Is het IK bang van het WIJ?

We zijn het er vrijwel schijnbaar allemaal over eens dat we verlangen naar verbinding, verbondenheid. Social media waaronder FB deelt gigantisch veel mooie plaatjes rond de nieuwe waarden van de nieuwe tijd. Samenwerking, verbinding, gelijkwaardigheid, wederzijds inspireren vanuit het hart enzovoort.
Fantastisch dat er een zichtbare beweging merkbaar is, hoewel ik toch zelf altijd die waarden die nu nieuw lijken te zijn, belichaamd heb. Zelf ervaar ik het niet als nieuw vanuit mijn waarheidsbeleving. Ik ervaar het eerder als een ‘eindelijk’ wordt het zichtbaarder.
Soms merk in gesprekken een onderstroom van niet uitgesproken gevoelens als angst dat het IK kan verdwijnen in het WIJ. Soms ervaar ik in de onderstroom niet uitgesproken jaloezie. Alles is in de onderstroom voelbaar.
Iemand veel succes, geluk wensen in woorden waar in de onderstroom de energie niet aankomt is niet mis te begrijpen. Als iemand me vertwijfeld vraagt of hij /zij het verkeerd aanvoelt, kan ik hierop geen ja of nee antwoorden. Ik laat diegene even de situatie opnieuw herbeleven en invoelen op zintuiglijk en energetisch/intuïtief niveau.
Als je zelf moeite ervaart om een oprecht gemeend positief compliment aan te nemen, wordt het een ander verhaal.
Doorgaans voelen velen wel op een diepere laag aan wat klopt en niet klopt.
In gesprekken hoor ik wel de woorden die worden gezegd. Ik hoor ook de woorden die niet worden uitgesproken. Ik voel nog sterker de onderstroom van waaruit iets gezegd en niet gezegd wordt.
Ik merk het niet enkel in de spirituele wereld. De angst dat het IK wel eens tekort zou kunnen hebben door zich te verbinden met het WIJ. Wat blijft er nog over van het IK als het IK mogelijk verdwijnt in het WIJ?
Het IK verdwijnt niet want het IK is authentiek en staat volledig in EIGEN KRACHT. Het IK kan vanuit die EIGEN KRACHT blijven bestaan en zich vanuit eigen essentie samenvoegen met de nieuwe samenlevingswaarden naar een WIJ.
Als we in de onderstroom niet klaar zijn om het IK vanuit volkomen vertrouwen te verbinden met het WIJ, dan blijven we vanuit het oude paradigma creëren.
We creëren vanuit dezelfde onderstroom een zogenaamd nieuw paradigma, een schijnbare nieuwe wereld.
Alleen de nieuwe wereld wordt gecreëerd als wij als aardse-spirituele- kosmische wezens onze aardse beperkende programma’s erkennen en van diep binnenin veranderen.
Er is een verschuiving voelbaar van macht, overheersing naar het hart. Het centrum van waaruit we over alle grenzen heen bruggen bouwen.
Het IK, de persoon die jij bent kan nu verder expanderen door zich te verbinden met het WIJ, dat bijdraagt aan het grotere geheel.
De kleine ik blijft op zichzelf, trekt zich terug, doet verder op oude leest. En ook dat is ok.
Zie de plaatjes, ze zijn mooi.
Leef de plaatjes, dit is onze realiteit. De Nieuwe Tijd voluit belichamen.