Paragnost Eddie en Consulenten

Loslaten is voor velen echt een dingetje

Loslaten is voor velen echt een dingetjLoslaten is voor velen echt een dingetje. Laat het toch los, waar maak je je druk om, daar blijf je toch niet bij, als die zo met je omgaat. Je kent de goedbedoelde adviezen van anderen we, en je denkt op dat moment misschien wel. Ja, de ander heeft gelijk, het zou echt wel beter zijn.

Maar dat moment verdwijnt weer snel achter de coulissen en wordt verdrongen door de piekergedachten wat een stroom is vanjewelste. Niet te stoppen, zelfs er wakker van kunnen worden.

Soms gaat het nergens over. Het kan zelfs één zin zijn, die een ander heeft uitgesproken, die je zo heeft geraakt. Dat je er niet van afgeraakt. Loslaten is voor velen echt een dingetje. Niet alleen die zinnetjes, die als een spook je kunnen overmeesteren.

Ook wat je is overkomen, wat je is aangedaan, kom er maar eens vanaf. Of wat dacht je van iets te gaan doen, een keuze te maken. Ook dat kan zomaar heel lang duren, voordat je het los kunt laten. Hoe ontstaat dat vasthouden eigenlijk?

Want als je zo krachtig bent in iets vast te houden, ben je ergens begonnen dat te doen. We worden immers met niets geboren om vast te houden. Dat gaan we ergens in de loop van de tijd doen. We vragen een medium van paragnost Eddie ons hier eens wegwijs in te maken.

Mediums en paragnosten verkondigen tenslotte altijd de boodschap, laat het los. Welnu, geeft een medium aan, het is zoals de maatschappij is ingericht enerzijds, waardoor we moeite hebben met loslaten.

We worden onbewust eigenlijk met een boodschap de wereld ingestuurd, dat het hebben van alles, als een huis, auto, partner, kinderen, geld ons gelukkig maakt. Als je met die gedachte leeft en aan de slag gaat, is iets loslaten, als een partner, een huis, je kinderen heel erg lastig.

Daarbij komt, dat deze manier van informatie, ons op een bepaalde manier angstig maakt. Die angst komt weer voort uit dat maatschappelijke gedrag. Dat van ons vraagt op een bepaalde manier te functioneren. Als je elke dag hoort, dat het zo moet, ga je als kind of heel je best doen en trachten het meest voorbeeldige kind te zijn.

Of juist heel tegendraads te zijn. Dat gedrag ontstaat, omdat het kind zich niet geliefd voelt. Angst en liefde zijn elkaars tegenpolen. Als je dan een partner tegenkomt, die je aandacht schenkt, klam je je er direct aan vast.

Wat angst ook doet, is controle willen hebben. Dat is ook een vorm van vasthouden. Als je nou maar de controle hebt, over anderen, over situaties, dan kun je je staande houden. Dus eigenlijk horen we jou aangeven, medium van paragnost Eddie, dat de hoofdoorzaak ligt in onze jongste jeugd. Dat we daar gaan vasthouden en zelfs tot vastklampen over kunnen gaan.

Inderdaad, dat klopt. Maar wat is voor de meeste mensen vasthouden en dus niet kunnen loslaten? Een oefen-loze stroom aan gedachten, die niet te stoppen zijn. Als een partner vertrekt bijvoorbeeld, zijn we als mens in staat ons daar zo in vast te bijten, en niet los te laten.

Waarbij je het loslaten moet zien, als 24 uur per dag er mee bezig zijn. Er aan te denken en die stroom houdt niet op. Dat bedoelen wij met loslaten is echt wel een dingetje. Eigenlijk heeft het allemaal te maken met de liefde. Als de liefde niet op een juiste manier wordt meegegeven, hebben we verschrikkelijk veel moeite met loslaten.