Wie ben jij zonder je bagage?

Wie ben jij zonder je bagage? Veel vragen worden ons dagelijks voorgelegd…niet slechts, wat vaak verondersteld wordt, relatievragen…vragen waar mensen te lang mee blijven rondlopen, mede hierdoor onzeker worden, hetgeen weinig te maken heeft met opleidingsachtergrond, dan wel met de diversiteit en vaak subjectiviteit waarin mensen al dan niet kansen krijgen/niet krijgen, gezien worden/niet gezien, erkend worden in het dagdagelijkse leven.
Een heel menselijk gegeven, want ik geloof niet dat iemand hieraan ontsnapt, het verlangen naar erkenning, gezien worden…hetgeen niet hetzelfde is als een schouderklopje krijgen ( waar de doorsnee werkgever nog flink aandacht mag aan geven).
In een gesprek met een heel wijze spirituele wetenschapper, kwam dus een zo herkenbaar thema én de vraag …” Hoe komt het Mieke, dat ik met een universiteitsdiploma, mijn bagage, mijn ervaringen….niet dezelfde kansen krijg als andere kandidaten die net dezelfde achtergrond hebben als ik, doe ik iets fout, ik word er onzeker door…”
Niet oordelen geen hypotheses ….enkel luisteren en invoelen wat in het gesprek niet wordt gezegd, doch wel voelbaar is.
We komen uit op een “oud” stuk, als kind, als jongere niet die aandacht gekregen die zij als heel gevoelig meisje nodig had om zich te laten zien in haar volledig potentieel.
We weten dat we ons ( helaas) soms laten leiden door “sympathie” en “antipathie”, positieve en negatieve discriminatie doet de rest.
We weten uiteraard heel goed hoe het werkt en doorwerkt op ons allen….voor net hetzelfde resultaat wordt de ene bijzonder toegejuicht ( positieve discriminatie) en bij iemand anders ( die we eigenlijk niet zo “tof” vinden) wordt het resultaat volledig afgebroken of lauwtjes geëvalueerd. ( negatieve discriminatie).
Het begint al heel vroeg en het gaat maar door….
Zoals R.Steiner in één van zijn voordrachten geschreven heeft, wij laten ons te vaak leiden, misleiden door sym-pathie en anti-pathie in onze waarnemingen, er ontstaat ruis, vertroebeling en niets kan nog helder worden gezien, net vanuit dit gegeven.
Het is puur menselijk, en het is een hele oefening, levenslang, neutraal te leren kijken naar onze omgeving, naar mensen, willen we zuiver kunnen zien en voelen.
Het verhaal van deze wijze gevoelige vrouw was vrij duidelijk, angst om gezien te worden, en de angst meegenomen in een sollicitatiegesprek,
“Hoe tegenstrijdig ” , denk je wellicht….hoger geschoold en toch angst en onzekerheid?

Weet toch maar lieve mensen, dat een titel, een graad, niets zegt over de mens met alle emoties en gevoelens….emoties zijn een universeel gegeven, herkenbaar voor iedereen die in de stof leeft, of je dit nu leuk vindt of niet…mensen maken mensen doch mensen kunnen elkaar ook breken.
Daarmee was natuurlijk haar probleem niet van de baan, doch met de voor haar juiste ingang, zijn we een eind verder gekomen, en is ze hard gegroeid ( haar angsten ont-groeid) en staat ze helemaal voor wie ze is.
Tja, lieve mensen, dat is hier nu éénmaal een gegeven: de ene persoon wordt de hemel ingeprezen omwille van sympathiegevoelens, afkomst, achtergrond, terwijl de ander weer de hel wordt ingesabeld, omwille van antipathiegevoelens, het verleden, de achtergrond….ik kijk steeds meer en makkelijker van bovenaf naar mensen en situaties, en incluis naar mezelf…., kan ik niet anders dan in een lach schieten, heerlijk gevoel om te weten dat mijn helpers me af en toe dat tikje geven.

Het leuke van dit alles is…ik geef het mee aan mijn cliënten, dat stukje humor, zelfrelativering, en het uiteindelijk hartelijk kunnen lachen om onze kleine neurotische trekjes….om het even nuchter te duiden: we hebben een ego omdat we hier ook op Aarde leven en hier ons leven neerzetten, vooruit willen, en door welke andere kracht kan dit anders dan ons ego. Dit is de stuwende innerlijke kracht die maakt dat we onszelf kunnen ontwikkelen, neem nu onze lijnhouder van www.paragnost-eddie.nl Het is dankzij zijn ego, zijn stuwende kracht om de spirituele lijn verder uit te bouwen, succesvol te laten verder groeien , het beste eruit te halen voor iedereen, dat we hier ook ons mooie werk kunnen verwezenlijken. Dus alle slogans als: weg met het Ego, ik leef niet vanuit mijn Ego…vind ik toch heel bedenkelijk. Accepteren dat we echt zonder uitzondering een ego hebben, maar niet ons ego (hoeven) te zijn, is een teken van spirituele wijsheid en zelf-aanvaarding.

Uitspraken als: die heeft een groot ego…tja….wordt nogal snel en gemakkelijk gezegd over iemand anders, niet?
Misschien is dat ergens weer een spiegeltje waarin het eigen ego getriggerd wordt.
Wat een heerlijk ‘ ego-echo ‘ spel hier, niet?
Opschonen, opruimen, loslaten,
in vertrouwen en geloof in jezelf leven
want weet je
er is altijd wel iemand die hartstikke gelooft in jou
er is altijd wel iemand die niets met je voorheeft
er is altijd wel iemand die je precies dat geeft, wat jij nodig hebt
om te geloven en te vertrouwen in wie je werkelijk bent.
beetje bij beetje
leer je opnieuw te vertrouwen en te geloven in jezelf
met de mensen om je heen die je ziel, je hart, je hele wezen aanvaarden
zodat je ook jezelf kan leren zien door jouw ogen van liefde.
Wees lief voor jezelf en mild voor de spiegel 🙂
Heel veel liefs, Mieke <3

Engelenmedium Mieke
www.miekecoigne.com