De ideale wereld

De ideale wereld zou dat kunnen bestaan behalve in onze fantasie?
Leven in liefde en vrede en harmonie in onszelf voelen, waardoor we eindelijk die broodnodige rust zouden kunnen ervaren.
Het is eigenlijk triest hoe de mensen met elkaar op de vuist gaan om een stukje erkenning of een stukje respect, terwijl dit eigenlijk heel normaal zou mogen zijn.

Hoe komt het toch dat de mens zo is afgedwaald dat hij alleen nog maar met zichzelf bezig is?
Is het de hardheid van het bestaan, of de dwaasheid van het leven?
Waar zou de mens op dit moment het meest aan hebben?

Liefde kan niet altijd de oplossing zijn, omdat er eerst liefde voor het zelf mag zijn, eerder dring je niet door tot sommige mensen.
Begrip waarmee je in elk geval tot de kern kan komen?
Maar hoe dan verder, want het is niet alleen door begrip dat men kan veranderen.
Respect voor ieders leven zodat men kan voelen dat men het waard is om gehoord te worden?
Dat zou wellicht het begin zijn, maar als er geen liefde is en begrip is niet genoeg dan is respect moeilijk op te brengen.

Waar kunnen we dan beginnen?
Misschien is het een idee om eerst met gelijkgestemden een cirkel van liefde te beginnen en vanuit dit gevoel een mooie lichtenergie om de aarde te laten stromen.
Zo zou er dan toch een idee kunnen zijn om de aarde en haar bewoners te kunnen bereiken.
Het zijn wel heel veel mensen die nood hebben aan begrip, respect en liefde en zou men er wel mee willen doorgaan?
Het is zo vaak geprobeerd om de aarde in het licht te zetten en elke keer stopt het weer.
Hoe kan dit nu als er zoveel mensen graag willen meewerken? Dan zou het toch moeten lukken?

Ik hoor in mijzelf dat alles begint bij jezelf en dat dit begin ervoor kan zorgen dat er een wave van licht kan ontstaan die zo alles omvattend is als we maar bij onszelf blijven.
Dat we niet ons mooie energieveld te veel mogen versnipperen en dat we samen een begin kunnen maken, door eerst vanuit onszelf elke dag weer opnieuw ons te verbinden met alle zielen op de aarde .
Zo kunnen we ons levenslicht laten schijnen vanuit onze eigen innerlijke wereld.

We zijn nog steeds niet één met elkaar.
Wel vanuit de ware essentie maar nog zeker niet op de aarde.
En hoe graag we ook zouden willen ,samenwerking is niet altijd genoeg, en zeker niet als er veel ego tussen zit.
We hoeven elkaar immers niets te bewijzen, we hoeven er alleen maar te zijn en als individu ons licht te laten stromen.

Dat zou al veel uitmaken, dat zou al het begin kunnen zijn en onszelf al veel kunnen helpen door elke dag een paar minuutjes je licht over de aarde te laten schijnen.
Doe je mee? Elke dag heel even een lichtwave maken en te visualiseren dat de aarde in een bron van licht omhuld wordt.
Er zijn miljarden mensen op de aarde stel je nu eens voor dat een deel daarvan al bezig zou zijn daarmee.
Dan zou het toch de moeite waard zijn om enkele minuten van je dag hiermee bezig te zijn.

Dan pas kan het de verandering zijn die we zo graag willen zien.

De ideale wereld? Nog lang niet, maar het begin zou er al wel zijn.

Warme groet,
Lis