Lijden ontstaat door het ontbreken van een basisvertrouwen

Lijden ontstaat door het ontbreken van een basisvertrouwen. Als we ons zouden realiseren dat we als mens niets hebben en alleen onszelf. Als we vanuit die bewustwording groot zouden worden gebracht en naar leven, neemt het lijden van de mens zienderogen af.

Het lijden van de mens, komt voort uit een verkeerde vorm van hechting. Je leven zal niets meer voorstellen als je een dierbare kwijtraakt, met name een partner. Zonder die ander, heeft het leven geen waarde, stelt het leven niets voor. Je hecht je zo aan die ander, dat je zelf niet meer meetelt. Dat jouw bestaan alleen recht heeft vanwege die ander, zeg je daar eigenlijk mee.

Het lijden van de mens komt niet alleen voort uit een verkeerde vorm van hechting aan anderen. Ook door hechting aan geld, materie. Er hangt een status aan bezit. Des te groter het huis, des te meer auto’s, des te meer geld er wordt verdiend, dan tel je mee. Dan ben je belangrijk. Dan zien anderen je staan. Die houden rekening met je. Willen met jou samen zijn. Willen in je leven vertoeven, want dan tellen ze ook mee.

De mens lijdt ook door wat er in zijn verleden is gebeurd. Dat maar moeilijk kan loslaten en van zich af kan zetten. Een hoofdstuk uit zijn eigen boek kan afsluiten. We blijven ons ook vasthouden aan oude nare gewoontes, waarvan we weten dat ze niet goed voor ons zijn, en toch mee doorgaan. We houden ons vast aan nare herinneringen, die veel impact hebben gehad.

We lijden over de toekomst, omdat we niet weten wat ons te wachten staat. Om die reden kunnen de jaren aan ons voorbij gaan en we blijven zitten in een situatie die niet goed voor ons. We weten dat, maar kunnen het niet loslaten. Niet eens zozeer omdat we gehecht zijn aan die persoon, omdat we geen lef en durf hebben, stappen voor onszelf te zetten, waarmee we ons uit het lijden verlossen.

Wat er is, laat het altijd zo blijven, hoe vaak wensen we dat niet, als datgene wat er is, in onze ogen goed is. Voorbij gaan aan de realiteit dat niets blijvend is. En als je wilt dat het blijvend is, heeft het bijna altijd te maken met een ander. Net of die jou gelukkig komt maken.

De mens heeft hechting nodig. We hebben elkaar nodig. Het is de manier van de hechting of de mens lijdt of niet. We hebben als we geboren worden, anderen nodig om ons te voeden, te beschermen, liefde te geven. We gaan ons in het eerste jaar hechten en vaak is dat aan de moeder. De kleine weet inmiddels dat die altijd weer in beeld komt. Dat geeft de kleine vertrouwen. Gebeurt dat op de juiste manier, hechten we ons op de juiste manier en hebben daar de rest van ons leven profijt van.

Als de zorg onvoorwaardelijk is, het kind voelt zich gewenst. Heeft het gevoel dat het er mag zijn, ontstaat een normale vorm van hechting. Op latere leeftijd zal er dan zeker minder geleden worden. Diegenen die heel veel liefdesverdriet hebben en niet verder komen met zichzelf, de ander los te laten, hebben naar grote waarschijnlijkheid iets gemist in hun eerste levensjaar.

Je kunt verzorgd worden, eten en drinken krijgen en in je bed worden gelegd. Of je krijgt dit alles en liefdevolle, oprecht gemeende aandacht. Daar zit het verschil in juiste hechting. Het kind heeft een basisvertrouwen mee gekregen. Het blijkt dat ongeveer zo’n 35% helaas niet een juiste vorm van hechting heeft meegekregen.

Ontbreek een gezonde vorm van hechting in je eerste levensjaar, ga je op latere leeftijd een ongezonde vorm van hechting manifesteren. Er kan dan zelfs sprake zijn van obsessief hechten. Aan spullen, aan geld, aan je partner. Je vastklampen aan wat er is en het nooit meer los kunnen of durven laten.

Je kunt jezelf hiervan verlossen, van deze verslaving die het in feite is. Door gesprekken te voeren met topconsulenten die je vindt bij Paragnost Eddie. Zij kunnen zien hoe jouw hechting destijds is verlopen en of je daar nu last van hebt. En ze geven je raad hoe je je wel op een gezonde manier kunt gaan hechten.

Medium Claire
Paragnost Eddie