Verstrikt in het web van het verleden ?

Ook al willen we niet verstrikt blijven in het verleden, menselijk als we zijn, voelen we ons soms prettiger in het verleden, dat ons bekend is, of in de toekomst, die door onze creatieve mind in elke denkbare vorm gekneden kan worden. Willen we daarentegen onze innerlijke stem horen, dan zullen we het verleden noch de toekomst moeten opzoeken.
Als we tijd doorbrengen in het verleden of de toekomst zijn we zo druk bezig met het oproepen van iets wat niet thuishoort in het heden, dat we onze innerlijke stem niet kunnen horen. We kunnen onze innerlijke stem slechts horen als we met beide benen in het heden staan.
Het verleden is voorbij , de toekomst is er nog niet. En ook al weten we dit, toch is dit een heuse taak om in het moment van het nu te blijven. Ook al zijn de meningen heel sterk verdeeld rond het hier en nu met name dat dit onmogelijk is , we kunnen ons hierin bekwamen tot op zekere hoogte in onze Westerse samenleving.
Het NU is het enige werkelijke moment, het enige moment waarop alles zich afspeelt. Daar leven we, of we ons dit nu realiseren of niet. Het is dus beter om ons in het verleden te bevinden en ons hiervan bewust te zijn, dan ons in het heden te bevinden en ons hier helemaal niet bewust van te zijn.
We kunnen oefenen om onszelf in het heden terug te brengen, als we vaak in het verleden blijven hangen of teveel uitreiken en uitkijken naar de toekomst.
Heel eenvoudig om terug naar het hier en nu terug te komen:
– Waar zijn je voeten?
– Wat doen je handen?
– Wat is de kleur van je trui?
– Hoe is je ademhaling en concentreer je op je ademhaling
– Breng je aandacht naar je ademhaling en naar het hier en nu
Het terugkeren naar het verleden is een belangrijke oefening, maar als we de woorden eenmaal hebben uitgesproken zijn ze uitgesproken, zijn ze gezegd. Er niet langer blijven bij stilstaan, ze niet meezeulen maar ze loslaten.
Niet wanhopen als ze niet van de eerste keer verdwijnen, het wordt steeds gemakkelijker. Elke keer wordt de macht die de woorden over je hebben kleiner en na een tijdje zijn ze eenvoudig verdwenen. We moeten ons hierbij niet afvragen wanneer….denk niet in termen van ‘ tijd ‘ , het is een proces, een weg die je aflegt. Adem en blijf bij jezelf, in het moment.
Voel de voeten onder de grond, adem de frisse lucht van je omgeving in, ruik de verschillende geuren in de kamer, het park, het bos….houd de hand vast van een vriend/ vriendin en wees je ervan bewust hoe de hand van de ander voelt, bewust.
Wat is het belangrijkste van dit moment?
Neem een paar minuten de tijd om het te noteren : wat zie je voor je?
Realiseer je dat het tafereel verandert en dat jij verandert zodra de woorden op papier staan. Het is als een stromende rivier.
Kies een punt waar je op uitkijkt. Zie dat het nooit op één plaats blijft, maar voortdurend in beweging is en verandert. En dat geldt ook voor ons leven, voor jouw leven, voor mijn leven. De enige constante is verandering. Geef mee met de verandering , ook al vind je de verandering niet prettig, voelt het niet comfortabel.
Elk moment kan je ervaren als nieuw, fris én anders. Het willen herhalen van leuke fijne ervaringen kan nooit een herhaling worden van de ervaring. De ervaring zal altijd anders zijn. Het is hoe we naar de ervaringen, de verandering kijken. Een ervaring willen vasthouden, doet onze spontane levensstroom stagneren.
Wees er voor elk moment , dan wordt het leven even sterk en helder als een rivier. Ga mee op de stroom en adem je letterlijk van het ene moment naar het andere, waarbij je het verleden achter je houdt en de toekomst voor je.
En wat ik in mijn consulten als krachtige reminder meegeef is: geniet van de tocht, geniet van de weg. Ongeacht welke jouw vraag is. Leven in een volledig leven waarin wij nu dit jaar die keuze mogen maken. Nieuwe relaties worden heel vaak overschaduwd en overheerst door de angst uit het verleden en zelfs vanuit een ver verleden. Doorgaans willen mensen weten of de relatie ‘ vast ‘ wordt, of lang blijft duren…. Meestal zit hieronder reeds de angst voor verlies en teleurstelling en vanuit deze angst worden relaties geforceerd om toch maar snel de zekerheid af te dwingen van de ander. Angst vanuit het verleden blokkeert het genieten in het NU en sluit meestal de poort naar een liefdevolle toekomst.
Het obsessief terugkeren naar het verleden en obsessief bezig zijn met de toekomst, belemmert een waarachtige spirituele groei op elk vlak van het leven.
Als we niet wegzinken in het moeras van gedachten, overweldigd worden door gevoelens of verlamd zijn van pijn, angst, zijn we vrij om de waarheid over onszelf te horen…het kost tijd en geduld om ons te ontdoen van alle stemmen uit het verleden die niet van ons zijn, stil te zitten om te horen hoe je wel in elkaar zit en wat wél van jou is. Oefen, oefen, oefen en laat je niet uit het veld slaan als het niet verloopt zoals je wilt en houd de humor erin!
Mieke Moon Box 45
www.miekecoigne.com