Het ware geluk ?

Vaak wordt me de vraag gesteld: ‘ Vind ik het ware geluk ‘, ‘ Waar en wanneer vind ik ware geluk ‘ , ‘ Is het ware geluk wel voor me weggelegd want…’

Het ware geluk…..in het beluisteren van mensen ontwaar ik vaak dat het ervaren van levensgeluk afhankelijk lijkt te zijn van wat anderen voor ons kunnen betekenen en kunnen doen, in plaats van datgene te doen wat we voor onszelf in eerste instantie kunnen doen.

Het antwoord op de vraag vanuit de eerste benadering, blijf ik schuldig…ik kan hierop geen antwoord geven, dan wel de vraag ombuigen naar de tweede belichting en dit wordt op verschillende manieren onthaald, gaande van ‘ jij bent medium, jij moet dat toch kunnen weten ‘ tot inzicht en alles wat er tussen ligt als reactie zijn best menselijke reacties, vind ik. Op de eerste reactie ga ik bijzonder zelden in, omdat dit niets te maken heeft met mediumschap, doch eerder het beeld dat een persoon heeft over wat het mediumschap inhoudt. Met cliënten die dan toch meer willen weten wat het mediumschap inhoudt, wat onze taak is en wat niet, ben ik altijd bereid hierover meer te vertellen en dan merk ik vaker wel een stukje ontgoocheling ( want uiteraard wil een cliënt liefst op alles een antwoord en nog liever of hun leven tot aan het einde zonder problemen zal verlopen) tot inzicht en begrip én dankbaarheid voor mijn eerlijk antwoord. Het is ook mijn roeping om mensen bewustwording bij te brengen, aan te moedigen eerlijk te zijn naar zichzelf, de antwoorden te zoeken in hun hart en daarnaar te handelen, en mijn ervaring hierin is dat veel cliënten al langer voelen wat klopt en niet klopt in hun leven…ergens wordt dat stukje bevestiging gezocht en slaken ze vaker een zucht en vertellen dan ook heel open : ‘ Ja, ik ‘ wist ‘ het, ik ‘ voelde ‘ het….en nu jij dit via jouw reading helder vertelt, weet ik wat me te doen staat. Dit gebeurt in de beste gevallen, in de situatie waarin een cliënt nog niet zover is om de weg naar binnen te nemen en blijft zoeken naar het ware geluk, zoeken deze ook naar bevestiging ‘ dat alles in orde komt ‘. Na een tijdje is de ervaring van de cliënt dat het niet is goed gekomen, en hoopt toch op het ultieme ware geluk, zonder eerst zelf naar binnen te gaan, en alles wat de ander je niet kan geven, eerst aan zichzelf te geven.

Voor de een is het ware geluk, een vette bankrekening en voor de ander is het dé ware liefde en voor een ander is het weer het ware geluk in kinderen vinden…één ding hebben we niet geleerd tijdens onze schooltijd dat is dat we ook gewoon gelukkig kunnen zijn en dat moment van het in eigen waar- heid en gewaar-zijn hier en nu kunnen ervaren, hier en nu. Ervaar je nu dat dit niet genoeg is, geen genoeg-doening schenkt…of wil je meer? Kan je accepteren dat jij in wie bent, genoeg hebt aan jezelf, dat jij een aards-spiritueel wezen bent in verbinding met de Bron? Even uit het hoofd en contact maken met je hart. Wat zegt je hoofd en wat voelt je hart en hoe hard je hoofd ook kwebbelt, het is ok, laat dit hoofd maar kwebbelen, én blijf tegelijk in contact met je hart en maak het zacht, zachter en zachter….en misschien voel je dat je ogen prikken, want je verlangt naar zachtheid maar je hoofd zit nog vol oordelen en gedachten en geven je op je donder…je moet niet zo flauw doen, niet zo slap, niet zo gevoelig…want je zou wel eens kunnen ervaren dat ook jij, met je hard oordelen en gedachten over jezelf heel kwetsbaar bent.

Dat hebben weinigen op school geleerd: kwetsbaar zijn!

En nu zitten velen met de gevolgen niet meer te weten hoe ze het pantser rond hun hart kunnen losweken…kwetsbaarheid, het is een woord als een ander woord, maar met een bijzondere emotionele lading eronder. Stel je niet zo aan, vooruit, die tranen weg, flink zijn, wat gaan de anderen wel denken over je, je bent een sterk persoon, je staat erboven , vooral de doorsnee man heeft het heel moeilijk om zijn ware binnenkant te laten zien en wordt, nu nog sterker dan voorheen, geconfronteerd met zichzelf binnen een relatie / vriendschappen. En toch merk ik wel een langzaam maar zekere verandering op, gaandeweg komt er meer en meer balans en evenwicht in partnerrelaties waarvan de basis gebaseerd is op vertrouwen en het elkaar ruimte geven om samen binnen de relatie op een dieper level te ontwikkelen én tegelijk ook elkaar de ruimte geven op persoonlijk leven te groeien.

