Jan & Wilma Deel 5

“Mijnheer Roelofs?, vraagt de dokter”. “Ja dokter”, mompelt Jan. “U heeft geluk gehad, het had nog veel slechter met u af kunnen lopen”. “U heeft een gebroken dijbeen en een flinke hersenschudding”. “Het kan niet anders dan dat u veel pijn heeft, we gaan u direct opereren”. “De komende maanden bent u wel zoet met het herstel hiervan”. “Mevrouw, dit is uw man?” ”Ja, ja”, zegt Wilma”. “Excuus, Ja …uh.. Wilma…uh..u gaat nu opereren?, vraagt Wilma”. “Jazeker, hoe eerder hoe beter, mijn naam is Bart Jansen”. “Gaat u maar naar huis, uw man gaat na de operatie naar de IC en als hij daar is dan zullen we u bellen”. “Ja dankuwel dokter”, zegt Wilma”. De dokter gaat verder en Jan wordt ook opgehaald voor de operatie. Wilma blijft een beetje met een leeg gevoel achter. Zij belt haar moeder en Marianne komt direct. Samen gaan ze naar huis. Pffff, dit kan er ook nog wel bij….
Tijdens de rit naar huis zeggen Wilma en Marianne niet veel tegen elkaar. “Mam, dit maakt het er allemaal niet makkelijker op, zegt Wilma”. “Eerst wordt Jan geopereerd en als het allemaal goed gaat dan komt hij na een aantal weken naar huis”. “Natuurlijk kan dat niet anders, ik hou van hem, maar het is al moeilijk genoeg mam”. “Rustig maar schat, voorlopig is Jan in het ziekenhuis”. “We gaan dit eerst even laten bezinken en dan kijken we hoe het verder moet”. “Ja en dan moet hij revalideren en dan komt hij naar huis”. “Ik weet niet of ik dat wel wil!, zegt Wilma”. “Hoe bedoel je ik weet niet of ik dat wel wil ?, vraagt Marianne”. “Je hebt niet veel keus”. “Het is je man Wilma”. “Ja dat is wel zo, maar hij woonde bij zijn moeder toen het ongeluk gebeurde en hij is zelf vertrokken”. “En laten we die Cynthia maar niet vergeten, zegt Wilma”. “Mam ik weet het allemaal echt niet meer hoor”. “Dit is wel zó verwarrend voor me”. “Natuurlijk hou ik van Jan”. “Maar we hebben helemaal nog niet over de situatie gesproken met elkaar en nu gebeurt dit”. “Het is me allemaal even te veel”. “Ja dat begrijp ik wel , zegt Marianne”. “Jij gaat nu een warm bad nemen en ondertussen zet ik thee en dan ga je eens een uurtje slapen, of in ieder geval liggen”. “Pffff, ja dank je, zegt Wilma”. “Dank je mam”.
Na een warm bad is voelt Wilma zich wat rozig en valt ze voor ruim een uur in een diepe slaap. Als ze wakker wordt dan is het inmiddels alweer middag. Ze herinnert zich weer wat er gebeurd is. Dan stromen de tranen over haar wangen. Wat gaat ze doen? Mam zegt wel dat ik niet anders kan maar als Jan thuis komt dan heeft hij bij alles hulp nodig en ik weet helemaal niet of ik dat wel kan op dit moment. Er is zo veel gebeurd en nu moet ik dan maar doen alsof er niets aan de hand is. Dat kan toch niet? Wat als Cynthia ook naar het ziekenhuis komt? Dat is wel het laatste dat ik wil. Dit is niet te doen, denkt Wilma en een flinke hoofdpijn overvalt haar. Ze gaat uit bed en Agnes zit beneden achter de computer. “Hé daar ben je al, zegt Marianne”. “Heb je een beetje kunnen slapen”. “Ja dat wel, zegt Wilma”. “Alleen heb ik vreselijke hoofdpijn nu”. “Vanmiddag zal er wel gebeld worden als Jan geopereerd is, zegt Wilma”. “Ik ga er heen en dan kijk ik als het beter gaat met Jan of ik een gesprek aan kan gaan met hem”. “Want het is ondanks zijn ziekenhuisopname nu voor mij niet vanzelfsprekend dat hij weer naar huis komt straks en ik de zorg op me neem!”. “Wilma!, zegt Marianne”. “Dit kan toch niet!” ”Nou dat weet ik allemaal nog niet zegt Wilma”. “Eerst gaat hij met die Cynthia en nu dit en dat is zomaar niet over natuurlijk”. Dus ik wil wel weten hoe hij het nu ziet voor de toekomst en vooral wat hij voor mij voelt…De telefoon gaat en het is dokter Jansen. “Uw man is geopereerd mevrouw Roelofs, alles is goed gegaan”. “ U mag even bij hem op de IC”. “Alleen u, voor nu is dat genoeg”. “Dankuwel dokter, zegt Wilma”. Zij haast zich naar het ziekenhuis.
Als Wilma zich meldt dan is er enige verwarring. Zij wordt door een verpleegkundige opgevangen. “U bent mevrouw Roelofs?, vraagt de verpleegkundige. “Ja inderdaad, zegt Wilma”. “Oh, oh, zegt de verpleegkundige”. “Een momentje graag”. “Wat is er aan de hand?, vraagt Wilma”. Wilma krijgt een onbehaaglijk gevoel en loopt door, achter de verpleegkundige aan. Dan gaat ze de unit in en ziet daar een vrouw staan aan Jan’s bed. “Ja stamelt de verpleegkundige onhandig, deze vrouw zei dat ze de partner is van mijnheer Roelofs is, dus ja….” “Nou ik ben zijn vrouw en ik zeg mevrouw nu te vertrekken, zonder problemen, uit respect voor mijn man!” Wilma staat oog in oog met Cynthia…
Wordt vervolgd, volgende week Deel 6 Medium Désirée Box 0