Paragnost Eddie en Consulenten

Landen in je goddelijke basis

Landen in je goddelijke basis Wat er ook gebeurt in je leven, welke je ervaringen ook waren of de keuzes die je hebt gemaakt, je hoeft de ballast van het verleden en de daarrond verweven schaamtegevoelens niet langer met je mee te torsen. Schuld- en schaamtegevoelens zijn niet onze natuurlijke staat van Zijn. Ik hoor nog vaak die vragen. ‘Voelt hij of zij zich nu niet schuldig?’ ‘Voelt hij of zij zich nu niet beschaamd?’ Wat willen we uiteindelijk bereiken door die laaghoudende gevoelens te voeden, in stand te houden?
Iedereen mag dit voor zichzelf onderzoeken, maar dat dit niet langer bijdraagt om te groeien in bewustzijn, is toch wat ik hierbij ervaar en voel. De tijd van boetedoening als zondaars en verdwaalde zielen is voorbij. Hoewel, in de geest leeft die energie nog heel vivant, al wordt het niet altijd uitgesproken. De energie die er versluierd omheen hangt, is wel heel voelbaar. Het effect is uiteindelijk hetzelfde. Het wordt niet in woorden gezegd, maar het wordt wel gevoeld. Herken je dit: ‘Hij of zij zei niets, maar de energie die ik ervoer, maakte dat ik me schaamde of me schuldig voelde.’ We kunnen dan zeggen dat het probleem niet van ander is, maar van jou.
Persoonlijk vind ik dit een makkelijke. Het is niet mijn probleem dat hij of zij zich schaamt of schuldig voelt, dus ik laat het lekker bij hem of haar zitten. Deels klopt dit, maar anderzijds heb ik zelf menig keer ervaren dat sommigen echt de gave hebben ¬– laat ik het me maar een gave noemen – om de ander met een schuld- of schaamtegevoel aan te raken. Al is het eigenlijk onnodig, het gebeurt toch. We leren vaak op jonge leeftijd dat we ons moeten schamen of ons schuldig moeten voelen als we niet voldoen aan de verwachtingen van anderen. En de ene persoon is hiervoor veel ontvankelijker en gevoeliger dan de ander.
Het wordt al vroeg heel moeilijk om de goddelijke energie in onszelf te erkennen, te herkennen, zonder terughoudendheid voor de onvoorwaardelijke acceptatie van onszelf en de kijk op onszelf. Het is dus tijd om te accepteren dat onze goddelijkheid groter is, ons open te stellen voor het zuivere licht binnenin ons en dit niet langer te negeren of kleiner te maken.
Als we ervoor kiezen om schaamte alleen maar een gevoel te laten zijn en het los te laten, als we ervoor kiezen om niet te oordelen, onszelf te veroordelen of te bekritiseren of dat iemand anders te laten doen, bewandelen we het pad van de herinnering van de wezenlijke goddelijke essentie die we allemaal hebben.
Het is een vreugdevol en vredig pad. We zien de god en godin in onszelf, die de meest onwaarschijnlijke mensen, situaties en ervaringen in de schaduw stellen.
Herinner je aan je stralende wezenheid zodat je meer en meer vanuit blijdschap mag landen in je prachtige basis.

Warme groet
Mieke Box 45
www.miekecoigne.com