Heling van het innerlijk mannelijke – innerlijk vrouwelijke in jezelf. Relaties in transformatie…begint in onszelf. Heel vaak worden we nog geconfronteerd met het denken in stereotypen: dit stereotype denken zit nog bij velen ingebakken en dit hoor ik ook vaak in mijn gesprekken en ook in mijn praktijk. En dit geldt voor mannen en vrouwen.
Het stereotype denken is ingeburgerd in alles wat we in onze maatschappij weerspiegeld zien te beginnen bij de geboorte – socialisatieproces- relatievorming – loopbaan- opvoeding.
Beetje bij beetje komt hierin verandering, en zoals bij alle veranderingsprocessen vraagt dit tijd.
Hier en daar vinden we duidelijke informatie rond het mannelijke en het vrouwelijke in onszelf: onze mannelijke en vrouwelijk pool in onszelf: onze zachte, receptieve kant en onze krachtige, doe-gerichte mannelijke kant. En dat man én vrouw die beide polen in zich hebben is voor ons geen nieuws, doch dat er nog mensen zijn die dit vreemd vinden en geen idee van hebben wat dit betekent, is ook duidelijk.
Meisjes leren nog vaak van bij de geboorte : lief en aardig zijn, gedienstig en onderdanig.
Jongetjes leren net van stoer te zijn, voor zichzelf op te komen, en recht voor hun doel te gaan.
Tot zelfs de namen die ouders voor hun kinderen kiezen is evenmin toeval.
We kunnen de lijn doortrekken naar beroepsvorming en carrière.
Dat er ook ondertussen vrouwen rechtop zijn gaan staan, met ‘ ballen ‘ aan hun lijf, die letterlijk ook de broek dragen en volledig zijn overgeslagen naar hun mannelijke pool, en als gevolg hiervan weinig verbinding tot geen verbinding meer voelen/ hebben met hun zachte, vrouwelijke pool is de laatste jaren de tendens geworden.
Er heerst rond dit thema heel wat verwarring en chaos…vrouwen die zich nog sterk identificeren met hun vrouwelijk, zorgzame, dienende rol zien vrouwen die zich opwerken als directeur, leidinggevende …van een organisatie en vaak die sterke, krachtige, mannelijke kant laten zien. Dit betekent zeker niet dat die vrouwen masculine vrouwen zijn geworden en die zachte receptieve kant niet hebben! Net zoals zachte, dienende vrouwen evengoed die mannelijke sterke kant in zich hebben.
We zijn alles in één.
Het zoeken naar balans in het vrouwelijke en mannelijke in zichzelf is volop aan de gang, soms slaat de balans in die zoektocht door, van het ene naar het ander uiterste. Het is een proces die niet zomaar in een meditatie of een cursus of via lectuur innerlijk verandert. Dit innerlijk proces is evengoed een maatschappelijk gegeven en waar verandering is, reageert de maatschappij op die veranderingen met goed- of afkeuring.
We kunnen dan wel uren filosoferen over het patriarchaat, het matriarchaat…zoals ik het voel gaat het niet over of het één of het ander. Het gaat over balans, evenwicht, integreren. Ik heb zelf ervaren in één van mijn opleidingen in emotioneel lichaamswerk dat ik evengoed mijn mannelijke pool door opvoeding sterk onderdrukt had…voldoen aan de waarden in mijn familie nl lief, aardig en zacht, terwijl ik me herinner als kind een flinke assertieve kleuter te zijn , die geen vieze choco melk wou drinken, maar het toch door mijn strot werd gegoten. En jarenlang werden mijn grenzen als kind overschreden. Dat die opleiding bijzonder confronterend was én ook healend is mijn redding geweest. En dat ik ook in mijn proces heen- en weer geslingerd werd om mijn “ centrum “ te vinden, in mijn midden te komen, met mijn mannelijke en vrouwelijke pool de verbinding te maken, is niet over een leien dakje gelopen. Ik ben ook tantra workshops gaan volgen om verder in te dalen in mijn vrouw – zijn en mijn mannelijke kant adem- en bewegingsruimte te geven.
Soms zijn volwassenen als zo diep geschaad door het verleden dat niemand dit proces alleen aankan, maar wel de beste professionele hulp nodig heeft via lichaamswerk. Lichaamswerk is bijzonder healend, omdat ons lichaam een bevroren geschiedenis is. Alles ligt opgeslagen en ligt te wachten totdat ervaringen ruimte krijgen om bevrijd te worden, zodat je van binnenin weer kan gaan stromen; het stromen van het mannelijke en het vrouwelijke in jezelf. Die balans vinden heeft dus met zoveel meer te maken dan een ideaal concept waar velen op zoek naar zijn. Zolang er een bevroren geschiedenis leeft in iemand die op jonge leeftijd uit die balans wordt geslingerd, is het bijna onmogelijk die mannelijke en vrouwelijke pool in zichzelf te vinden en te integreren. De beide polen liefhebben, koesteren, omarmen, ademen en voluit leven. Ondanks de zovele vakliteratuur in dit thema is er slechts één manier van doorleven: met lijf en leden helemaal induiken, voelen en ervaren. Het is dus méér dan een gedachte, of een ideaal, waarnaar wordt gestreefd.
