Een moeder is ook een mens

Een moeder is ook een mens. Een mens met gevoelens, verlangens, behoeften en haar eigen dingen in het leven.
Maar een moeder is ook uniek in haar zijn. Ze offert zich vaak op voor haar kinderen opdat zij hun leven kunnen leven en op kunnen groeien als zelfstandige mensen.
En zelfs als de kinderen de deur uit zijn is ze nog altijd de vraagbaak en de oppas oma.
Sommigen moeders vinden dat fantastisch en leven helemaal voor hun kinderen die ze dan nog altijd met raad en daad bij staan.

Maar een moeder heeft ook haar eigen ontwikkeling en dat komt wel eens in de vergeethoek te staan omdat ze constant wordt opgeslokt door haar gezin.
Komt er dan opeens een moment dat moeder wakker wordt en voelt dat ze ook wel eens een keer vrij wil zijn en dingen wil doen voor haarzelf dan is dat niet altijd eenvoudig.
De kinderen leunen teveel op de moeder en hebben eigenlijk hun hele leven om de moeder heen gebouwd.
Op die manier leren de kinderen zich niet echt los te koppelen van de moeder en beknotten ze de moeder ook in haar vrijheid.
Zelfstandig zijn en een eigen gezin hebben is dan meestal inclusief de moeder.
Mama komt oppassen en zorgt dan ook nog voor het eten, en of mama doet wat boodschappen omdat dat er niet van is gekomen, of mama gaat mee met de kinderen als er iets op school is etc etc.

Er zijn zeker ook moeders die het fantastisch vinden zich helemaal in het gezin van de kinderen te mengen en zich op die manier onmisbaar te maken, maar je zou dan eens kunnen kijken of dit nog wel een gezonde relatie is.
Als de moeder buiten de deur werkt of zelfstandig is dan is dit een ander verhaal, en zal het sporadisch voor komen dat er een beroep op de moeder wordt gedaan.
Misschien dat in bepaalde culturen het heel normaal is dat families voor elkaar zorgen.
Maar in de westerse maatschappij waar zowel de vrouw als de man werkzaam zijn buiten de deur is dit niet de normale gang van zaken.
En heeft iedereen de eigen verantwoording te dragen. Zodat moeders ook na de verzorging van haar eigen kroost aan haar eigen ontwikkeling kan werken en samen met de partner een fijn leven kan hebben.

Het komt maar al te vaak voor dat ik moeders aan de lijn krijg die niet tegen hun kinderen durven zeggen dat ze wat tijd voor zichzelf nodig hebben.
Dit geeft dan de grootste ruzies en verwijten aan het adres van de moeder.
Een moeder is geen bureau dat kan worden ingeschakeld als je haar nodig hebt, maak hier goede afspraken over zodat er evenwicht is.
En neem niets zomaar als vanzelfsprekend aan, die tijd zijn we echt voorbij.

Een moeder is ook een mens en heeft zeker ook een eigen leven en daar mag méér respect voor zijn.
Kinderen kunnen echt over de gevoelens van hun ouders heen walsen omdat ze zich nooit echt verdiepen in hun ouders.
En vooral de moeder heeft het daar soms zwaar mee.
Bespreek de dingen goed met elkaar en heb begrip voor elkaars situatie.
Komt het een keer niet uit dat moeder oppast of er voor je is op een andere manier dan moet dat kunnen. Zo laat je elkaar vrij en geef je elkaar de ruimte om het eigen leven te leiden en is er de broodnodige balans.