Is dit nu het ware geluk….blijft dit ware geluk….want daar komt soms de angst dat op een dag dit ware geluk ons ontglipt, niemand kan de belofte doen dat dit ware geluk ons leven lang blijft duren, ook al zijn de intenties er wel. Ik hoor ook regelmatig cliënten vertellen dat ze nooit hadden gedacht afscheid te moeten nemen van hun partner…de partner heeft uit de relatie het beste gehaald wat er uit te halen is geweest, maar hij /zij voelde een andere weg op te gaan. We hebben hier weinig aan toe te voegen, geen oordeel over te geven over de keuzes en de weg die partners kiezen en herkiezen, liefde is eveneens in liefde kunnen loslaten in plaats van te grijpen, de grip te willen houden op diegene die verder wil gaan, alleen of met iemand anders. Jammer dat ik doorheen het proces van cliënten ook de heftige strijd opmerk en hoe kinderen in deze strijd ingezet worden. Belangrijk is mijn werk is vooral te luisteren en alle gevoelens er te laten zijn, wat ik erover denk is ondergeschikt, doch wat ik slechts kan doen is die persoon naar de gevolgen van hun daden te laten kijken en hen voor zover dit mogelijk is, terug te kijken naar de afgelopen relatie…en de balans op te maken en hier eerlijk naar te kijken. Soms volgt er dan een stilte-moment, een moment van wezenlijk contact met deze persoon, en voel ik een diepe hartsverbinding. Eén moment is soms voldoende om iemand te laten bewegen in de richting van….aanvaarding. Wat de inhoud van het verhaal ook is, ik ga niet mee op de inhoud van het verhaal, omdat ik één kant van het verhaal hoor en het niet relevant is om degene die me contacteert verder te helpen. Dit kan koud overkomen of niet betrokken, doch….meegaan als medium/ therapeute in het oordelen over het verhaal is niet wenselijk: begrip en empathie en compassion daarentegen helpt de cliënt oprecht verder. En uiteraard kunnen verhalen me heel diep raken en dan is het fijn om met een sparringpartner ervaringen te delen- op een discrete manier! Ook mediums dienen zich te houden aan de ethiek van het beroepsgeheim, tenzij een cliënt hier zelf anders voor kiest.

Levensgeluk benaderen met een grotere flexibiliteit is een gezonde manier, omdat levensgeluk en hoe je in het moment je levensgeluk definieert, niet vastligt. Hoe je nu over levensgeluk denkt en je levensgeluk ‘ vorm ‘ wilt geven is de essentie, maar hoe je hier over een tijdje denkt en in welke vorm jij over een tijdje je levensgeluk wil ervaren, kan je nu nog niet weten, omdat je daar nog niet bent. Als je weet dat je nogal ‘ rigide ‘ in het leven staat…is het raadzaam eens te onderzoeken waarom je misschien op bepaalde vlakken een rigide, halsstarrige houding aanneemt. Ik geloof dat veel van wat we hebben ‘aangeleerd ‘ door socialisatie en conditionering, ook kunnen ‘ af-leren ‘ en ‘ ont- wikkelen ‘ . Ik geloof zelfs in de tijd dat we nu zijn dat we meer aan het ‘ af-leren ‘ zijn , gezien heel veel mensen de drang voelen naar innerlijke verandering en transformatie en de zoektocht starten bij zichzelf en in zichzelf en zeker ook dat je het kind niet met het badwater hoeft weg te gooien, dat is vaak ook de extreme kant in die zoektocht, tot er weer harmonie komt.

Eigenlijk merk ik ook op dat mensen die echt gelukkig zijn ook over een grote veer-kracht beschikken, de kracht om na tegenslagen, ‘ mislukkingen ‘ ( ik noem het maar voor het gemak even zoals het in aards menselijke taal wordt verteld) recht te krabbelen, op te staan en door te gaan….tegenslagen, mislukkingen worden ervaren als leerlessen en gezien vanuit deze belichting worden tegenslagen nieuwe mogelijkheden en kansen.

