Ben jij ook wel eens moe?

Ben jij ook wel eens moe…en je wil weten waarom?
Een veelgehoorde ‘ klacht ‘ van cliënten, die ondanks een gezonde levensstijl, vol leven zitten, nu aangeven zich uitgeput te voelen. Dit blog pretendeert zeker niet volledig te zijn, het is trouwens onmogelijk in één blog de zovele oorzaken en redenen van vermoeidheid te beschrijven. Maar dat vermoeidheid een meer gehoorde klacht is, daar kan ik niet negeren.
Soms is iemand het ‘ moe ‘ van het lange wachten op….

Een ander is de is een (te) lang aangehouden vermoeiende situatie ronduit moe….
Weer een ander zich in een bepaald contact/ vriendschap/ relatie moe na een gesprek….
Ik wil het graag in dit blog dichtbij het pure menselijke houden, want zoals ik in het begin heb aangegeven, er speelt echt heel wat meer mee, dan met het blote oog te zien is.
Velen zitten vol spanningen en voelen door lang aangehouden spanningen geen energie meer te hebben om nog fijne dingen te doen. Ondanks dat we in een vooruitstrevende materiële wereld leven, waarvan we verondersteld hadden meer kwaliteit in ons leven te kunnen ervaren, en hiermee bedoel ik meer vrije tijd, meer ruimte om te ontspannen, is het net het tegenovergesteld.
Als ik iemand vraag hoe het met hem/ haar gaat, krijg ik zelden het antwoord te horen dan wel: ‘ druk, druk , druk ‘ en hieruit zou ik moeten begrijpen….’ Ik heb het zodanig druk dat ik niet weet hoe het met me gaat ‘…of ‘ goed hoor, alles loopt lekker druk druk druk….’ Of nog ‘ nou , ik ben heel succesvol, want kijk eens ik heb het mega- druk ‘…ik kan er nog een hele rij aan toevoegen, alleen: ik kijk dan even bij mezelf en voel bij mezelf hoe ik me voel, want ik heb het niet druk…althans, ik heb niet dat gevoel dat ik het druk druk druk heb, al heb ik het wel overwegend ‘ druk ‘ aan de lijn, als ik nu toch het woord ‘ druk ‘ wil gebruiken. Ik word over 2 weken 59 en het woord druk is me zo vreemd in mijn taalgebruik, ondanks ik vier kinderen op de wereld heb gebracht, overwegend full-time heb gewerkt en nog niet eens naast de deur, ik spoorde dagelijks overwegend ruim 3 uur heen en weer, ik volgde daarnaast nog opleidingen…alleen herinner ik me niet dat ik ooit op de vraag: hoe gaat het met je antwoordde met: druk druk druk….ik antwoordde wel op de vraag, afhankelijk van de persoon die me de vraag stelde uit gewoonte en niet eens het antwoord afwachtte, maar eerder uit ‘ gewoonte ‘, ik dacht dan wel eens…wat heeft dat nou weer voor zin aan iemand te vragen hoe het met je gaat en niet eens op het antwoord afwachtte en gewoon doorliep. Herkenbaar? Nu wordt geantwoord met: druk druk druk. En dit terwijl we nood hebben aan ‘ onthaasten ‘, ‘ Mindful leven, Mindful eten, Mindful vrijen, Mindful managen, Mindful opvoeden, Mindful onthaasten …..’ .

