De huidige puber heeft het druk

De huidige puber heeft het druk, vooral met zichzelf. De huidige puber heeft het druk, vooral met zichzelf. Opvallen, tegengas geven tegen gezag en vooral er voor zorgen dat je de regels negeert, waarbij je gebruikmaakt van manipulatie. Ze hebben er bijna een dagtaak aan, de rest van de tijd speelt zich af op hun telefoon waar ze bezig zijn ook gezien te worden. Daar draait hun leven om. Ze worden gepamperd en geen duimbreed in de weg gelegd.

Hun ouders zijn hun eigen behoeftes aan het invullen, druk, druk, druk en geen tijd hun kinderen op te voeden. Wat is dat, hoe doe je dat! En leraren zoeken naar wegen om hun les zo rustig mogelijk te laten verlopen. Waardoor de pubers alle ruimte krijgen dwars te liggen, de regels van school aan hun laars te lappen en als ze weigeren iets te doen in de les, dit wordt getolereerd.

Dat hierdoor voorbij gegaan wordt dat deze kinderen niet leren hun eigen leven serieus te nemen, geen idee hebben dat ze later verantwoordelijk zijn voor hun eigen leven, zullen we later terugzien.

Als medium zul je je moeten blijven ontwikkelen, wil je weten hoe de mens in elkaar steekt. Wat we nodig hebben in het leven en hoe de toekomst voor het groter geheel er uit zal gaan zien. Dit doe je niet alleen met je helderziende en helderwetende gaven.

Dit doe je ook door je onder de mensen te begeven en kijken wat hun beweegt. Om die reden geef ik elk beginnend schooljaar les op scholen door heel Nederland en breng ik pubers iets bij over respect, normen en waarden, hoe je kunt werken aan gezamenlijk verantwoordelijkheid. En de manier waarop je elkaar op iets kunt aanspreken. We hebben dit tenslotte allemaal nodig als we volwassen zijn.

De lessen worden elk jaar heftiger en vraag je je als medium af, ben ik er te oud voor aan het worden. Is mijn instelling te ouderwets. Ga ik niet mee met de tijd.

Niet bij elke puber speelt dit, je ziet hele duidelijke verschillen, die vaak samenhangen met de grondslag van de school, maar toch. Je kijkt, je onderzoekt, je neemt waar, je houdt de feiten voor ogen en na een paar weken maak je voor jezelf de balans op.

De huidige puber is heel erg druk, maar met wat. Steekt die nog wel iets op van wat je vertelt. De huidige puber is zo druk dat ze de eerste lessen vaak gapend en slapend op hun grote boekentas doorbrengen. Ze vragen de tas van tafel te halen, kost je zo maar 5 minuten van je les en de opmerkingen die ze er bij maken zijn vaak respectloos. Voor de docent aan de ene kant een plus, want ze zeggen niet zo heel veel, waardoor het lijkt dat ze braaf je les volgen en meedoen aan de activiteiten die je ze voorschotelt. Naarmate de dag vordert, een pauze nadert, worden ze onrustig. Beginnen ze hun telefoon stiekem te bekijken op hun schoot. Een brutale enkeling doet het open en bloot en durft je een grote mond te geven, als je er iets van zegt, wijzend naar de leraar die deze klas vergezelt, dat die ook met zijn telefoon bezig is. Met andere woorden, dan mag ik het toch ook. Totaal voorbijgaand aan de verschillen. Ze wanen zich superieur en gelijk.

Ze zijn slim, heel slim in het bedenken van allerlei trucs om vooral maar niet te hoeven voldoen aan iets, waardoor ze het gevoel krijgen onderdrukt te worden. En kom al helemaal niet aan ze iets te vragen. Ze zeggen gewoon nee, blijven bij de nee, grote glimlach op hun gezicht, kijkend naar de anderen die eenzelfde tactiek hanteren. Ik doe het goed hé, mij krijgen ze niet. Opvallen dat is de regel en dat bereik je door dwars te liggen. Daar zijn ze heel erg druk mee.

