Paragnost Eddie & Consulenten

Waarom armoede als er ook overvloed kan zijn?

Waarom armoede als er ook overvloed kan zijn? Hoe kan het bestaan dat in een wereld vol overvloed en rijkdom ook zoveel armoede is?  Wel het kan bestaan omdat er een schaarste bewustzijn bestaat in de wereld. Hoe kan het bestaan dat in een wereld vol overvloed en rijkdom ook zoveel armoede is?
Wel het kan bestaan omdat er een schaarste bewustzijn bestaat in de wereld.
Elke dag zien we via de tv of pc armoede voorbij gaan.
Ook in verschillende wijken weet men ‘’dit is een achterbuurt een armoede buurt’’.
Deze beelden worden ingeprent in ons bewuste denken, en worden vervolgens diep naar ons onderbewuste overgebracht.
Daar komt ook nog bij dat we elke dag weer opnieuw worden blootgesteld aan deze omstandigheden door middel van wat de pers ons wil doen geloven.
Al die aandacht berust op de gedachten dat dit echt is wat we te zien krijgen en dus blijven we erbij stil staan.

Armoede bestaat dus het is er.
Maar armoede wordt wel gecreëerd door mensen met de kracht van hun collectieve gedachten, overtuigingen, daden en woorden.
Het is uiteindelijk een vicieuze cirkel die daardoor in stand gehouden wordt.
Alles wat een mens denkt en elke daad die hij verricht en alles waar hij geloof aan hecht dat wordt bewaarheid.
Als je denkt dat je nooit uit armoede kan komen dan kom je er ook niet uit en blijf je armoede creëren.
Je bent uiteindelijk de schepper van je eigen gedachten.
Wreed? Nee, want als we doorgaan met het scheppen van meer armoede in de wereld, beginnen steeds meer mensen angst te krijgen dat het hun ooit ook een keer zal treffen.
Angst is een zuigende plakkende materie die zich vastzet in het brein van de mensen en daardoor creëren we steeds meer.
En de grootmachten die zich verrijken aan de armoede van de mensen die lachen zich suf omdat het nog steeds lukt om de mensen in bedwang te houden.

Ik zag laatst een documentaire over een aantal mensen die de handen ineen hebben geslagen om de armoede aan te pakken.
Hoe? Door een collectief samen te stellen van mensen die bereid waren om hun angst voor armoede te laten varen.
Daardoor hebben zij samen een project op kunnen zetten waardoor er een soort van ruilhandel is ontstaan.
Dit begon uiteraard op kleine schaal maar is uitgegroeid tot een wekelijkse samenkomst als in een markt waar men terecht kan voor allerhande artikelen.

Inmiddels is het zo groot geworden dat men er van kan leven en zijn er meer en meer mensen in andere steden dit project gaan navolgen zodat er opeens een andere samenleving is ontstaan. De criminaliteit is zo goed als verdwenen omdat ze overal lichtplekken hebben kunnen creëren en de kinderen hebben plekken waar ze sport kunnen bedrijven.
Kortom een samenleving die zich niet langer door angst heeft laten intimideren en samen de schouders eronder heeft gezet.
En dat is de spirit. Je niet klein laten houden en weigeren te blijven geloven dat armoede iets is wat normaal is.
Je hebt de kracht om je eigen realiteit te scheppen.
Hoewel het heel lastig kan zijn voor sommige mensen om deze kracht op te pakken, omdat er ook een armoedebewustzijn heerst vanuit vorige levens.

Dit kan komen door incarnaties uit vorige levens waar een armoedegelofte is afgelegd bijvoorbeeld omdat we in kloosters of in tempels hebben geleefd.
Dit staat diep ingeprent in hun Akasha kronieken en is voor sommigen zo moeilijk om dat los te laten dat het een grote discipline vergt om dit te keren.
Ze zijn nooit iets anders gewend geweest en hun levens waren vervuld van het idee dat hun armoede en soberheid een heilige missie was.
Soms heeft een ziel deze ervaring nog nodig om te groeien en om onthecht te raken van de materialistische wereld en om zich te richten op hun spirituele pad.
Dit kan voor sommige mensen een doel zijn om dit te op deze manier te bereiken.

Omdat bijna iedereen de herinnering uit de Akasha Kronieken vanuit één van de hierboven genoemde situaties bij zich draagt is het niet zo moeilijk voor de media om mensen te programmeren.
Zij blijven net zo lang doorgaan met het creëren van angst tot we het eenvoudig weg aanvaarden en geloven dat ook wij in zo een zelfde situatie terecht kunnen komen.
Het enige wat we hoeven te doen is ontsnappen uit dat bewustzijn.
Ondanks dat het diep in onze cellen gegrift staat hebben wij de kracht en de macht om dit te verwezenlijken.

We hoeven niet alles te geloven wat wij zien, en we hoeven ook niet in angst te leven.
De gedachten van anderen dringen diep in ons eigen bewustzijn door als zijnde het van ons.
En dat is wat wij vaak voelen en beleven als de waarheid. Op het moment dat we ons los worstelen uit de illusie waar we dagelijks mee te maken hebben dan creëren we onze eigen werkelijkheid.
Er zijn vele boeken verschenen en er komen ook nog vele boeken uit. Deze boeken geven waarheidsgetrouw aan hoe en waar wij mensen op de aarde inzitten en waardoor we worden gemanipuleerd. Zoals ik al vele blogs eerder heb aangegeven.

Niets is wat het lijkt en we kunnen ontsnappen uit een leven wat is gecreëerd om ons zoet te houden.
Zolang je blijft geloven dat wat je ziet en hoort de werkelijkheid is, ‘’en dit is het helaas ook voor vele mensen’’ zal je steeds opnieuw te maken krijgen met situaties die je weer met beide benen op de grond moeten zetten.
We kunnen de schepper zijn van ons eigen leven als we er maar in willen geloven.

Een verslaggever vroeg eens aan EINSTEIN: ‘’Wat is de belangrijkste vraag in de wereld’’
Waarop EINSTEIN antwoorde:
Wil je een vreedzame, gelukkige, overvloedige wereld om in te wonen of wil je een akelige, angstige en schaarse wereld?
De verslagever vroeg: ‘’Waarom is dit de allerbelangrijkste vraag in de wereld’’?
EINSTEIN antwoorde: Omdat je keuze, welke dan ook, zal bepalen wat je zult creëren.

En hiermee lieve mensen sluit ik dit blog af. En ik hoop dat er meer en meer mensen opstaan om de krachten te bundelen, zodat we het licht om de aarde steeds groter kunnen laten worden.

Wij zijn het Licht en we zijn verantwoordelijk om dit Licht te gebruiken om vrede, liefde, geluk, en overvloed op de planeet te brengen.

In liefde en licht,

Hartegroet,
Elisa-Lis