Paragnost Eddie en Consulenten

In het heetst van een strijd

In het heetst van een strijd roepen we van alles. Wat kunnen we geloven als iemand oververhit is, we met elkaar een groot conflict hebben en van alles roepen? We zitten dan in het heetst van de strijd en verwijten kunnen over en weer vliegen. Zo erg, dat we ook kunnen roepen, een scheiding te willen, dat we weglopen voor een lange tijd.

We roepen vaak van alles in het heetst van een strijd, dat kant nog wal raakt en we later veel spijt van hebben. We kunnen eigenlijk dus niet zoveel waarde hechten aan de woorden die we uitspreken, als we onder hoogspanning staan.

Er zijn cliënten die na zo’n verhitte discussie contact zoeken, omdat ze willen weten of de ander het echt allemaal meent wat die heeft gezegd. In alles zit een kern van waarheid, net zoals dat in galgenhumor zit, dus ja, je kunt een aantal dingen zeker wel geloven. Alleen neem de woorden niet letterlijk, kijk welke boodschap er achter zit.

Als twee mensen als twee kemphanen tegenover elkaar staan, is er al langer iets gaande. Dan zijn er al voor langere tijd dingen opgestapeld, niet uitgesproken en moet het heetst van de strijd gezien worden als een ontlading.

Een ontlading van allerlei opgekropte emoties. Maar aangezien de mens niet gewend is emoties te tonen, laat staan ze uit te spreken op de juiste manier en op het juiste moment, als we ze voelen, komt het vaak voor dat we in conflicten met elkaar verzeild raken en dan maar van alles roepen, de frustratie van de afgelopen periode moet er uit.

Het kan zelfs zo zijn, dat iemand van een ongelooflijk lief en zachtaardig persoon, van het ene op het andere moment kan veranderen in een furie, die zijn weerga niet kent. Daar zit een enorme lading onder, die deze persoon al een hele lang tijd heeft opgekropt. Kan zelfs wel teruggaan tot aan de kindertijd.

Er van bewust zijn, vaak niet. Als het er uit is, geeft het even een opgelucht gevoel, om daarna in een schuldgevoel terecht te komen, waarbij ook vaak tranen vloeien. Alles moest er uit en om die reden, woorden die worden uitgesproken in het heetst van de strijd, zijn lang niet altijd de waarheid, maar kennen wel een kern van waarheid.

En die kern van waarheid daar gaat het om. Als we die erachter kunnen zien, als we begrijpen wat er daadwerkelijk aan de hand is, dan weet je zelf ook dat er iets aan de hand is. Dat er iets niet goed is, dat je zelf ook niet in alles eerlijk en oprecht bent geweest.

Beiden zijn onmachtig datgene wat ze diep van binnen ervaren op een rustige manier nog te uiten. Iets in hun zegt, pik dit iet meer, nu is het klaar. Ik laat mij niet meer door een ander vertellen hoe en of wat en wanneer.

Vaak heeft dit niet eens iets te maken met de persoon die toevallig in de buurt is. Het is vaak al iets van veel langer geleden. We stoppen gevoelens weg, we moeten ze kunnen voelen om ze te uiten, maar we nemen de tijd er niet meer voor. Snel, snel, geen tijd, ik moet rennen, ik kom te laat. En voor we het weten belanden we met onszelf in het heetst van een strijd en roepen we van alles en met name verwensingen, die we niet echt menen, maar waar wel een waarheid achter schuilt.

Mocht je dit meemaken en wie niet, kijk achter de lading woorden en verwensingen, wat zit daar en wat betekent dat. Mocht je er zelf niet uitkomen, raadpleeg dan een medium 2.0 die kunnen zien wat achter de woorden schuilgaat. Wel zo fin, en vaak is het onzekerheid, angst, onmacht, niet blij zijn, maar niet bij machte het liefdevol nog te verwoorden.