Een supermarkt is net een klein dorpje

Een supermarkt is net een klein dorpje. Steeds verbaas ik mij weer over de mens als ik door de supermarkt loop. Geloof mij dat boodschappen doen in de supermarkt erg fascinerend en zelfs leerzaam kan zijn.

Voor je het weet zit je in een ongeluk, de mens houdt zich geconcentreerd met het winkelwagentje en de boodschappen bezig, niet oplettend wat er voor of achter het karretje gebeurd. Het is iedere keer weer een sport om niet in conflict te komen met andermans winkelwagentje. Je kunt het vergelijken met de botsauto’s op de kermis..

Ik maak vaak mee dat ik net die groente wil hebben waar iemand bij staat te kijken, twijfelend of ze nu wel of niet een keus gaat maken. Als het mij dan te lang duurt vraag ik netjes of ik er even bij mag. De reactie is meestal wel positief en krijg ik de ruimte om de groente te pakken.
Als ik naar de supermarkt ga, weet ik altijd waarvoor ik naar de supermarkt ga. Het kan een keer gebeuren dat het product op is, maar dan heb ik wel een 2de keus in mijn gedachten.

Waar ik mij ook wel over verbaas is dat mensen midden op het pad een uitgebreid gesprek aan gaan. Totaal geen rekening houdend met de medemens. Je probeert dan eerst om zo voorbij te komen met het winkelwagentje. Kom je in botsing omdat ze het pad versperren, krijg je ook nog een boze blik terwijl zij toch de aanleiding zijn van het bots spektakel.

Als ik dan eindelijk mijn boodschappen in het karretje heb en zonder kleerscheuren mijn weg vervolg naar de kassa, zie ik de lange rij met mensen tegemoet, denkend welke rij ik dan ga ik kiezen. Wat ik ook kies, er gebeurt meestal wel iets waarvan ik denk: Waarom moet mij dit overkomen. Ik kies meestal de verkeerde rij

De ergernissen van in de rij staan: Kassa rol vervangen. De kassarol is op, wisselen van geld, pin kapot of klant heeft geen geld op de pinpas. De klant heeft geld tekort. De klant weet de pincode niet meer of heeft de verkeerde pinpas gepakt. Eindeloze gesprekken met de kassière. Of de ergernis van niet meteen de boodschappen die over band rollen inpakken. Waardoor je zelf niet kunt inpakken. Mensen die het uitgepakte winkelwagentje niet voor zich hebben staan maar achter zich zodat je je boodschappen niet op de lopende band kunt neerleggen.

Als ik in de rij van de kassa sta en er staat een persoon met 2 boodschapjes achter mij dan liet ik in het verleden diegene wel voor gaan als ik een goede bui had. Het voor laten gaan is bij mij ook al een stuk minder geworden.
Afgelopen zomer stond ik met een doos ijs in de rij. Voor mij stond een man met een vracht boodschappen. De man keek achterom en ziet mij met de doos ijs staan. Hij lachte en draaide zich om. Natuurlijk is het de man zijn recht om mij niet voor te laten gaan. Ik had er op dat moment wel mijn gedachten over.

Een paar weken later stond ik in de rij met een volle winkelwagen bij de kassa. Achter mij 3 volwassen mensen met 1 pak melk. Deze mensen waren misschien net in Nederland. Logischer wijze liet ik de mensen voorgaan want 1 pak melk is zo afgerekend.
De mensen waren aan de beurt om het pakje melk af te rekenen. Er ontstond een gesprek tussen de klant en kassière wat voor mij niet verstaanbaar was. De kassière ging bellen en er moest iemand bij komen om iets uit te leggen.
De klant had te weinig geld bij zich. Ik was in staat om het pakje melk te betalen en baalde echt dat ik ze voorgelaten had. Ze hadden een duur pak melk gepakt in plaatst van melk van het eigen merk. Misschien ben ik wel te oud en begrijp ik het allemaal niet meer zo goed en gaat het mij allemaal te snel.

Het spreekwoord luidt: Haastige spoed is zelden goed. Maar het getreuzel kan ook best irritant zijn.

Met een knip oog geschreven.