Waarschuwingen negeren of volgen?

Soms moeten we een bepaalde gebeurtenis meemaken omdat het een belangrijke levensles is, hoe pijnlijk die ook kan zijn.
Het is dan net alsof je je vinger op een hete kachel legt als kind…je hebt dan wel een belangrijke les geleerd door de pijn van de hete kachel.
Als mens zit het als het ware ‘ ingebakken ‘ in ons ‘ systeem ‘ om anderen te waarschuwen, al is het dan ‘ goedbedoeld ‘…mijn ervaring is meestal dat we door anderen te waarschuwen ‘leerervaringen ‘ ontnemen. Wie kan met zekerheid zeggen dat dit de bedoeling is anderen te waarschuwen? Misschien is/ zijn dat wel de ervaringen die besloten liggen in de zielsopdrachten om op aarde te ervaren.
Mij valt het vaak op dat diegene die wordt gewaarschuwd voor ….en er gehoor aan geeft, de volgende keer een soortgelijke situatie voorgeschoteld krijgt, in andere omstandigheden, andere mensen. Soms neigt het waarschuwen richting ‘ bemoeienis ‘ te gaan met de gekende uitspraken ‘ Je moet dit niet doen, want als dit je doet dan…..’ en dat gaat ook vaak richting ‘ angst- en schuldinductie ‘. ‘ Ja, het is voor je bestwil.’
Is dat werkelijk zo of is het eigenlijk voor het eigen bestwil?
Soms zijn het ook regelrechte projecties van eigen ervaringen….oh jawel, alweer goed bedoeld. En heel onbewust worden waarschuwingen niets anders dan vervormde projecties vanuit eigen verleden en realiseer je je niet dat diegene die je waarschuwt, wel eens in zijn ziele-script die ervaringen nodig heeft om zelf bewust te worden, te groeien en te leren.
Het is niet hetzelfde als je eigen visie of mening geven, als je je eigen mening geeft, dan praat je voor jezelf en overlaad je de ander niet angst/ twijfel enz…. Je deelt je mening/ je visie en laat de verantwoordelijkheid bij de ander. De ander is niet je kind, maar een volwassene die het vertrouwen verdient voor zichzelf keuzes te maken.
Zeggen we niet: ‘ Ervaring is de beste leerschool ‘ ? Tot puntje bij paaltje komt….sommigen wachten soms wel eens met spanning ( en stille hoop ) dat het voor de ander slecht afloopt en dan hoor ik niet zelden weer die uitspraak : ‘ Eigen schuld, dikke bult ‘. Persoonlijk vind ik dit heel triestig als ik dit soort uitlatingen hoor….het maakt heel ongelijkwaardig, zet de ander heel klein neer en beland je onbewust in een kind-ouder contact.

Ken je dit : ‘ Ik weet wat goed voor je is, want ik ken je beter dan jijzelf doet ‘. Ook dit is behoorlijk denigrerende manier om de ander in de mindere positie te duwen, alweer heel ongelijkwaardig en heel destructief voor een contact. Dit soort overtuigingen die dan nog eens helaas oprecht gemeend zijn maakt de ander tot een kind, dom en onwetend. Vooral bij ouders met volwassen kinderen en ook nog met eens met een eigen gezin, zie ik dit soort situaties voorbijkomen. Het kind blijft in de ogen van de ouder een kind en weigert te aanvaarden dat dit kind ten eerste volwassen is , een partnerrelatie heeft en een gezin. En dat hier nogal eens conflicten uit voortvloeien….tot zelfs relatiebreuken , is me helemaal niet vreemd.

Hoe kan je de ander als je broekzak kennen, als je jezelf nog niet eens als je broekzak kent? Er is toch altijd iets te ontdekken over jezelf…en de ander heeft toch ook wel altijd iets te ontdekken bij zichzelf, of niet? Ook dat heeft te maken met een beeld dat vastgezet wordt in de mind, en dat beeld zeulen velen mee tot ….alsof je een of ander monument bent, zelfs monumenten worden hersteld, gerestaureerd, opgesmukt, verfraaid.

Anderzijds ervaren velen ook intuïtief een waarschuwing voor bepaalde mensen….en toch worden die waarschuwingen van binnenuit genegeerd. Dit kan met heel wat onzichtbare factoren te maken hebben. Je kan niet alles in het begrip ‘ karma ‘ duwen. Met ‘ karma ‘ kunnen we alle kanten uit en is de meeste gemakkelijke dooddoener. Karma. Punt. Ik durf dit in twijfel trekken.

