Paragnost Eddie en Consulenten

Geen antwoord is ook een antwoord

Geen antwoord is ook een antwoordZal ik wel, of zal ik niet iets doen, want stel je voor dat ik geen antwoord krijg. Nu is geen antwoord, ook een antwoord, maar de mens is bang om geen antwoord te krijgen, die ervaart dat als een afwijzing, of als een bevestiging, van zie je wel. Het is voorbij, het is over, die ander laat niets van zich horen. Medewerkers krijgen deze vraag vaak gesteld op medium Eddie.

Er zijn ook situaties waarin we iets niet kunnen loslaten, omdat er geen duidelijke reden voor is, waarom het er niet meer is. Dan voelen we een behoefte om iets te doen, een brief te schrijven, de ander willen laten weten hoe of we er zelf in staan en ook dan verwachten we vaak een antwoord. Is het de bedoeling dat je een antwoord krijgt? Wat wil je bereiken met de brief? Of het whatsapp berichtje? Heb je daar al eens heel goed over nagedacht?

Luidt het antwoord niet dat je de ander weer dolgraag in je leven wilt hebben en dat dat de achterliggende reden is waarom je iets wilt doen en ben je bang voor het antwoord. Bang dat er helemaal geen antwoord gaat komen en je weer terug bij af bent. Want wat dan? Hoe moet ik dat interpreteren? Twijfels, en twijfels waardoor je wordt overmand en dagen die voorbij kunnen gaan en je nog steeds geen idee hebt wat nu verstandig is om te doen.

Weet je waardoor al die twijfels er zijn? Je zou zo maar eens een dubbele agenda. kunnen hebben. Je agenda is niet duidelijk en zolang je voor jezelf er niet uit bent, waarom je iets wilt doen, blijven de twijfels er. Er zijn cliënten die de vraag stellen aan een medium, wat verstandig is om te doen. Nu maakt de cliënt altijd zelf de eigen keuzes, als medium of paragnost kunnen we er wel in begeleiden.

Eerst zal je voor jezelf helder moeten krijgen wat je intenties zijn. Doe je dit omdat je hoopt dat het contact hersteld gaat worden bijvoorbeeld, of doe je dit voor jezelf om het af te kunnen sluiten. Heb je dit nodig om het los te kunnen laten, dan vooral doen, maar laat dan los of er wel of niet een antwoord komt, is niet van enig relevant belang. Het is je eigen angst, het kleine kind in jou dat niet durft, bang is voor de gevolgen van de eigen daden.

Doe je dit om het contact te herstellen, vraag je dan eerst af, is dat wel wat ik echt wil, of zijn mijn twijfels gegrond, want zo’n fijne tijd heb ik met deze persoon niet gehad. Zolang de reden er achter waarom je iets wilt doen voor jezelf niet helder is, niets doen en het laten.

En bedenk, dat als je iets doet, geen antwoord ook een antwoord is, waaruit jij conclusies kunt trekken. Geen antwoord zegt nog helemaal niets. Je kunt je hoofd er over breken, allerlei gedachten er voor gaan invullen, het heeft geen zin. Er is simpelweg geen antwoord.

Je kunt geen antwoord ook zelf gebruiken. Want waarom altijd iets terug willen schrijven of zeggen als je de behoefte niet voelt? Dan doe je het toch niet. Ja maar, wat moet die ander daar dan wel niet van denken? Wat die ander er mee doet, is niet jouw probleem.

Ga communicatie zien als iets wat aan iets een toevoeging geeft. Wat nodig is om de koppen dezelfde kant op te krijgen. Communicatie kun je ook dingen mee voor elkaar krijgen, maar als je dan geen antwoord krijgt, dan is dat in feite ook een antwoord. Betreft het een zakelijk iets, bedenk dan of je met deze persoon nog wel zaken zou willen blijven doen? Betreft het communicatie in de relationele sfeer, bedenk dan of deze persoon wel de juiste voor je is, als diegene telkens nergens op reageert. En bedenk ook goed bij jezelf waarom jij iets wilt zeggen, welke agenda ligt er onder?

Bang zijn geen antwoord van iemand te krijgen, is de angst die bezit van je neemt. En wat kan er nu gebeuren als je geen antwoord krijgt?