Klink ik wat cynisch? Ja, een beetje wel….eerlijk is eerlijk, dat kantje heb ik wel….en dat kantje wordt me heus wel vergeven, ik laat het gewoon even zien. Nu we toch met Saturnus retrograde op ons dak zitten tot augustus, kunnen we maar beter die kantjes in het licht zetten en er zelf niet zo zwaar aan tillen, want het andere kantje in mezelf is ook wel dat ik ferm om mezelf kan lachen, om iets doms uitkraam, waar mijn jongste dochter wel eens een opmerking over maakt…mama toch, allez, dat weet nu toch iedereen. Een mooi voorbeeld, waar ik nu nog om moet lachen en het is echt wel dom. Onze verzekeringsagent komt op bezoek en heeft het over B.A. , nu zou je wel denken dat iedereen direct de verbinding kan leggen met de betekenis van B.A. Ik dus, zat op dat moment vermoedelijk wel met één of andere vorm van een vennootschap, dus flap ik er uit: aja, een vennootschap met beperkte aansprakelijkheid…kijkt de man en mijn partner me allebei met grote vraagtekens aan, schieten allebei in een bulderende lach ( dat wel even een paar minuten heeft geduurd) tuurlijk: burgerlijke aansprakelijkheid, Mieke! Dus als iemand van de massagetafel dondert, zeg jij: ja, ik ben beperkt aansprakelijk. Ik , als therapeut, ben aansprakelijk voor de bovenkant, en jij voor de onderkant…het ging zo even door…..in een mum van tijd zaten we alle drie te bulderen om mijn spontane domme ‘ beperkte aansprakelijkheid ‘. Lachen om onszelf is ontspannend, en het verlaagt de druk van het perfecte plaatje.
Druk druk druk….Het voelt alsof de hele wereld steeds meer en meer die kant uit gaat, waardoor gevoelige mensen het logischerwijze ook moeilijker en moeilijker zullen krijgen. Workaholisme is dé zich verder ontwikkelende trend van mannen én vrouwen. Er is niets met carrière willen maken uiteraard, dat is niet het punt, doch er is geen ruimte meer voor ontspanning, laat staan op vakantie, ( waar sommigen dan plots een hartstilstand of een hartinfarct krijgen) of de laptop en de nog niet verwerkte dossiers, of cursussen die nog op de planning staan, worden er wel even nog doorgejaagd op vakantie. Anders gezegd: een werkvakantie, of een vakantie vol gepland met must to see, must to do….vakantie….joh, het was druk druk druk op vakantie.
Mensen die beroepsmatig volcontinu met mensen werken die problemen hebben, zoals wij in ons werk, dokters, verpleegkundigen, leerkrachten….dienen zich te ontspannen om alle ( negatieve) energie die ( mogelijks) overgenomen werden, weg te halen door vb na het werk een douche te nemen en andere kleren aan te trekken. Ook in ons werk dienen we elke dag zelf spirituele hygiëne toe te passen en bovendien kan iedereen hier gebruik van maken.
Mensen die het niet gemakkelijk hebben om hun gevoelens en emoties te uiten, zitten niet goed in hun lichaam en worden hierdoor vaker ziek, voelen zich verdrietig, voelen zich depressief en hebben een heel laag energie-niveau. Hun onderbewuste heeft de neiging energie aan anderen te onttrekken om te overleven, waardoor vooral gevoelige mensen die medelijden hebben, hen willen helpen door extra aandacht te geven; veel ouderen voelen zich geïsoleerd, krijgen amper bezoek en wachten tot er iemand de moeite doet om hen te bezoeken. Het is jammer, maar de realiteit zoals ze op dit moment is naar zieken, ouderen, is dat we hen niet echt kunnen helpen, omdat de situatie van hogerhand moet veranderen wat helaas nog niet het geval is, belangrijk in dit geval is te zorgen dat je zelf heel goed zorgt voor je eigen energiehuishouding. Denken dat je hier tegen bestand bent, en het allemaal wel aankan is een moedige gedachten, maar het is vaker gebleken dat het ook anders kan zijn. Daar ligt je dan zelf doodop en leeg op de bank…en word je misschien nog wel boos op diegene die zich met jouw energie heeft gevoed. Niet echt eerlijk, vind ik dit. Beter voorkomen dan genezen.
