Het pijnlichaam- vervolg ‘ Goed en fout ‘

Het vorig blog ‘ Goed en fout ‘ heb ik afgerond met de gevoelige snaar die wordt geraakt als we de waarheid in twijfel trekken waardoor het ‘ pijnlichaam’ geactiveerd wordt.
Verstand huist in de hersenen , ego in het verstand. Er is nog een soort intelligentie die nog veel sterker met ons lichaam is verbonden. Het is de intelligentie die ons hart laat kloppen, die ervoor zorgt dat we kunnen ademhalen zonder erover na te denken, dat wondjes geneest enz…
Als deze functies worden op een onbewust niveau door het verstand aangestuurd; dit systeem is ouder dan de mens. We zien het bij dieren en zelfs bij planten die het vermogen hebben om zich aan te passen aan de omgeving.
De functies van het lichaam worden aangestuurd door de oudste delen van onze hersenen. Als deze oude delen een gedachte hebben, voelt het lichaam emotie. Een typische emotie is vb angst bij het zien van een diepe afgrond. De oudere delen van de hersenen maken de emotie los die ervoor zorgt dat ons lichaam zich terugtrekt.
Het ego huis in de nieuwe delen van de hersenen. Omdat het ego dwangmatig blijft denken, voelt het lichaam een groot aantal emoties. Het lichaam kan geen onderscheid maken tussen de emoties die afkomstig zijn van de oudere delen van de hersenen en gedachten die afkomstig zijn van het ego. Gevolg: het lichaam reageert of die emoties de realiteit vertegenwoordigen.
De emotie honger is vb een teken van de oude delen van de hersenen aan het lichaam om te eten. Gevoel van leegte= eten. Als het ego je vertelt dat je een leegte voelt omdat je minderwaardig bent, begrijpt het lichaam: gevoel van leegte = eten.

Wetenschappers ontdekken steeds meer verbanden tussen ziekte én gedachten. Stress kan vb buikkrampen veroorzaken; depressieve gedachten hebben een invloed op de hormoonhuishouding en iedereen kan een gespannen persoon herkennen aan zijn lichaamshouding.
Er ontstaat dus een vicieuze cirkel.
De gedachten van het ego veroorzaken emoties in het lichaam. De energie waar het lichaam niets mee kan, komt weer terug als informatie bij het ego dat denkt: ‘ Wat is er toch mis met mij ?’ en de verleiding niet kan weerstaan om er een dramatisch verhaal van te maken.

Waarop het lichaam weer reageert.
De interactie tussen de hersenen en het lichaam verloopt onbewust. Je hoeft vb niet bewust elke hartslag te starten en te stoppen, dit gebeurt ‘ automatisch’.
De reacties van het lichaam op de gedachten van het ego verlopen eveneens onbewust. De interactie verloopt zo snel dat het verstand geen tijd heeft gehad om de gedachten te verwoorden.
Zo blijven dus negatieve gedachten nog voor ze verwoord zijn, tussen het ego en het lichaam op en neer dwarrelen zonder dat je er je bewust van bent.
Enkele voorbeelden van uitspraken: ‘ Ik ben waardeloos. Ik verdien geen liefde. Andere mensen zijn gevaarlijk. Ik kan geen werk vinden, ik ben dom. Niemand ziet me. ‘….

Door middel van deze onbewuste gedachten en de bijbehorende emoties, schep je jouw persoonlijke realiteit. Je gedraagt je niet meer naar de realiteit maar naar de persoonlijke werkelijkheid en bestrijdt iedereen die jouw werkelijkheid in vraag stelt, in twijfel trekt.
In cognitieve gedragstherapie wordt een onderscheid gemaakt tussen de gedachten waar de cliënt aan kan twijfelen én gedachten waar de cliënt in gelooft. Die laatste noemen we ‘ kernopvattingen’. Kernopvattingen zijn in de beleving van de cliënt altijd volledig waar. De mate waarin een kernopvatting actief is kan wel wisselen. De gedachte vb ‘ Ik ben waardeloos ‘ is een voorbeeld van een kernopvatting. De cliënt valt altijd terug op die opvatting wanneer hij niet actief bevestigd wordt in zijn waarde. En zelfs dàn kan deze gedachte de overhand hebben. Corrigerende ervaringen hebben vaak alleen op het moment zelf een positieve invloed op de cliënt, maar ze beklijven niet. De opvatting blijft rigide aanwezig. De omgeving heeft dus wél invloed op de activiteit van de opvatting, maar zelden op de ‘ waarheid ‘ van de opvatting zelf.

In Tolles visie is de gedachte vb ‘ Ik ben waardeloos ‘ onderdeel van het ego dat zichzelf in stand wil houden. Cliënten die nog helemaal geïdentificeerd zijn met het ego geloven die gedachte vaak volledig. Corrigerende ervaringen hebben meestal weinig tot geen zin. Tolle ontdekte zijn ego niet door een corrigerende ervaring, maar toen zijn lijden te groot werd. En dàt gebeurt vaker. Mensen die lijden of stervende zijn, komen ineens tot het inzicht dat de wereld van vorm- die van materie, status, geld – hun niets meer te bieden heeft! Gelukkig wijst hij ook op mindfulness als methode om het ego en de daaraan verbonden kerngedachten te verminderen, om te buigen op een positieve manier.
De gedachten van het ego roepen altijd spanning en stress op die in het lichaam worden opgeslagen. Wij , mensen , creëren zelf stress door middel van het denken. Negatieve gevoelens zijn als een virus in het lichaam. Ze hebben een negatieve invloed op ons immuunsysteem. Zoveel ziekten en aandoeningen worden meer en meer in verband gebracht met stress – maagzweren, hartfalen….

Negatieve gevoelens werken ook als een virus door de manier waarop ze zich van de ene persoon naar de andere verspreid worden.
Negatieve gevoelens van een persoon gaan heel gemakkelijk over op de ander; stel dat een persoon vanuit het ego reageert, roept dit bij de ander heel vaak de neiging op om te reageren en op die manier ontstaat er een kettingreactie van negatieve emoties.
Positieve gevoelens doen het op zich niet beter…mensen die op een voetstuk worden gezet, de hemel worden ingeprezen, voelen zich op dat moment blij, gelukkig…als de complimenten voorbij zijn ontstaat opnieuw twijfel en onzekerheid. Het ego denkt : ‘ Ik krijg geen complimenten meer. Ik doe vast iets verkeerd ‘ . Uitkijken naar een geweldige gebeurtenis in de toekomst slaat vaak om in teleurstelling, verbittering, als die toekomst het verwachte geluk niet kon waarmaken! Verliefdheid is de drang van het ego om de ander te hebben, de ander te bezitten en als de ander zich niet als bezit gedraagt, slaat de liefde om in ofwel intens verdriet of intense haat!

Positieve gevoelens van het ego zijn net zo instabiel als negatieve gevoelens; ze gaan allebei uit van het mentale beeld van goed en kwaad en dat is de reden waarom ze meestal niet overeenkomen met de werkelijkheid. Dit leidt altijd tot lijden…

Geloof niet alles wat je denkt.

Mieke Moon Box 45
www.miekecoigne.com