het begin van de verandering. Daaronder zitten dus heel veel programma’s die vaak verwijzen naar faalangst, angst om zich te laten zien, angst om succesvol te zijn enzovoort.
Als die dieperliggende programma’s ontmanteld worden en gereset worden, ervaart een cliënt een sterke verandering van binnenuit. Programma’s worden niet overschreven met soortgelijke programma’s, maar compleet vanuit een positief trillingsveld. Van proberen is geen sprake meer. Je gaat ervoor, je doet het, je vertrouwt in jezelf en je ervaart innerlijk verandering en dit op een diep zielsniveau.
Soms word ik aangesproken op de zin die voor sommigen opvalt: Word de kapitein van jouw schip.
Als ik bijvoorbeeld zeg dat ik zal proberen de kapitein van mijn schip te worden, dan zitten daar veel onderliggende saboterende gedachten, gevoelens en emoties. Ik mag dan wel de positieve intentie hebben. Ik houd er onbewust rekening mee dat het me toch niet zal lukken. Waarom niet?
Omdat ik het al zo vaak heb ‘geprobeerd’. En als ik mezelf de vraag stel waarom dat niet is gelukt, kan ik de hele buitenwereld erbij betrekken en dan leg ik de oorzaak buiten mezelf. Ik verwijt anderen ervan dat ik maar niet mijn stuur van mijn schip vasthoud. Ik laat me dirigeren en bepalen en soms is dat handig en soms helemaal niet.
En wat kan daar mogelijk nog meespelen? Als ik kapitein van mijn schip ben, moet ik de verantwoordelijkheid dragen welke koers ik uitvaar, wie ik meeneem en wie ik niet meeneem en wat ik daar onderweg zal ervaren, daar zal ik zelf ook weer verantwoordelijk voor zijn. Nou, dat zint me toch niet echt zo, want dan is het mijn ‘schuld’ als iets foutloopt. Het is toch wel handiger als ik anderen de ‘schuld’ kan geven.
En zo gaan we echt laagje per laagje dieper en dieper tot we op het bot zeer ‘eerlijk’ moeten erkennen hoe we omgaan met onszelf en ons leven.
Wil je het nog proberen? Of ga je het gewoon doen? Er is geen mislukking, er is geen falen. Er is slechts de terugkoppeling van wat werkt en niet werkt. Er is geen schuld. Er is enkel de ervaring.
En zolang je nooit opzettelijk en bewust de ander kwetst, is het ok. Het leven is als een supergrote landkaart, en die mag jij gaan ontdekken op jouw manier. Daar komt geen proberen aan te pas. Je gaat op ontdekking of je doet het niet. Dan kijk je beroerd naar je leven, want het stroomt voor geen meter.
Als je leert zwemmen, ga je toch ook het water in? Ook al oefen je even in techniek, je kan niet proberen in het water te springen, zonder nat te worden, te ploeteren om boven water te blijven, je doet het en je mag echt trots op jezelf zijn. Wie had dat gedacht?