Bewust onafhankelijk

Bewust onafhankelijk. Twee begrippen kunnen tot verwarring leiden. Afhankelijk en onafhankelijk. Op collectief vlak zijn we afhankelijk van elkaar.
We kunnen ons afhankelijk voelen van een partner op één of andere manier. Sommigen ervaren dit als prima en leven binnen de relatie in een stilzwijgend goedkeuren. Het kan ook gaandeweg veranderen als een van de twee verandert en bewust wordt en ervaart dat de emotionele en/of financiële afhankelijkheid voor conflicten zorgt.
Wanneer iemand onafhankelijker wordt, ontstaat misschien wel even het overdrijven om zich helemaal los te wurmen.
Er worden allerlei dingen gedaan die nog niet eerder werden gedaan maar die toch op een verlanglijstje stonden. Misschien werd het verboden, omdat het als ongepast werd beschouwd als meisje/jongen, als vrouw/man, als moeder/vader.
Verboden en geboden kunnen een overheersende impact hebben in een relatie. Al zijn de geboden of verboden niet direct uitgesproken. Een blik kan volstaan om te begrijpen: not done. En die ‘not done’ is overwegend gekoppeld aan hetgeen we in ons erfgoed en in het collectief hebben meegekregen.
In een relatie wordt het patroon verder gezet. De een is emotioneel of op andere vlakken afhankelijk van de ander.
Vrouwen die zich afhankelijk opstellen in het aannemen van die rol, nemen waar dat hetzelfde zich voordoet bij nog meer vrouwen. Mannen die de afhankelijkheid van hun partner aannemen, nemen bij mannen hetzelfde waar. Alles wat buiten deze ervaringen valt, wordt als niet normaal geacht. Te onafhankelijk kan onveiligheid en onzekerheid maskeren.
Ook die patronen kunnen anders-geaarden ook meenemen in een relatie.
Naarmate je je bewuster wordt en met meer mensen verbonden geraakt, wordt het duidelijk in welke mate we patronen weweg zelf in stand houden met en tussen elkaar.
Er ontstaat meer ruimte om patronen te doorbreken. De energie van afhankelijk zijn is niet meer gebaseerd op de oude energie. Afhankelijkheid wordt een weg naar steunen op in plaats van leunen op. Onafhankelijkheid betekent niet ‘ik doe waar ik zin in heb, zonder rekening te houden met de ander’. Het is een heel subtiele dans waarin gemakkelijk het evenwicht wordt verloren.
Rekening houden met de ander betekent niet dat je nog steeds de goedkeuring moet vragen/krijgen om in je authentieke autonomie te staan. En hier ligt dit stukje heel subtiel in de emotionele onderstroom te borrelen. De verwachting dat je uit liefde voor de ander toch doet of laat waar de ander angst of onzekerheid in zichzelf waarneemt.
Je begint een heel andere reis als een pelgrimstocht van intimiteit niet wordt opgelegd vanuit voorbijgestreefde tijdsgerelateerde overtuigingen van weleer.