De huidige puber heeft aan manipulatie geen gebrek. Als ze na de eerste twee lessen ontwaken, is het bijna onmogelijk ze nog bij de les te houden. Ze hebben er gewoon geen zin in en wars van iets moeten, wars van gezag, ze bepalen zelf wat goed voor ze is, je bent blij dat de pauze zich aandient. Je energie na twee lessen is compleet weg, je vraagt je af hoe leraren dit volhouden. Daar kom je later achter, als je de foefjes hoort, die ze tegenwoordig toepassen. En je ze aan de ene kant heel goed kan voorstellen, dan houd je de klas nog in het gareel. Maar is dit een juiste aanpak? Moet je pubers geen duimbreed in de weg leggen?

Je gaat in gesprek met een docent, die je wel een paar foefjes wilt leren. Als medium sta je open voor nieuwe dingen, daar kun je van leren. En een van de foefjes die ik meekreeg was. Dwing ze niet iets te doen, want ze maken je dan het leven zuur. Ja en, waar blijven de regels, waar blijft het gezag! Kies voor iemand die zegt dat die het wel wilt doen, dan bewaak je de rust in de klas. Aha, gaf ik aan, dat is de truc.

Er direct allerlei gedachten bij hebbend, wat gaat er later van deze pubers terechtkomen. Hoe gaan die zich in het bedrijfsleven staande houden. Als je gewoon nu kunt zeggen, nee hoor, ik weiger, en dat wordt getolereerd en geaccepteerd.

Leren ze hierdoor zich aan afspraken te houden. Leren ze hierdoor dat er regels zijn. Leren ze hierdoor verantwoordelijkheid te pakken. Leren ze hierdoor doorzetstinsvermogen en respect te hebben voor anderen? Volgens mij niet, maar ja, ik ben misschien wel ouderwets.

Ondertussen manipuleren ze er tijdens de les op los. Zijn ze inmiddels een keer gewaarschuwd, maar dat pikken ze niet, dus gaan ze provoceren. Ze moeten de docent de baas zijn. Ze pakken dan niet hun telefoon, maar hun flesje water, wetende dat dit ook niet mag. Pakken ze hun tas en gaan nonchalant bezig met een lipgloss, ondertussen roepend, ja maar het is mijn telefoon toch niet. Waar bemoei jij je mee zeg. Gaan ze hun jas aantrekken, wijzend naar een raam dat openstaat, of maken de opmerking, jij hebt toch ook een sjaal om, dus mag ik mijn jas aan. De leraar die het toelaat en jij ondertussen alles onder je vingers door ziet glijden. Als de rust maar wordt bewaakt.

De huidige puber is druk, heel druk, vooral met zichzelf, om maar vooral op te vallen, er voor te zorgen dat niemand ze iets wijs kan maken en zijn zo handig geworden in het ontduiken van de regels, waarbij ze het zo kunnen brengen dat het allemaal aan de docent ligt en niet aan hun.

Uiteraard geldt dit niet voor alle pubers. Je ziet een tweedeling in de klas. De groep die wel wilt leren, die wel iets wilt opsteken en zich stil houden, vaak een plekje voorin zoeken, weg bij de druktemakers, de opvallers. Maar bang zijn hun vinger op te steken, omdat ze dan direct een opmerking naar hun hoofd geslingerd krijgen, dus proberen ze zo min mogelijk op te vallen.

De huidige mentaliteit is aan het veranderen. Het is niet aan mij er een oordeel over te vellen, maar als we dit doortrekken naar wat we dagelijks in de kranten lezen, zeg ik als medium, wat fijn dat er spirituele hulplijnen zijn, want al die druktemakers gaan zichzelf snoeihard tegenkomen op volwassen leeftijd en hebben ze een inhaalslag te maken, die mediums en paragnosten ze kunnen meegeven. Want ieder mens wordt op een gegeven moment geconfronteerd met zijn eigen ego. En ik zie de worsteling bij de huidige pubers, ik zie dat ze dit doen, omdat ze zich onvoldoende geliefd voelen. Want uiteindelijk draait het om liefde in het leven en niet om ego.

Medium Claire
Paragnost Eddie