Reflectieblog Dimensies

Reflectieblog Dimensies. Een reflectieblog nodigt de lezer uit om in te voelen bij zichzelf, niet om te overtuigen van een vastomlijnde waarheid. Alles is waar, niets is waar. Wat is waar?
Ik heb het nooit echt gevoeld wat er werd geschreven of verteld rond dimensies, ik had daar ook altijd zeer veel bedenkingen en vragen bij. We zijn geïncarneerd op aarde. Dat zou een waarheid kunnen zijn. De meeste schrijvers hebben het over de vijfde dimensie en nog hoger, nog verder. Tussendoor las ik ook schrijvers die het voornamelijk hadden over de vierde dimensie. Anderen beschrijven de zogenaamde lagere dimensies.

Sommigen wanen zich in de vijfde dimensie. Het landen in die dimensie is wat velen verlangen. Sommigen vertellen me dat ze al in de vijfde dimensie zijn. Ik ervaar zeer veel verbazing als ik tegelijkertijd de vragen beluister die richting afgunst, roddel en wedijver gaan. Ik kan het niet rijmen, gezien de vijfde dimensie betekent dat je vanuit onvoorwaardelijke liefde in een hoog bewustzijn je leven leidt.

De vijfde dimensie is volgens de omschrijvingen een liefdevolle staat van Zijn. Die staat van Zijn betekent om geen oordeel over jezelf noch over anderen te vellen. De vijfde dimensie zou eigenlijk samenvallen met die prachtige energie. Leven en laten leven. Zijn en laten Zijn.

Ik heb niets met dimensies, omdat we multidimensionele wezens zijn en die dimensies hebben een heel andere betekenis dan de dimensies die ingevoegd zijn vanuit een oud spiritueel paradigma. Het enige wat dit bij velen creëert is spirituele hoogmoed, dualiteit en het in stand houden van een illusie.
Durven we echt heel eerlijk met onszelf te zijn en te onderzoeken of we werkelijk in die staat van onvoorwaardelijke zelfliefde en overgave leven? Durven we echt heel diep naar de kern te gaan en te erkennen waar we nog niet in onze onvoorwaardelijke zelfliefde ZIJN? Waarom voelen we angst, schaamte, twijfel, dualiteit en afgescheidenheid in onszelf?

Onvoorwaardelijke zelfliefde in een dualistische wereld is een niet eenvoudige opgave om werkelijk alles wat je blokkeert om te ZIJN wie je werkelijk BENT, los te laten. En het loslaten is om alle programma’s die niet leiden naar zelfliefde te herschrijven. Het herschrijven kan pas als je al die programma’s durft te erkennen. En iedereen heeft gigantisch ontelbare programma’s. Zonder uitzondering.
Er is echt heel veel moed voor nodig om die weg te volgen. Niet de weg naar een dimensie, dat enkel afleidt van onze ware Zelf, maar de weg naar binnen.
Neem de lift naar de kelder. En daar kun je jezelf ontmoeten. Met compassie, mededogen, vergeving, zachtheid… en uiteindelijk met overgave.
Overgave aan jouw essentie, jouw werkelijke IK BEN DIE IK BEN.
Een handjevol mensen realiseert zich dat de illusie van de dimensies hen lang op een wolk in slaap heeft gewiegd. Het voelde voor velen jarenlang als vertoeven in een oceanische fase van bedwelmende al-liefde, maar een liefde vol met zelfontkenning en bedrog.

Kunnen we dan ook op die manier van iemand anders houden… laat staan onvoorwaardelijk? En dit is wat nu bij heel veel mensen ontzettend pijnlijk is om te ervaren dat niets is wat het lijkt.
Vergeef je zelf dat je die weg eerst nodig had om nu de keuze te maken naar een staat van waarachtig Zijn. We hoeven geen dimensies buiten onszelf te blijven zoeken, want de dimensie die ons alles laat zien, weten en voelen is ons hart.
Dichter dan daar in die plek zullen we het nooit vinden.

©Mieke
Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45