Reflectieblog Innerlijke afleiding

Reflectieblog Innerlijke afleiding. Mopperen dat er teveel afleiding van buitenaf komt is één ding. Hoe is het gesteld met de vele afleidingen van onze eigen geest?
De afleiding van buitenaf kun je sterk verminderen door minder tijd door te brengen op social media, dat heb je zelf in de hand. Dit is één manier. Het is heel tegenstrijdig omdat je enerzijds niets wilt missen in wat er gebeurt mondiaal en onderling en anderzijds er toch de behoefte is om meer tijd door te brengen met jezelf. Dat vraagt discipline om een plan van aanpak door te voeren en daar consequent mee om te gaan.
Zelf heb ik mijn intentie bekrachtigd bewuster om te gaan met social media, waarvan ik enkel verbonden ben met Facebook en non-actief de professionele link, omdat die eerder tot de oude wereld behoort. Het voelt heel goed om me bezig te houden met mezelf en daardoor stromen gemakkelijker creatieve ideëen. De behoefte om te volgen, te lezen is binnen enkele dagen flink afgenomen, waardoor mijn geest ook rustiger wordt.
De behoefte naar verbinding lijnt zich uit naar binnen en enkele mensen met wie ik een diepere verbinding ervaar.
Is het niet zo dat door te veel bezig te zijn met de buitenwereld onze geest voortdurend op actief staat? Je leest iets op social media en de afleiding is zonder je er echt bij stil staat gestart. Ben je hele dagen, van ’ s morgens tot ’ s nachts actief betrokken bij het laatste nieuws, feiten en weetjes van anderen, dan kom je niet meer aan jezelf toe, en al zeker niet tot rust. Ik kan me voortellen dat social media voor mensen die zich eenzaam voelen een uitlaatklep kan zijn, doch in real life is dit meestal een virtuele wereld met virtuele contacten en vriendschappen. Ze leiden af en tegelijk ervaar je één of ander prettig gevoel.
Ik weet niet of dit nog zo drastisch kan teruggeschroefd worden, omdat de vereenzaming van een grote groep mensen alsmaar toeneemt. We leven sowieso in een virtuele wereld en die virtuele wereld lijkt meer en meer ruimte te krijgen op het werkelijke leven.
Kunnen we nog de onrustige bewegingen van onze geest nog stilleggen? Is dit niet één van de vele redenen waarom er zoveel mensen niet kunnen inslapen? Overprikkeling van onze geest en het zelf niet echt doorhebben dat dit wel eens slapeloosheid kan zijn. Reclamespotjes spelen daar heel sterk op in om big pharma te verrijken.
Zijn we niet allen heel hard doorgeschoten naar overcomsumptie van externe prikkels? En niet te vergeten ook jonge kinderen en jongeren?
Onze hoofden draaien op volle toeren, 7 op 7, en heeft er een fulltime job aan, geen enkele dag verlof. Ook al neem je verlof, je hoofd reist overal met je mee en is nog druk bezig met alle dagelijkse gewoonten. Een schakelaar is er niet, dus zullen we die schakelaar zelf moeten uitvinden.
Een dag heel bewust geen social media, geen input van buitenaf, enkel jij met jezelf alleen. Vind je het meteen te lastig, dan kun je met jezelf een halve dag afspreken. Ervaren hoe dat bevalt. Dit kan een uitstekend moment zijn om je gedachten waar te nemen, de gevoelens die naar boven borrelen en je voorstellen dat het allemaal kinderen in een carrousel zijn. Je kijkt vriendelijk en open naar hen, zonder zelf mee te draaien.
Je kunt je al je gedachten als voorbijdrijvende wolken voorstellen. Het maakt niet uit hoeveel wolken er voorbijdrijven. Je kunt je wolken herkennen als wolken van voorbije ervaringen, voorstellingen van de toekomst, angsten, fysieke lasten of pijn, verwachtingen, lawaai buiten.
Observeren en waarnemen en de voorbijdrijvende gedachten, gevoelens en emoties niet veroordelen. Je kunt bij wijze van ondersteuning tegen jezelf zeggen: ‘Aha, daar is een angstige gedachte’, zonder daarbij in gepieker of bezorgdheid te vervallen.
Je oefent in het met aandacht waarnemen, je hoeft er niets voor te doen enkel alles toelaten wat verschijnt om het vervolgens weer los te laten. Oefening baart kunst.

Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45