Mijn leven zit helemaal vast…

Ik druk het nog anders uit: ‘ Ik zit vast in het leven dat ik leid ‘…en dat is niet wat ik wil.
Mieke, geef mij de oplossing. Jij bent …

‘ Ho ho ho, even stoppen, ik weet al waar dit naartoe leidt: jij bent een medium, en ja profesisoneel therapeut en ik kan jou wel handvatten, inzichten, tips en tools met respect voor wie jij bent en waar jij in jouw leiden naartoe wil, geven en dat doe ik ruim 40 jaar met heel veel liefde. Maar spreek me niet aan op een manier dat ik jou zou moeten redden of jou je leven zou moeten voorkauwen, want dan stopt het hier en nu. Is dat erg? Verschrikkelijk? Ik denk het niet, ik zou het pas erg en verschrikkelijk vinden dat jij me voor de rest van jouw leven ‘ nodig heb ‘ , niet op je eigen benen zou kunnen staan, bang om je eigen beslissingen en verantwoordelijkheden te nemen, bang om jouw leven te leiden, bang om fouten te maken…Afhankelijkheid creëren naar mensen met een hulpvraag is net niet wat bevorderlijk is voor ieders groei, en dat dit jaren geleden wel vaker de tendens was, heb ik zelf meerder malen zien gebeuren. Er is dus wel een gevoelig doch groot verschil tussen een toekomst voorkauwen, en ondertussen de illusie wekken en in stand houden, dat iedereen maar kan achteroverleunen want dat het Universum of de Engelen onze klusjes zullen klaren.

Het is een bubbel vol illusies die echt niet werkt in de tijd waarin iedereen sowieso uit zijn comfortzone wordt getild en voor sommigen gecatapulteerd….en dat geldt wel degelijk voor elke aardeling. Sommigen worden heel boos, gooien botte verwijten naar elkaar toe, plaatsen opmerkelijke plaatjes om hun diepe pijn te ventileren in de hoop dat diegene die hen afwijst die plaatjes onder ogen krijgt en zich misschien hopelijk schuldig zal voelen; maar is uiteindelijk iets wezenlijk veranderd in die diepe pijn die met volle boosheid of zelfs denigrerend op openbare media gegooid worden? Neen, totaal niet, integendeel zelfs. Als ik dan toch wel even aangeef dat het mooiste cadeau aan zichzelf is: los te laten, nou, dan ben ik toch weer niet zo goed, want ik loop niet mee te huilen in het bos der verloren verliefde zielen, dan wel: hoe ga je dit nu aanpakken en hoe kan je die pijn verwerken, zodanig dat je heel straks met jouw leven weer verder kan, zodat jij vanuit vrede en vreugde met jezelf echt gelukkig mét jezelf kan worden/ zijn en blijven?

Wat zou je ervan denken en wat voel je erbij een duurzame relatie met jezelf op te bouwen, want dat is de enige zekerheid die jij jezelf kan geven: onvoorwaardelijk van jezelf houden.

‘Nou, zeg….ik wil iemand die me dit geeft, die onvoorwaardelijk van mij houdt, die mij troost om mijn pijn en verdriet, die er altijd is voor mij, die al mijn nukken en kuren met de mantel der liefde accepteert ….’ . Er zullen allicht nog heel wat van dit soort relaties overeind blijven waarin de een zich maar al te graag als ‘ redder ‘ van de machteloze partner opstelt….er zullen zeker ook relaties overeind blijven die bij elkaar blijven omwille van de buitenwereld en het materiële aspect binnen de relatie en ondertussen hun disfunctionele relatie overleven met een relatie ( al dan niet stiekem) buiten de deur. Hoe schrijnend die verhalen ook soms zijn….de relatie buiten de deur neemt geen genoegen meer met de gestolen momentjes en hoopt op meer, ooit…op een dag ….ja, soms een keertje wordt geduld beloond, en ook heel soms weer niet. Ik hou niet van dit soort situaties waarin bijna een samenzweerderige sfeer hangt waarin de partner die schijnbaar niets vermoedt, afgeschilderd wordt als onmens, frigide of impotent, hard en meedogenloos….

