Paragnost Eddie en Consulenten

Als jij niet 100% voor jezelf gaat

Als jij niet 100% voor jezelf gaatAls jij niet 100% voor jezelf gaat, gaat een ander ook niet 100% voor jou. Je leest het goed, als jij niet 100% voor jezelf gaat, gaat een ander niet 100% voor jou. Vaak geven we ons 100% aan een ander, in ons systeem zit iets, dat zegt, je moet je 100% geven aan anderen, dan geven ze het jou ook terug.

Steeds meer komen we hier van terug en komen we tot het besef dat het eigenlijk andersom werkt. Als ik niet 100% achter mijzelf sta, kan ik dan van een ander verwachten, dat die 100% achter mij staat? Eigenlijk niet.

Als ik de waarheid niet vertel, waarmee ik laat zien wat ik ervaar voel en belangrijk vindt, want dan ga ik 100% voor mijzelf of aan een ander niet aangeef wat ik wel of niet echt wil, of waar ik mee zit, dan sta ik niet 100% achter mijzelf, want ik verzwijg dingen, ik geef het niet aan. Hoe kan dan een ander mij wel alles geven?

Hoe gek het ook klinkt, we hebben altijd gedacht en aangenomen dat we eerst voor anderen klaar moesten staan, zo wordt het ons vertelt en meegegeven. Er is niets mis mee om voor andere klaar te staan, maar waar wel iets mis mee is, dat we vergeten voor onszelf klaar te staan.

Ga maar eens in gesprek met ouderen, die hebben zichzelf heel vaak weggecijferd, ze wisten niet beter. Ze zijn er van overtuigd dat het zo hoort. Dat was vroeger heel gewoon. Je ziet dat terug bij je ouders misschien wel. Je moeder die geeft en zorgt voor, en zichzelf op de achtergrond stelt. Als je haar een keer iets wilt geven, vindt ze dat maar heel moeilijk. Haar eerste reactie is dan, nee hoor, is niet nodig. Ik wordt hier emotioneel van, ik kan dit niet aannemen.

Allemaal tekenen dat deze vrouw geleerd heeft 100% klaar te staan voor anderen en geen haar op haar hoofd bedenkt, dat ze te weinig aan zichzelf geeft. Het komt nog steeds voor, dat we onszelf vergeten in ons eigen levensverhaal. Vaak kom je hier pas achter, na een verlies, een verbroken relatie. Dan zie je in dat je voor de ander alles over hebt gehad en er weinig voor hebt teruggekregen. Dat kon ook niet, want je gaf niet aan wat jij nodig had en ging dus niet voor 100% voor jezelf.

Dan kom je er ook vaak achter dat je jezelf hebt weggecijferd, dan kun je lange tijd boos zijn. De ander het verwijten dat die je laat zitten, terwijl je zoveel jaar van je leven aan die ander hebt gegeven.

Die boosheid leg je namelijk eerst bij de ander neer, omdat je er van overtuigd bent dat je alles over hebt gehad voor die ander en dat dat de bedoeling was. maar de boosheid is eigenlijk gericht op jezelf. Als dat besef binnenkomt, dat je begint in te zien dat je veel te veel hebt gegeven, dat je nooit eens hebt gezegd, nu ben ik ook aan de beurt, begint de verschuiving in je plaats te vinden.

Je wordt dan boos op jezelf, je vindt jezelf een sukkel, die dom is geweest, die niet eerder aan de bel heeft getrokken. Dan komt er weer een besef binnen en worden we boos op diegene die ons hebben opgevoed. Dan moeten onze ouders het ontgelden en zie je ineens ook waarom je eigenlijk altijd een strijd aan het voeren was of bent, hetzij met je vader, die in jouw ogen heel dominant is, of met je moeder, omdat ze zo naïef is en het ook allemaal toestaat. Je kunt ze wel iets aan kunnen doen en vaak volgt dan een periode dat je ze een tijd niet wilt zien.

Deze periode neemt een hele lange tijd in beslag, want wat je kent en zo tegenaan kijkt, is gedrag dat je niet zomaar kunt veranderen. Gelukkig zijn er mediums en paragnosten online bereikbaar, die je zeker sneller door dit proces en het besef heen kunnen helpen. Zoek ze op bij Paragnost Eddie, daar vind je de beste consulenten. Want we zijn als mens aan onszelf verplicht 100% goed voor onszelf te zorgen, dan krijgen we ook 100% van anderen terug. En geven ze ons dat niet, dan blijf je niet hangen in zulke contacten, je durft ze los te laten, want je weet nu dat als je deze contacten vasthoudt, je niet 100% voor jezelf gaat en het leven dat jij verdient.

Medium Claire