Paragnost Eddie en Consulenten

Elke verslaving is er één

Elke verslaving is er éénWaarom wordt de ene verslaving wel bestraft en de ander niet?

Soms vraag je je wel eens dingen af, een daarvan is, waarom wordt de ene verslaving wel en de andere niet bestraft. Van drugs weten we dat hier een straf aan hangt, maar verslaafd aan eten of roken bijvoorbeeld niet. Gek eigenlijk.

Elke verslaving is er een en diegene die verslaafd is, wat het dan ook is, die doet het zichzelf in feite aan. Dat je je dan afvraagt hoe kan het, dat iemand zich schijnbaar wel dood mag eten, of roken, of drinken, maar niet dood mag gaan aan drugs. Een groot vraagteken zou je zeggen.

Toch is het vraagteken niet zo groot als het lijkt. Volgens mij is het antwoord, waar heel veel geld mee is gemoeid, dat mag niet. Waar niet zulke grote bedragen in omgaan, mag wel. Waar een regering iets aan kan verdienen, mag wel, waar ze niets aan verdienen, mag niet. Het draait dus in feite om geld waarom de ene verslaving wel wordt getolereerd en de andere niet.

Kijk maar, drank, sigaretten, eten, het is overal te koop, en daar wordt belasting over betaald. Dat vloeit de staatskas in. Drugs daarentegen, is illegaal, verdient de overheid niets aan, dus mag het niet.

Als jij je de hele dag vol stopt met ongezond voedsel, je daar verslaafd aan bent, daarvoor word je niet opgepakt. Schijnbaar mag dat wel. En de winkels liggen vol met ongezonde spullen, een verslaving ligt zo op de loer.

Als we nu alle verslavingen eens gewoon zouden laten gaan, of juist alle verslavingen zouden gaan bestraffen, wat zou er dan gebeuren? Zouden we dat allemaal acuut gaan stoppen met ongezond eten, roken, drank? Zouden we dan allemaal beginnen aan drugs?

Het blijft een hele vreemde gewaarwording dat de ene verslaving wel en de ander niet wordt bestraft. Zo zijn er ook velen verslaafd aan de liefde, kun je voorstellen dat hier een straf op zou komen te staan?

Misschien wel een goed idee. De straf wordt dan, les krijgen in eigenliefde en als je dat onder de knie hebt, ben je van je verslaving af. Dan zul je heel anders omgaan voortaan met liefde van een ander.

Wat ik met dit blog wil aanduiden, dat er niet eensluidend wordt omgegaan met wat wel en niet belangrijk is in een mensenleven. Zelf vind ik een eetverslaving of een verslaving aan de liefde velen malen erger dan aan de drugs. Dat komt dat we allemaal eten en liefde nodig hebben, drugs niet.

Verslaafd aan eten, komt door te weinig liefde. Verslaafd aan de liefde, komt ook door te weinig liefde. Beiden heeft een mens nodig, het is de manier waarop het de mens is aangereikt, of die er wel of niet verslaafd aan raakt.

Drugs wordt niet aangereikt, als het goed is en zoek je zelf op. Als we de verslavingen die niet worden bestraft zouden gaan aanpakken, grote kans dat veel mensen niet meer zullen gaan grijpen naar de drugs.

Helaas kijken we op een verkeerde manier naar wat een mens nodig heeft. We gaan er van uit dat een mens geld nodig heeft, aan liefde wordt voorbijgegaan. Als we aandacht zouden geven aan de liefde, vallen veel verslavingen weg.