Het moment

Het moment. Hoe moeilijk is het om in het nu, het heden te zijn en daar te blijven? Je staat ’s morgens op en je wenst iedereen een fijne dag. Zelf hoop je dat die dag snel voorbij gaat. Je kijkt uit naar volgende maand, want dat neem je vakantie. Dan kijk je terug naar de tijd dat je het gemakkelijker had in je leven. Voor je het weet is je dag voorbij. Heb je een fijne dag gehad?

‘Nou, vandaag is helemaal aan mij voorbijgegaan’, is je antwoord. ‘De dingen die ik moest doen, heb ik op automatische piloot gedaan. Ik zat vandaag met mijn gedachten bij volgende maand, mijn vakantie en even later spoel ik de film terug van het verleden. Mijn leven was minder gecompliceerd. Ik had meer vrije tijd, er was minder druk, ik had een leuke relatie, maar ik ben nu weer single. Ik denk dat ik single zal blijven’.

Heel apart is dat we weten dat er enkel het hier en nu en vandaag is. Een dag met nieuwe ervaringen, verrassingen, uitdagingen en of obstakels te overwinnen, een dag die je wel kunt inplannen en meestal niet verloopt zoals je hebt ingepland. Ook daarover kun je je mateloos irriteren. Zeker voor mensen die de gewoonte hebben hun dag strak te plannen is elke externe stoorzender irritant en niet-gewenst. Het gebeurt en is onvoorspelbaar.

Het is niet moeilijk om op dit moment naar een relatie te verlangen, of een relatie die leuker, passioneler, romantischer en betrouwbaarder is. Dit is wel je huidige situatie. Hier en nu.
‘Wat brengt de toekomst en komt er toch een betere partner op mijn pad’?

Wat doe je met je huidige relatie? Weggooien als een paar versleten schoenen? Eerst maar uitkijken naar een nieuwe liefde en uitzoeken of dit dan wel de juiste of perfecte persoon is? Omdat je niet alleen met jezelf kunt zijn? Bang om tegen de muren aan te lopen? Om alleen achter te blijven? Inmiddels staat de nieuwe misschien betere partner al te popelen en in worst case word je onder druk gezet de knopen door te hakken.

Hier en nu zijn de knopen niet doorgehakt en laat je je vooruitduwen in wat nog moet komen: de toekomst. Niemand kan je verzekeren dat dit de persoon is met wie je je leven lang samenblijft en toch wordt de vraag gesteld of het nu wel eens duurzaam zal zijn.

‘Hoelang blijven we bij elkaar’?

Hoe zou het zijn om hier en nu in het moment elkaar met nieuwsgierigheid en verwondering te ontdekken? Hoe zou het voelen om met een ander bewustzijn naar de toekomst te kijken?

Dat we soms terugdenken aan het verleden, uitkijken naar de nabije toekomst is menselijk. Het groter maken van wat voorbij is en wat nog kan komen, ontzegt je de ervaringen in het nu. Er is alleen het NU.

Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45