Het innerlijk mannelijke en innerlijk vrouwelijke hebben elkaar nodig. Wanneer deze een goede relatie met ons hebben, voelen we ons heel en gezond. We zijn in staat in de wereld te leven als onszelf op een betrekkelijk vredige, creatieve en prettige manier. Wanneer het innerlijk mannelijke is beschadigd ( vb in grensoverschrijdend gedrag op jonge leeftijd) , wordt het moeilijk op te komen voor onze waarheid, te weten wat onze waarheden en waarden zijn en te weten hoe deze waarheden te beschermen zonder het gevoel te hebben dat we, tenzij anderen de dingen net zo zien en ervaren als wij, geen macht hebben, en dat we moeten vechten om anderen te overheersen, hen te manipuleren om de dingen te zien zoals wij die zien.
Het innerlijk mannelijke deel in ons heeft heel vaak healing nodig voor het vervullen van zijn Goddelijke bestemming van innerlijke kracht, bescherming en het eren van het Zelf in al zijn eigenheid. Pas dan kunnen we leven als vrije, sterke individuen die weten wie we zijn en simpelweg gelukkig zijn, lief te hebben en te zijn wie we zijn en anderen hetzelfde toe te staan. Het wordt gevraagd om meer bewustzijn en kracht om nog meer je unieke en authentieke zelf te zijn. Het mannelijke én het vrouwelijke in ons moet in balans zijn. Het heeft dus geen zin een machtige vrouwelijke kant te hebben- met unieke kanten en een sterke creatieve scheppingskracht- zonder een even sterke mannelijke kan die in staat is te ageren naar die unieke waarden, ongeacht wat de buitenwereld ervan vindt, en actie te ondernemen om de creatieve kracht van het innerlijk vrouwelijke vorm te laten krijgen in de fysieke realiteit.
Wanneer je innerlijke vrouwelijke groeit en haar eigenheid steeds stoutmoediger wil uiten in de wereld, moet het innerlijk mannelijke groeien in meer zelfvertrouwen, eigenwaarde, zelfzekerheid zodat het vrouwelijke zich zeker én veilig genoeg voelt om zichzelf in de wereld neer te zetten, precies zoals ze is.
Dit proces vraagt geduld, doorzettingsvermogen én verwerking om het beschadigde mannelijke in ons en om ons heen te herstellen.
Van zodra het mannelijke aan innerlijke kracht begint te winnen en wordt aangemoedigd zichzelf te uiten op een authentieke manier, ontvangen we de innerlijke wijsheid en macht om grenzen te stellen. We krijgen respect zonder onze macht te verliezen of onderdanig te worden, we leren hoe we anderen kunnen dienen vanuit vrede en kracht en we leren door alle manipulatieve spelletjes en indoctrinatie, door de waarheid heen te prikken.
Mannelijke en vrouwelijke energieën doen waarvoor ze zijn bestemd, nl om in liefde, samensmelten, verbinding en vreedzame vervulling van innerlijke heelheid te realiseren.
Dat dit proces evengoed bij de man plaatsvindt nl het integreren van de reeds aanwezige zachte, dienende, receptieve en kwetsbare kant, ontgaat me niet.
Wil een liefdesrelatie, ongeacht of het dus om een hetero of homo-lesbische relatie gaat, het maakt niet uit, in deze tijd, waarin we allen bewuster in relaties ervaren en voelen dat veranderingen noodzakelijk zijn, groeien naar een liefdevolle, stabiele, harmonische, duurzame verbinding, dan is de enige weg, de weg naar integreren van de beide polen.
In die zin is er ook een mentaliteitsverandering nodig met betrekking tot homo- en lesbische relaties, ook hier merk ik dat mensen niet meer zozeer vasthouden aan het man-vrouw denken vanuit religieuze ideologie, maar hun hart volgen in een partnerkeuze, ongeacht man / vrouw. Er heerst nog heel wat nieuwsgierigheid hoe dat nou werkt tussen mannen, tussen vrouwen…liefde is niet vast te pinnen op een geslacht, liefde waarin de beide polen in elkaar alle ruimte hebben gekregen en geïntegreerd zijn leidt tot een diepere zielsverbinding en is niet langer meer gebaseerd vanuit een ‘ nodig hebben ‘, dan wel vanuit bewust verbinden in respect voor elkaars ruimte.
Voel jij dat je hierover wil sparren, heb je hierover vragen, wil je graag meer praktische informatie, dan deel ik dit van harte.
Veel liefs
Engelemedium/ Relatietherapeute Mieke Moon Box
www.miekecoigne.com