De Prins en de Prinses

In het begin van een relatie doen beiden er alles aan om elkaar te behagen zoals dat heet.
We stoeien wat af met elkaar en niets is te veel. We voelen ons tot elkaar aangetrokken en kunnen niet van elkaar afblijven de hormonen tieren welig.
Na een tijd gaan we samen wonen en leven we dus voortdurend in elkaars energie.
Tot dan toe is het oké, we zien elkaar immers alleen in de avond en in de weekenden zijn we vrij en kunnen we samen de boodschappen doen en het huis aan kant maken en daarna gaan we fijne leuke dingen doen.
Zo is meestal de gedachte en de belevingswereld van de vrouw/man in het begin van de relatie.
Niet erg realistisch blijkt want na een tijdje gaat de schoen wat wringen.
Hij wil nu eenmaal voetbal kijken en ‘’ja dat duurt een heel seizoen’’ dus misschien leuk om dan eens met je vriendinnen af te spreken, toch?
Zij heeft ook wel eens zin om met de meisjes onder elkaar een party te houden en ja dat is dan net op voetbalavond, ‘’kun je dan boven kijken dan heb ik de kamer eens voor de girls .
Ja dan komen daar toch de kleine barstjes in het levensgeluk omdat ieder toch ook wel zijn/haar eigen ding wil doen.
Na zo een hele avond ben je toch ook wel moe en wil je dan slapen gaan, waarop hij barst van de testosteron omdat zijn cluppie heeft gewonnen…ja zo gaat het in de meeste relaties.
Na weer een tijdje besluiten we om te gaan trouwen want de hormonen spelen op en er mogen kinderen komen.
Het eerste kind geeft veel commotie, ouders, grootouders, vrienden, collega’s alles komt op bezoek en jij voelt je moe maar zo gelukkig en hij is wat beduusd door alle aandacht die naar jou en de kleine gaat.
En ik nu denkt hij, ik heb ook aandacht nodig. Hij gaat de aandacht missen die voorheen naar hem uitging. Nu gaat alles uit naar de kleine en hij is nu wel wat onzeker aan het worden en voelt ook dat hij wat humeurig wordt.
Met haar is ook niet te praten want ze is moe en zegt notabene dat hij ook eens op mag staan hoor ’s nachts om de kleine te voeden. Ja zeg ik moet wel werken hoor de volgende dag, ik kan niet zo brak op kantoor aankomen denkt hij en spreekt het ook uit naar haar. Waarop zij dan weer begin te huilen want ze is zo heel moe.
Wat nu dan? Weet je wat ik vraag of mijn ma een paar weekjes kan komen dan kun jij wat rusten en dat is ook leuk voor mama dan zien we elkaar ook weer eens.
Het leven samen is opeens niet meer wat het was. De oh zo fijne leuke dingen lijken opeens weg te sijpelen en er is nauwelijks meer tijd voor elkaar.
We hadden het zo fijn samen en nu zijn we altijd moe en hebben de zorg nu voor de kleine en oh de vrienden en familie vragen ook steeds om iets te doen samen en eigenlijk wil ik alleen maar ons terug dat is eigenlijk wat ze beiden denken.
En op dit moment lieve mensen moet de communicatie super goed blijven lopen tussen beiden. Het kan zo maar gebeuren dat ieder een eigen weg gaat .
Dat hij straks alleen maar met zijn vrienden naar de voetbal is of in de kroeg zit terwijl jij thuis zit met de kleine.
Laat dit nooit zo ver komen, want dit is killing voor jullie relatie. Het contact wordt steeds minder en er is alleen nog maar de zorg, het werk, en het huishouden.
Maar als de kinderen groter zijn kun je leuke dingen met elkaar gaan doen als gezin maar als ze nog zo heel klein zijn dan is het alleen maar zorgen.
Ouders vergeten wel eens dat ze ook mensen met behoeften zijn en vegen dat makkelijker weg door de komst van de kinderen.
Maar niets is minder waar. En daar bedoel ik mee dat het super belangrijk is om als gezin fijne dingen te doen maar is het ook belangrijk om elkaar niet uit het oog te verliezen. Om het voor elkaar leuk te houden en elkaar af en toe te verrassen met fijne dingen. Zo houdt je ook voor elkaar de aandacht gaande en kan het nooit een sleur worden.
Je hebt eens voor elkaar gekozen en weet dat relaties altijd onderhevig zijn aan de fases waar je door heen loopt.
En het leven is niet alleen maar feest maar heb je ook de verantwoordelijkheid voor elkaar genomen.
Blijf communiceren en groei zodoende ook weer op een ander niveau naar elkaar toe. Het leven kan zo mooi zijn samen en in elke leeftijd heb je immers weer een andere fase waarin je andere dingen met elkaar beleeft.
Je Prins kan echt wel je stoere man blijven en jou Prinses is nog altijd je lieflijke vrouw. Daar verandert niets aan met de jaren maar dat is wel waar je samen voor mag werken. Juist omdat liefde een werkwoord is ben je er altijd mee bezig zo hou je het mooi voor elkaar.
Als je hier eens over wil praten met mij dan kun je mij bereiken op paragnost-Eddie box 68.
Warme knuffel,