Waarom altijd zoveel woede?

Waarom altijd zoveel woede? Je kunt je over zoveel opwinden, over grote en kleine dingen. Op het moment dat je uit je vel springt, wordt zelfs het kleinste gigantisch groot. Meestal gaat het om kleinigheden, pietluttigheden. Bijvoorbeeld een automobilist die probeert hoe langzaam zijn auto kan rijden, hoewel de rijbaan vrij is. Er zijn heel wat mensen die zich hierover opwinden. Het liefst zouden ze die slak wel van de rijbaan duwen. En dat gebeurt ook wel in werkelijkheid.
Er zijn situaties die veel woede naar boven tillen: de moord op een kind, zinloos geweld…alles kan woede, haat en geweld oproepen. Social media staat er bol van.

Het is niet zo eenvoudig om nooit woedend te worden. Misschien dat ook jij daarom wel eens het gevoel hebt dat je bijna ontploft. Geen prettig gevoel en toch bijna onvermijdelijk.
Toch ervaren velen het als een uitdaging om volledig zonder agressie te leven. De overtuiging dat agressie weliswaar niet wenselijk is, maar wel noodzakelijk, is ondertussen wel heel wijdverbreid.

Woede richt zich niet alleen tegen iemand anders, maar vooral tegen de woedende zelf. Woede is hoe dan ook schadelijk en vooral voor diegene die woedend is en woedend blijft. Ooit schreef de Romeinse schrijver Syrus: ’De toornige zal tegen zichzelf woeden, wanneer hij tot rede komt.’ En dat geldt altijd. In woede breekt geweld zich een baan, met woorden of zelfs met acties.

Iedereen kent wel het gevoel met gekriebel dat in je buik begint en naar je hoofd stijgt: je bereid je voor om te vechten of te vluchten. Je gevoel dwingt je om te handelen.
Je hebt het gevoel dat er iets uit moet.
Als je dit gevoel onderdrukt of omwille van de situatie moet onderdrukken, ervaar je dit als heel belastend. Het is enerzijds ongezond om woede te onderdrukken en het is evenmin beter om woede de vrije loop te laten. Niet met daden, woorden en verborgen gevoelens.

Woede wordt soms helaas gecultiveerd door de invloed van de buitenwereld; vredelievendheid is geen kunst die we omwille van anderen cultiveren, want het gaat er vooral om ook goed voor onszelf te zijn.

Probeer je woede op het spoor te komen. Wanneer ontstaat ze en waarom.
Voel hoe de woede in je lichaam verandert, hoe je buik, je hart en je spieren aanvoelen.
Zelfs de kleinste ergernissen zijn de moeite waard om waar te nemen wat er in jezelf gebeurt en wat die ergernissen voor jou betekenen.

Je kunt overal en met iedereen de strijd zoeken. Je kunt het ook anders doen. Het is een keuze.

Het geheim om zachtaardig voor jezelf en anderen te zijn zal nooit bereikt worden met strijd en woede. Het gaat wederom uiteraard veel en veel dieper en verder. Maar een blog is een blog en heeft de bedoeling lezers ergens in beweging te brengen, te onderzoeken en te inspireren.

Wist je dat door het kijken naar rustgevende beelden, het luisteren naar 432 HZ muziek, mandala’s schilderen of tekenen, zingen, bewegen enkele handvatten zijn om terug naar jouw innerlijk rustpunt te komen. Kijk maar wat het met je doet en houd vol.

Liefdevolle hartegroet
Mieke Box 45