TUSSEN VERSCHILLENDE DIMENSIES SCHAKELEN

Schakelen tussen verschillende dimensies….we doen het zowat dagelijks, vaak onbewust. Laat me stellen : de doorsnee mens die niet stilstaat bij het feit dat er verschillende dimensies zijn, stellen hier geen vragen bij, hoogstens gevoelsmatig voelt deze mens wel één en ander, en laat de ervaring los.

Eigenlijk zoeken we allen op één of andere manier hoe we gemakkelijk kunnen schakelen van de ene naar de andere dimensie; een ruimer bewustzijn is ijler omdat het veel verder reikt en onzichtbaar is. Sommigen zijn in staat de voor ons onzichtbare dimensies te bereiken en schrijven er prachtige boeken over.
Hoe kunnen we als aards mens verschillende bewustzijnsniveaus hanteren als het normaal is dat we tegelijkertijd in verschillende ervaringsgebieden vertoeven, hoe kunnen we volledig het één zijn, schakelen en dan volledig het ander zijn? Als jij je vb moet concentreren op je aardse taak of je hebt een aards probleem, dan moet je in staat zijn om terug te schakelen van het ijle naar het aardse, concrete en letterlijk betekent dit de derde dimensie, soms wel nog eens de tweede en heel uitzonderlijk voor meer bewuste mensen de eerste dimensie.
Stel nu dat iets uit de eerste dimensie heel banaal vindt, dan zal je meer aandacht geven aan de derde of zelfs de vijfde dimensie. Het kan ook betekenen dat je vervreemdt van de aarde, het aardse, je neemt geen deel meer aan aardse bezigheden omdat je teveel dingen voelt en waarneemt. Je wordt ook veel gevoeliger voor straling, voor zowat alle vormen van energie en zonder het te ver te zoeken, voor de mensenmassa.
Wat is het gevolg hiervan? Je vermijdt het om je tussen de mensen te begeven, je zal zeker geen plaatsen opzoeken waar een overload aan stralingen zijn, net omdat dit voor jou niet goed voelt.
De krachtigste manier om je ijle bewustzijn te aarden is elke dag te aarden en dat kan als je weet hoe je van de ene dimensie naar de andere kan schakelen.
Je bent uiteindelijk in staat om aan al de verschillende bewustzijnslagen en ervaringsgebieden, deel te nemen, naargelang het zich voordoet. Het ene moment is dat de vijfde dimensie ( of zelfs verder), de andere keer de derde, de tweede of zelfs ( uitzonderlijk ) de eerste, nooit tegelijkertijd.
De doorsnee mens schakelt overwegend van de eerste tot de derde dimensie, omdat waargenomen wordt met de fysieke zintuigen en enkel dàt waarnemen als enige werkelijkheid.
Mensen die al regelmatiger in de vijfde dimensie vertoeven brengen vaker onbewuste systemen van mensen die er nog niet aan toe zijn, in verwarring en uit evenwicht. Anderzijds kunnen mensen zich door de invloed ervan voorbereiden om zich langzaam voor te bereiden om naar dit bewustzijn te groeien.
Het lichaam heeft tijd nodig om zich aan deze sensitieve krachtige energie aan te passen en door dit te willen forceren, kan meer schade aangericht worden dan groei.
Heel jonge kinderen en baby’s die om zogenaamde diverse redenen slaapproblemen hebben vertoeven vaak teveel in hun ruimer bewustzijn omdat ze nog niet – zoals volwassenen- ingedaald zijn in het beperkte bewustzijn van de derde dimensie.
Die kinderen staan dus open met een heel ruim bewustzijn en registreren vaker aardse signalen- vaak onzichtbare stoorzenders) die hen verhinderen naar een dieper slaapbewustzijn te gaan. Als je een moeder hoort vertellen dat haar kindje nochtans in een heel rustig kamertje slaapt, in een prachtig wiegje ligt, en het kindje niet kan slapen, niet tot rust kan brengen, dan is het heel goed mogelijk dat het kindje kilometers verder hoort wat er gebeurt. Je kan dan denken dat je kindje zich veilig ‘ moet ‘ voelen terwijl het zich niet veilig voelt, omdat er energetisch teveel op het kindje afkomt. Hierbij kan je voor dit probleem ten rade gaan bij energetisch geschoolde vroedvrouwen die filters/ dimmers kunnen aanbrengen waardoor de binnenkomende energieën afgezwakt worden. Is dit té ver gezocht? Ik geloof niet dat dit té ver is gezocht.
We weten dat de nieuwgeboren kinderen van de Nieuwe Tijd voornamelijk gevoeliger zijn voor overprikkeling en dat onze samenleving op dat vlak helaas te wensen overlaat, is de realiteit zoals het is.
Aan ons om ieder onze verantwoordelijkheid te nemen naar de kinderen van nu – straks de lichtdragers van de verandering in de Nieuwe Tijd.
Blijven aarden doorheen de reizen die jij mogelijks maakt…het is zeker niet de eerste die door dit te forceren, psychotisch worden. En daar vinden we niet weinig mensen van terug in de psychiatrie…
Dit blogje is zeker nog maar een tipje van de sluier en heel summier en heeft niet de bedoeling verder uit te breiden via een blog.
Wil je anderzijds graag over dit onderwerp praten, dan kan dit met mij en mijn collega’s bij paragnost Eddie.
Veel liefs en hou het aard-ig
Mieke Moon Box 45
www.miekecoigne.com