Gelukkige mensen vinden hun eigen ware geluk met zichzelf door zichzelf en anderen te vergeven en helpt iedereen te onthechten aan een destructieve zienswijze dewelke spirituele groei belemmert en stagneert. Vergeving doe je niet voor de ander, maar wel voor jezelf, zodat jij verder kan met je leven en dat betekent ook dat je woede, boosheid, wrok, wraak echt loslaat, zoniet heeft er geen werkelijke vergeving plaatsgevonden en is het een leugen waar alleen jij dan last van hebt.

Kijk eens naar mensen om je heen, de natuurlijke kleur van hun huid, de contouren, hun ogen, mond (hoeken) schouders, enkel kijken ( waarnemen en niet oordelen) wat zie je, wat voelt je en wat denk je? Meestal wordt snel gezegd wat we denken…zonder echt waar te nemen…waarnemen in hetgeen je ziet is geen feit, je vormt je een beeld en vanuit dit beeld worden conclusies getrokken, maar weet jij werkelijk van deze persoon? Moeilijke oefening….probeer maar even te oefenen….waarnemen zonder meer. De beste oefening is eerst met onszelf te beginnen…waarnemen….voelen…..hoe snel we oordelen, niet? Mijn kop ziet er niet uit…mijn ogen staan zo raar…. mijn haar hangt zo slap….mijn neus te te klein, te dik, te groot….ook dat hebben we geleerd , maar wat is er gebeurd? Misschien laat jij je ware geluk ( gelukkig zijn) afhangen van de buitenkant, omdat je dit hebt geleerd? Je ware geluk is dan wellicht: als ik er maar perfect uitzie, dan zal iemand echt van me houden en zien dat ik liefde waard ben. En zo, lieve lezers….hebben we allen wel een verhaal meegekregen waarover het ware geluk zou gaan, en wat er nodig is om het ware geluk te vinden, en waar het ware geluk in bestaat. En als je de theorie ( die hoogstwaarschijnlijk nog niet eens door jou werd gemaakt) levenslang wil vasthouden en vastgrijpen in de hoop dat je het ware geluk zal vinden, buiten jou….dan kom je er vroeg of laat achter dat dit een lege doos is, weliswaar met een mooie grote rode strik errond. Om die reden klampen soms mensen zich angstig aan elkaar vast, manipuleren en chanteren elkaar om dat ware geluk ( die ware liefde ) niet te verliezen en/ of dreigen ermee uit het leven te stappen.

Welke stappen wil jij nu zetten naar het creëren van jouw geluk ( vanuit jouw waar-heid) want weet dat we het universum nooit en never kunnen overheersen , we kunnen wel leren de wijsheid van de universele wetten te leren beheersen!

Gelukkig zijn is zeker geen kwestie van met je hoofd in de wolken lopen, altijd olijk en vrolijk rond te lopen, alles krijgen wat je wil en wanneer je het wil ( of zelfs in de tijd durft op te eisen) zo werkt de wet van de polariteit al zeker niet! Het universum werkt altijd evenwichtig!

Hoe zou het voelen in het moment te ervaren dat je genoeg hebt, je hebt het warm, je hebt een fijne thuis, je hebt een goeie gezondheid, je hebt een leuke lieve partner, je hebt gezonde kinderen, je job doe je met heel veel liefde en plezier….het ware geluk bestaat naar mijn ervaring uit kleine geluksmomenten die ik bewust koester….en de minder fijne dingen die ook op mijn pad komen, zie ik als leerervaringen, wat niet betekent dat ik direct juich, alleen ik blijf er niet meer in hangen, omdat die geluks-momenten te rijk zijn om te laten overschaduwen.

Eigenlijk heeft het allemaal te maken met persoonlijke groei en bewustwording en geloof me ik heb er ook ooit anders in gestaan….omdat ik ook in mijn nabije omgeving te vaak te veel luisterde naar wat anderen vertelden hoe ik mijn enige echte ware geluk kon vinden, alleen strookte dit niet met mijn ziel. Ik weet dat veel lezers zich hierin zullen herkennen. Weet dat je altijd zelf het roer kan omgooien, net als een kapitein in zijn schip! Kijk naar waar jouw levensgeluk je brengt, maar denk eerst aan jezelf, breng de liefde van wie jij bent eerst in je eigen hart en vertrouw erop dat het universum echt het allerbeste met je voorheeft.

Wat zijn je kleine geluksmomenten…..en creëer elke dag van die kleine zielsvoedende geluksmomentjes en voor je het weet, ben jij de co-creator van jouw geluk en kan je straks de prachtige creatie die je bent, delen met…..en dat laat ik graag bij jou, lieve lezer.

Warme hartegroet
Engelenmedium Mieke, www.miekecoigne.com