Hoe herken je ongelukkige mensen?

Dat ongelukkig zijn een onderdeel van het leven is, vinden we soms maar moeilijk te accepteren. Die periode met al die vervelende gevoelens, willen we zo snel mogelijk vanaf. Als er een medicijn voor zou bestaan, stonden velen in de rij.

De periodes waarin je je minder gelukkig voelt, of misschien wel diep ongelukkig zijn de normaalste zaak van de wereld. Als je het anders ziet, betekent het dat je het leven zelf nog niet helemaal hebt begrepen. Het is net als regen en zonneschijn, vinden we ook heel normaal. We vinden vaak de zon wel fijner om mee om te gaan. Periodes van minder goed voelen gaan zien als iets normaal, worden ze ineens al een heel stuk plezieriger.

Er is overigens wel degelijk een manier om periodes van ongelukkig zijn te voorkomen. Gewoon je prachtige zelf zijn. Elke dag dankbaar en tevreden zijn met dat je er nog bent en wat er op dat moment is. Dan is er weinig om ongelukkig over te zijn. Maar ja, dat vraagt iets van ons en op volwassen leeftijd iets veranderen, dat vinden we vaak een hele klus.

Hoe herken je iemand die ongelukkig is? Je voelt dat direct, deze mensen kosten je energie en geven er niets voor terug. Ze hebben vaak overeenkomsten in een manier van in het leven staan.
Deze mensen pik je er uit, let maar op. Waar herken je ze aan?

• Ze vragen om aandacht, leunen op anderen, vinden het moeilijk om alleen te zijn. Ze missen zelfrespect en eigenwaarde. Die halen ze uit het aandacht vragen aan anderen.

• Ze houden rekening met anderen. Wat zal die er wel niet van vinden. Kan ik dit wel doen, of passeer ik daar iemand mee. Ze vinden het lastig om eigen keuzes te maken, twijfelen veel en zijn onzeker.

• Ze gunnen zichzelf niet veel, want als je dat wel zou doen, dan voel je je niet ongelukkig, dus zijn ze vaak jaloers, kunnen wrok gevoelens hebben, die ze niet uitspreken maar wel je willen laten merken, door hun gedrag. Je kon wel die meevragen. Je laat mij altijd links liggen. Ze brengen altijd iets verkapt, nooit recht voor zijn raap. Eigenlijk zeggen ze, ik had ook wel meegewild en ik vind het niet leuk van je, dat je mij bent vergeten. Iemand die gelukkig is zou zeggen. He wat gaaf, wat leuk dat je dat hebt gedaan, heb je er van genoten. Volgende keer misschien leuk om samen te doen. Met een welgemeend gevoel er onder.

• Ze zijn star, houden strak vast aan hun eigen gewoontes. Op hetzelfde tijdstip op stap. Altijd op dezelfde plek eten. Ze hebben moeite met het verbreden van hun horizon. Wat ze kennen, daar wijken ze niet van af. Hier zit angst onder voor het onbekende. Geen lef en durf.

• Ze willen graag alles weten. Dan denken ze dat ze het in controle hebben. Kunnen moeilijk omgaan met veranderingen. Zeg je een afspraak af, dan zijn de rapen gaar. Ze zouden dat zelf nooit doen, is de controle weg. Zoiets doe je niet, hoort niet. Ik heb er op gerekend. Je hebt het toegezegd. Het leven is constant aan verandering onderhevig en we weten nooit wat het leven in petto heeft. Maar deze mensen willen het leven besturen en wegen alles van te voren goed af. Waag het niet van dit pad te wijken, verras ze niet. Dan krijg je stank voor dank. Alles is op zichzelf gericht.

• Ze ervaren angst, en leven daarnaar. Maar weten ze vaak niet zelf. Is verstopt onder een masker. Dat een ander dat in de gaten heeft, hebben ze zelf niet in de gaten. Dat mensen daardoor afhaken, begrijpen ze niet.

• Het ligt nooit aan hun, altijd aan een ander. Waag het niet met opbeurende kritiek te komen, ze vegen het direct van tafel.

Als je iemand tegenkomt die met deze houding rondloopt. Laat maar gaan, ga niet helpen. Diegenen die dat als hun taak zien, een andere volwassen persoon gaan helpen en ik hoor het nog wel eens een cliënt zeggen, die belt Wicca Magie. Ik kan hem helpen.

Als je wilt helpen, kijk dan ook naar jezelf. Een andere volwassen willen helpen die ongelukkig is, lukt je niet, die zal eerst zelf moeten ontwaken. Die zal je alleen maar wegduwen, want die heeft geen hulp nodig.