Je ouders zijn je ouders…?

Ik wil graag het blog beginnen met de volgende zinnen:
‘ Niets is van ons ‘.
Als mensen benoemen we het en eisen het ook op.
Ouders zijn net als kinderen voor een bepaalde tijd hier op aarde ‘ geleend ‘. Maar in werkelijkheid is er ‘ niets in het leven van ons ‘. In de wreedheid van het leven kunnen ouders hun kinderen om het leven brengen en omgekeerd.
Menselijk gezien kunnen we dit niet bevatten!
Ouders wijzen hun kinderen af, kunnen hen in de steek laten of hen ook voor adoptie afstaan.
Dan krijgen kinderen met ‘ nieuwe ouders ‘ te maken.

De ware ouder is degene waar de liefde vandaan komt. Liefde is eigenlijk de enige ‘navelstreng ‘ waarmee Gods’ kind verbonden is. Want we zijn allemaal kinderen van God, zonder uitzondering.
Wanneer een baby geboren wordt, sta ik zelf soms wel eens verbaasd over de naam die de ouders voor hun kind kiezen. Ik herinner me dat ik voor mijn vier kinderen invoelde , nadacht over hun naam…ik wou nooit weten of er een jongen of een meisje geboren ging worden, intuïtief voelde ik wel meer, maar was mijn belangrijkste zorg toch: een gezonde baby. Ik maakte dan een hele lijst van namen…en gelukkig was hun papa het er wel snel mee eens. Ik vond het ook hartstikke spannend en leuk om bewust te zoeken naar de naam van onze kinderen vanuit het contact met onze ongeborenen. Ik sprak rond de 6 de maand af een tekentje te geven door een stevig schopje te geven als de naam niet ok voelde…en dat gebeurde effectief. Ik reageerde dan zelf wild enthousiast bij hun papa, die me met gefronste wenkbrauwen aankeek…maar goed. Het was een afspraak tussen mijn ongeboren kinderen en mezelf, dus ik vertrouwde wél op het feit dat ze me perfect konden horen.

Sommigen zeggen wel eens ‘ what ’s in a name ? ‘ . Soms hebben we geen idee naar wie of wat het kind is vernoemd….naar een zanger, een acteur, een schrijver, een overleden dierbare….Het kan dus best een schok of een verrassing zijn voor het kind wanneer hij of zij ouder wordt.
Het kiezen van een naam is afhankelijk van waar de toekomstige ouders op gericht zijn. Sommigen jongensnamen zijn sterk, viriel, krachtig en zullen alvast geen mietje zijn als ze een mannelijke naam krijgen. Sommige meisjesnamen klinken lief, zacht, rozig en zullen alvast wel een heel aardig aanhankelijke vrouw worden. Ik ben hier altijd heel nieuwsgierig naar….

Ik kom even terug tot het onderwerp: biologische ouders, maar wat als je niet bent opgegroeid bij je biologische ouders ( en ook dat zit allemaal vervat in de blauwdruk en is een gemaakte afspraak voor indaling) en andere ouders hebt gekregen ( pleegouders vb ) dan zijn zij je ware navelstreng, want dat is waar je liefde vandaan komt.
In sommige gevallen kan het zelfs een grootouder zijn of een tante, een oom of een buurman- vrouw, een leraar ….Kinderen worden dan wél bij hun biologische ouders geboren, maar wanneer er geen liefdes-energie was, dan waren deze ouders slechts kanalen of voertuigen door middel waarvan ze werden geboren.

En dan komen we weer terug bij het punt dat we hier voor ons eigen levensplan, ons Zielsplan, doel en bestemming zijn.

Zoals ook K. Gibran in ‘ De Profeet ‘ citeert:
Je kinderen zijn je kinderen niet.
Zij zijn de zonen en dochters van ’s levens hunkering naar zichzelf.
Zij komen door je, maar zijn niet van je,
en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe.
Je mag hen je liefde geven, maar niet je gedachten,
want zij hebben hun eigen gedachten.
Je mag hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen,
want hun zielen toeven in het huis van morgen,
dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen.
Je mag proberen gelijk hun te worden, maar tracht niet hen aan jou gelijk te maken.
Want het leven gaat niet terug,
noch blijft het dralen bij gisteren.
Jullie zijn de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten.
De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige,
en hij buigt je met zijn kracht opdat zijn pijlen snel en ver zullen gaan.
Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter
een vreugde voor je zijn:
want zoals hij de vliegende pijl liefheeft,
zo mint hij ook de boog die standvastig is.”

Dit kan voor jou misschien een stukje bevestiging zijn…in je zoektocht naar jezelf, wat het hogere doel is van jouw leven…en met wie je dit leven kan delen.
Ik hoor vaker in gesprekken hoe familiebanden opgeheven worden vanuit een dieper gevoel los te moeten laten……om hun eigen koers te kunnen varen.
Ik begrijp dit vanuit de bovenstaande belichting.

Wees mild en begripvol voor jezelf en weet dat je hart en je ziel je leiden waar jouw pad ligt.

Liefs
Mieke Moon Box 45
www.miekecoigne.com