Paragnost Eddie en Consulenten

Een gebroken hart veroorzaken we ook vaak zelf

Een gebroken hart

.

Een gebroken hart veroorzaken we ook vaak zelf. Onbewust breken we ons eigen hart misschien nog wel vaker, dan dat een ander dit doet. Terwijl we in de veronderstelling zijn dat een ander altijd ons hart breekt. Als on hart is gebroken, dan is er liefde van een ander in het spel geweest en die ander die heeft de hartzeer gebracht. Zo kijken we vaak tegen de pijn van ons hart aan.

Maar er is ook hartzeer en gebroken harten die we zelf veroorzaken. Als we te snel willen gaan bijvoorbeeld en niet goed kijken wat de andere ons kan geven. Als we de ander op een voetstuk zetten. Als we onszelf compleet verliezen in de liefde. Als we alles maar goed vinden en nooit aangeven wat onze eigen behoeftes zijn. We geven dan geen tegengas, omdat ons is geleerd de ander te accepteren zoals die is. Omdat we denken dat we onvoorwaardelijk voor de ander moeten gaan.

Zo maar een aantal valkuilen waar we als mens ons niet bewust van zijn en we de schuld neerleggen bij de ander, maar in feite zelf het gebroken hart hebben veroorzaakt.

Als jij liefde blijft geven aan diegenen die jou negeren, omdat je deze mensen op persoon zo dolgraag in je leven wilt houden, dan volgt er een gebroken hart. Als jij blijft zitten in een relatie die niet goed voor je is, volgt een gebroken hart. Als jij de liefde van een ander koste wat kost wilt hebben en de ander jou negeert, de liefde van jou niet op waarde schat en jij geen goede inschatting maakt op de liefde van de ander wel eerlijk en oprecht is, volgt een gebroken hart.

Je hart is en blijft gebroken als je aan diegene blijft denken die jouw hart heeft gebroken, volgens jou. Dat gevoel van gemis, dat zo intens is, houdt een gebroken hart in stand. Heb je moeite met alleen zijn en wil je om die reden dolgraag een partner, geeft een gebroken hart.

Onze eerste gedachte in al deze situaties is, dat de veroorzaker van het gebroken hart bij de ander ligt. Als dit patroon zich blijft herhalen en je telkens je neus blijft stoten en je de liefde op een gegeven moment niet eens meer toe durft te laten, omdat je bang bent voor weer pijn. Is het tijd geworden, anders naar jezelf te gaan kijken.

Na teleurstellingen kunnen we ons hart afsluiten voor anderen, waarmee we het ook voor onszelf afsluiten, maar daar staan we niet bij stil. We willen die hartzeer niet meer voelen. We denken inmiddels dat er niemand in de wereld meer rondloopt die jou wel serieus liefde zal gaan geven.

Maar als je hand in eigen boezem durft te steken, naar jezelf durft te kijken en kunt zien waar het aan schort en je begint in te zien dat je zelf ook meewerkt aan een gebroken hart, dan verandert er iets. Vaak ga je dit inzien nadat je compleet in paniek je je hebt gewend tot een medium of paragnost van paragnost Eddie.

Je vraagt om helderheid en duidelijkheid. Je wilt weten of die ander nog terugkomt in je leven. Het medium kan je daar goede antwoorden op geven, maar het medium ziet ook dat jijzelf meewerkt aan telkens een gebroken hart. Het gesprek met dit top medium van Paragnost Eddie zet je aan tot nadenken.

Ja denk je, dat medium heeft eigenlijk wel gelijk. Ik kijk niet verder dan mijn neus lang is. Ik stort mij compleet op die ander, zonder te weten of die wel te vertrouwen is. Ik blijf hangen in een gevoel van gemis. Ik blijf maar aandacht geven en diegenen opzoeken die mij links laten liggen.

Dan is er een soort van openbaring en dat heb je nodig om in te zien, dat we vaak zelf, onbewust meewerken aan een gebroken hart.

Medium Claire