Je zal allicht ook nog wel mensen op je weg hebben gehad, of misschien zijn ze op dit moment nog steeds, die zich aan je ‘ vastklampen ‘, steun bij je zoeken, zelfs aan je trekken….Herkenbaar? Vaak zijn dit mensen die denken het leven niet aan te kunnen en zich vasthaken aan mensen die heel lief, aardig en empathisch zijn. Dat we elkaar nodig hebben in meer vermenselijking vanuit het hart is ongetwijfeld belangrijk, doch mensen die angstig in het leven staan, en die verwachten dat jij hun problemen kan oplossen keert zich uiteindelijk tegen diegene die aanvankelijk altijd klaarstaat om de ander te willen helpen. Belangrijk is de ander de weg wijzen, de ander de kans niet ontnemen om zelf actief deel te nemen aan het leven. Ik hoor regelmatig wel die klachten van mensen…ik heb alles gegeven, ik was er altijd voor hem/haar, voor elk dingetje stond ik klaar à la minute…maar nu ik het niet meer aankan of niet meer de tijd heb hiervoor…krijg ik de volle laag. Bezin voor je begint, want voor je het goed weet, zit je zelf ‘ vast ‘ in het patroon van dader- slachtoffer.
Onderdrukte gevoelens hebben een sterker uitstraling dan gevoelens waarover je praat. Kijk eens om je heen….lichaamstaal liegt nooit, woorden des te meer. Veel mensen onderdrukken hun dieper gevoelens van ergernis, boosheid, angst, verdriet en doen zich vriendelijker voor dan ze zich in werkelijkheid voelen. Je kan je voorstellen dat het onderdrukken van die gevoelens en emoties veel meer energie vraagt, dan ze te uiten of erover te praten.
Elke vorm van onderdrukken maakt dat er blokkades ontstaan, het lichaam zich pantsert, de spieren hierdoor ook meer en meer onderhevig zijn aan spanningen, de ademhaling oppervlakkiger wordt waardoor de energie minder goed stroomt en de opgebouwde ‘ negatieve ‘ energie minder goed kan wegstromen.
Gevoelige mensen vangen die ‘ onderdrukte ‘ gevoelens, emoties op en reageren hierop en hebben er vaker ook ‘ last ‘ van. Neem het voorbeeld van een gevoelige kinder dat de spanningen van hun ouders opvangen en hieronder lijdt. Het kind vraagt aan de moeder wat er is, de moeder ontkent wat het kind haarfijn aanvoelt, de basis van verwarring in het helder voelen is gelegd, het kind leert vaak al vroeg dat het zijn helder aanvoelen niet moet vertrouwen! Herkenbaar bij jou of in jouw omgeving? Wat is schadelijker voor het kind….je kind vertellen dat je je verdrietig voelt en dat je wel van je kind houdt of je kind vertellen dat het wat het aanvoelt niet voelt en fout is? Je mag best als ouder jezelf laten zien, een kind kan veel meer aan dan velen veronderstellen…doseren is weer een andere zaak.
Soms onderdrukken mensen hun ‘negatieve ‘ gevoelens en ‘doen ‘ aardig, maar geloof me…een gevoelig iemand ‘ voelt ‘ dat dit niet klopt en voelt zich hier niet behaaglijk bij. En hierover kan ook best verwarring rond zijn…de gevoelige denkt dan aanvankelijk dat hij/zij het zelf is die negatief is, doch bij nader inzien…..Herkenbaar?
Het is dus in ons druk wereldje heel belangrijk ons energiepeil in de gaten te houden, zonder anderen met de vinger te wijzen dat hij of zij energie aan ons onttrekt, want wij zijn zelf diegenen die hier onze verantwoordelijkheid dienen in te nemen. We kunnen wel met de vinger blijven wijzen naar de ander (en), maar we zijn er ook wel zélf bij. Dat de context niet altijd even makkelijk is, om je te onttrekken aan mensen die aan je trekken…door het bespreekbaar te maken hoe je je voelt in dit soort van energie-uitwisseling ( want dat is wat we hele dagen doen ) creëren we een speel-veld dat gebaseerd is op (h) eerlijker met elkaar omgaan. En dit ligt binnen ons menselijk potentiële mogelijkheden…zonder je hierover nog te druk over te maken.

Medium Mieke
www.miekecoigne.com