Het betekent niet dat je een waarschuwing onmiddellijk moet volgen; het kan een advies inhouden over een levensthema in de toekomst zodat je beter met het eindresultaat kan omgaan. Mogelijk heb je een voorgevoel over een zakelijke deal, en toch zet je door om redenen die jij kent. Wat blijkt achteraf? Je hebt je laten oplichten. Als je door die deal geleerd hebt hoe je mensen en zakelijke offertes beter kan inschatten, dan kan die ervaring om een waarschuwing te negeren, vervolgens bedrogen te worden, je toch nog van pas komen als je op een later tijdstip met grotere deals te maken krijgt.

Misschien kan je je hierbij zelf minstens één situatie herinneren, waarin je die waarschuwingen die je vanbinnen uit voelde, negeerde….en wat je eruit hebt geleerd: liefst niet zoals de doorsnee mens jammert ‘ Waarom ik, wat heb ik toch misdaan, waaraan heb ik dit verdiend ‘, want dan blijf je hangen in de arme-ik -ben -bedrogen …dan wel: ok , dit is een nare ervaring, hier heb ik een les geleerd. Klaar voor de volgende keer. Het is nooit de bedoeling op een paranoïde manier in het leven te staan, want niet alle ervaringen verlopen op die manier. Gelukkig maar!

Wees vooral heel alert op de waarschuwingen die jij zelf waarneemt, alleen jijzelf kan dit weten, horen, zien zelfs proeven! Let op je eerste instinctieve reactie op iemand die je ontmoet. Er is altijd een reden voor het belang van eerste indrukken want die zijn meestal juist. Indrukken die geladen zijn met jaloezie, achterdocht, wedijver enz…..zijn weer een ander paar mouwen. Dan zijn de indrukken gebaseerd op lagere trillingen en vormen dan een oordeel die niets met de persoon heeft te maken, maar wel met projectievorming. Het is dus heel belangrijk om zuiver te voelen en alle ruis die er mogelijks tussen kan komen te zitten, op te ruimen.

Als je angst voelt opkomen, ga na of die angst zonder goede reden opkwam en zoja, dan is het meestal je intuïtie die je voor mogelijk ‘gevaar ‘ waarschuwt. Het gaat in elk geval hierom dat je er aandacht aan besteed.

Het is helemaal aan jezelf om je ervan bewust te zijn en hoe meer aandacht we eraan besteden, des te meer zal het universum aan het licht brengen, omdat we in harmonie verkeren met onze eigen instincten.

Bij wijze van oefening: Ga even rustig zitten en denk een terug aan een moment waarin je iets wilde. Misschien voelde je je tot iemand aangetrokken, wilde je zaken doen met iemand, wilde je verhuizen. Misschien was het een heel eenvoudig verlangen, maar tegelijkertijd werd je door ‘ iets ‘ gewaarschuwd. Je probeerde er alles aan te doen om je intuïtieve gedachte of dat gevoel weg te duwen, maar je kan niet verder dan een botte ontkenning ervan. De tijd leert dat je niet de beste keuze hebt gemaakt. Dan pas herinner je je de waarschuwing die je hebt gekregen en zeg je: ‘ Ik wist het dat ik het niet moest doen ‘. Die waarschuwing was het universum dat jou wil beschermen. Telkens als je intuïtie je voor gevaar waarschuwt, moet je ervan proberen leren. Tracht je het gevoel te herinneren en gehoorzaam aan je eerste instincten. Dit is een moment waarop de radio je meer in de weg kan zitten dan je van dienst kan zijn. Als er gevaar op til is, waarschuwt het universum je. Luisteren is de allerbelangrijkste boodschap.

Kijk maar eens naar dieren! Dieren voelen instinctief aan of er gevaar is en eigenlijk wij ook. Alleen begraven we dat instinct onder vele lagen van rationeel denken. Het is net hierop dat we dienen te letten als het op waarschuwingen aankomt.

Vandaar ook dit blog over zelf leren luisteren naar je innerlijke sensoren….niet laten afhangen van iemand buiten jezelf. Er is heel veel rond te schrijven…niet iedereen zal zich kunnen vinden in dit blog, en dat hoeft niet. Mijn doel hierbij is even dieper na te denken over de manier waarop je te pas en te onpas mensen waarschuwt vanuit de rol die je opneemt of meent te moeten opnemen. Uiteindelijk zal niemand de leerervaringen dewelke besloten liggen in iemands levenscript kunnen voorkomen. Laten we ook hier even over nadenken, zonder ons meteen de meerdere of de mindere te voelen. Als het hierop neerkomt zijn dit de spelletjes die we ooit gezien hebben in ons socialisatieproces, waardoor nog heel wat relaties uit balans zijn, oude patronen worden herhaald en schadelijk zijn voor het creëren gelijkwaardige volwassen relaties.

Warme groet
Mieke Box 49
www.miekecoigne.com