Paragnost Eddie en Consulenten

Dieren zijn slimmer dan de mens

Dieren zijn slimmer dan de mens, wat kunnen we van ze lerenDieren zijn slimmer dan de mens, wat kunnen we van ze leren? De mens is sterker dan de dieren. De mens is niet krachtiger dan de dieren! En dat betekent heel veel, lees het in dit blog.

Ooit leefden wij net als de zoogdieren en beschikten we nog niet over het mensenbrein. Dat de mens het mensenbrein verworven heeft, komt, omdat de mens het sterkste dier was, wat op een gegeven moment op aarde rondliep.

Om die reden kon de mens de rest van de levende wezens overheersen en ontwikkelde zo een extra brein. Maar de mens kan dan wel sterker zijn dan de rest. De mens is niet krachtiger dan de rest wat op de aarde leeft.

Sterk zijn, moet je zien als het hebben van een hoop spierballen, denk aan Popeye. Kracht moet je zien als mentaal sterk. En laten de zoogdieren nu mentaal veel sterker zijn dan de mens! Dan begrijp je nu ook dat de mens heel veel kan leren van de dieren.

Wat kunnen we leren van de dieren? Als eerste, weet dat jouw brein ook een zoogdierenbrein bevat en een reptielenbrein. Beide breinen zijn op de achtergrond is geraakt, omdat we het mensenbrein voorrang geven in onze ontwikkeling. Dieren hebben het mensenbrein niet en zijn dus aangewezen op het zoogdieren en reptielenbrein. Deze twee breinen zijn zoveel krachtiger dan het mensenbrein.

Het is eigenlijk niet eens zozeer dat we iets van de dieren kunnen leren, we beschikken immers zelf ook over het brein dat dieren hebben, alleen we stimuleren dit brein onvoldoende en weten dus niet goed wat we er mee kunnen.

Wat laten dieren ons zien?

• Dieren leven compleet in het nu. Ze hebben dat extra mensenbrein niet tot hun beschikking, wat er voor zorgt dat dieren zich nooit zorgen maken. De mens doet dat wel, omdat het het mensenbrein op niet altijd op de juiste manier toepast.

• Een dier is intuïtief heel sterk, ze luisteren veel meer naar de signalen uit hun omgeving en reageren daarop. De mens rationaliseert en herkent om die reden de signalen van zijn intuïtie niet meer.

• Dieren zijn nooit chagrijnig, ze zijn altijd vrolijk, goedgemust. Ze hebben geduld, laten zich niet leiden door een bepaalde gemoedstoestand.

• Dieren kunnen niet communiceren, dat kan alleen het mensenbrein. Met woorden kunnen we heel veel kapot maken, daar hebben de dieren een groot voordeel in. De mens gaat voorbij aan de non verbale communicatie en richt zich veel te veel op de woorden, die vaak geen waarheid zijn.

• Een dier wisselt een activiteit af met rust en zal daar nooit van afwijken. De mens realiseert zich dit te weinig, ziet slapen soms zelfs als een noodzakelijk kwaad. Om die reden zijn mensen overspannen en opgebrand, een dier zal dat nooit zijn.

• Als een dier rust, is daar de volledig aandacht op gericht. Een mens kan zichzelf verplicht rustmomenten geven, maar als de aandacht er niet op is gericht, heeft uitrusten geen enkele effect.

• Een dier heeft ook moeilijke en zware tijden of momenten. Maar zal zich door het verleden nooit laten leiden. De drang om het leven op een fijne manier te beleven, is bij dieren de normaalste zaak van de wereld. Daarvoor maken ze gebruik van het reptielenbrein, daar zit de overlevingsdrang. De mens kan zich vastbijten in wat ooit was en zich er aan blijven vastklampen. Die blijft liever lijden.

Zo maar een greep uit hoe dieren leven en hoe de mens leeft. En dat we ongelooflijk veel van de dieren kunnen leren en we ons af zouden moeten vragen, of het mensenbrein ons echt wel veel goeds heeft gebracht?

Jazeker wel, het is de mens zelf die er niet op de juiste manier mee om kan gaan. Het mensenbrein bestaat ook nog niet zo heel erg lang, we zijn nog aan het oefenen hoe we er het beste mee om kunnen gaan. En we ontdekken steeds meer dat het mensenbrein alleen niet zonder de andere breinen kan.

Medium Claire