Eigenlijk is het goed om eens na te gaan in welke mate we zelf verantwoordelijkheid dragen voor ons ongelukkig voelen….ons niet blij voelen….en dat is al een heel mooie stap naar verandering. Het blijkt toch in realiteit veel moeilijker te zijn…los te laten wat ongelukkig maakt. Kies voor geluk, vreugde en vrede kan je echt door die eerste stap te zetten en achter je te laten wat je leven tot een hel maakt. Neen, ik moet en zal die baan hebben….neen, ik weet dat ik moet stoppen met drinken …..neen, ik weet dat die man/ vrouw bij zijn partner blijft, maar ik ga toch door tot ik hem/ haar heb. En ondertussen gaat er zoveel moois aan het leven voorbij….omdat die strijd die er is, zelf in stand wordt gehouden. Alsmaar strijd voeren…tegen het leven, tegen zichzelf.

Ik, Mieke, kan je geen oplossing geven, ik kan niet toveren, ik kan niets van je wegnemen of toevoegen, ik kan het leven niet in jouw plaats leven. Ik druk me nog iets sterker uit: Ik wil dit niet omdat ik jou gigantisch tekort zou doen . Ik zou je geen dienst bewijzen, ik zou enkel je overtuiging dat jij niet in staat bent de hindernissen aan te pakken bevestigen, bekrachtigen en nog eens versterken.

Ik kan jou helpen kijken naar wat jouw hindernissen zijn, jouw overtuigingen over jezelf, je saboterende ( zelf-) gedachten en geloof me, dat is al voor velen een hele klus om iedereen die me consulteert zover te krijgen een bewust keerpunt te willen maken voor en in hun leven.

Iedereen wil wel een gelukkig leven leiden, iedereen wil in vrede en vreugde leven, en iedereen staat graag op de eerste rij om geluk, vrede en vreugde in een mooi pakketje te grijpen, maar niet iedereen is bereid om zelf datgene te doen ( of zelfs te laten ) om geluk, vreugde en vrede van binnenuit te creëren. Het loketje ‘ ontvangen ‘ is overbevolkt, het loketje ‘ investeren ‘ is dun bezaaid.

De enige belofte dat jij jezelf mag doen is de belofte aan jezelf te kiezen voor het pad waarvoor jij geboren bent en loop je soms eens verdwaald, dan kunnen wij mensen ondersteunen om terug op eigen pad terug te keren….we lopen allemaal wel eens verdwaald, we zijn allemaal wel eens verdwaalde reizigers…no big deal, toch? Er is altijd wel iemand die je de hand reikt en die je geruststelt dat dit kan gebeuren, dat je niet bang moet zijn om voluit te leven, ook al ben je soms even de weg kwijt. Maar ik zal jou nooit beloven dat ik jouw hindernissen kan weghalen…dat moeten we allemaal echt zelf doen en daarin kunnen we eerlijk en oprecht wel mensen in bijstaan.

Dit blog kan best binnenkomen, maar laten we er niet langer omheen draaien en zoete broodjes bakken. Het leven is pas zoet, als je alle ingrediënten gebruikt die goed zijn voor jou , waarin je niemand anders schade wil berokkenen, waarin je inziet dat oude programma’s het niet meer doen, waarin je accepteert dat het leven niet altijd over rozen gaat, waarin je aanvaardt dat jij en iedereen hier zijn lessen te leren heeft en dat jij die weg mag uitlopen die nu helemaal voor je openligt. Bewandel dit pad als een pionier, een reiziger, nieuwsgierig wat je nog allemaal mag ontdekken op dit pad, laat ook dat stukje mystiek deel uitmaken van je leven, je hoeft niet te weten op welke manier je toekomstige geliefde op je pad komt, of je straks een berichtje krijgt, of je een leuke date zal hebben, of je nog lang zal leven….je mag echt ook genieten van datgene wat zich op een natuurlijke manier zal ontvouwen. En dat, dat is wat ik geloof.

Warme hartegroet
Mieke Moon Box 45
www.miekecoigne.com