Paragnost Eddie & Consulenten

Een engel tilde me op

engelenkaartuit bed…
Eén van de vele ervaringen met Engelen deel ik graag met jullie vandaag, op 11.11.
Het is vandaag weer een dag dat de Engelenpoort openstaat, een dag waarin we een mooie verbinding kunnen maken met Spirit, onze Engelen, dierbaren.

Toen ik deze morgen wakker werd, voelde ik de aanwezigheid van mijn levenslange spiritueel begeleider, Aartsengel Michaël en liet hij me via gedachten zien dat ik best eens iets van mijn ervaringen met Engelen mocht delen…Ik voelde onmiddellijk door mijn hele wezen één bijzondere ervaring als een flits voorbijkomen. Ik stond onder de douche en sprak in gedachten met Michaël of deze ervaring wel geloofwaardig zou zijn voor een lezer. In gedachten voelde ik zijn antwoord met een heel zachte aanraking over mijn wang ‘ Het is niet belangrijk ‘.
Ik keer 40 jaar terug in de tijd; ik was net afgestudeerd als leerkracht in het middelbaar onderwijs, 21 jaar en was heel blij dichtbij huis een job te hebben. Spannend, het eerste oudercontact, na een hele dag les te hebben gegeven, ging ik huiswaarts op iets te eten, me op te maken voor het eerste oudercontact.
Ik kwam ’ s avonds thuis, met een heel blij gevoel en tevreden dat de ouders blij waren met mij. Ik voelde me heel moe en besloot snel mijn bedje in te duiken.
Mijn ex- partner ( +) en ik gingen slapen, en daarmee begint het verhaal, normaal deed ik elke avond de deur van de slaapkamer dicht, een gewoonte. Net dié avond liet ik de slaapkamerdeur open.

Op een bepaald moment hoorde ik in mijn slaap mezelf zeggen ‘ Kan het niet wat stiller, moet je nu per sé verhuizen ‘ . Mijn bovenste buurvrouw in het appartementsgebouw had me even ervoor verteld dat ze ging verhuizen…
Ik kan er geen ‘ tijdsbeleving ‘ aan vastkoppelen, alleen herinner ik me dat ik opgetild werd uit bed, door een onzichtbare energie ( zo noem ik het nu) ik ging rechtop zitten met gesloten ogen en ik hoorde een stem zeggen ‘ Ga nu ‘ …nog met gesloten ogen stapte ik uit slaapwandelend uit bed en stak bijna automatisch het licht aan. In één beweging was ik helder en zag de vlammen aan onze venster op de derde verdieping alle kanten uitslaan. Vraag me ajb niet hoe en wat, een dergelijke ervaring is niet echt in woorden te omschrijven, ik herinner me dat ik onmiddellijk in actie kwam, mijn niets vermoedende ex- partner uit zijn bed trekken, want die lag in een diepe slaap. Ik riep uit dat er brand in het gebouw was en hij zich uit de voeten moest maken…hij liep naar beneden, ik liep naar boven, naar de vierde verdieping, waar mijn buurvrouw en haar kinderen waren, de buurvrouw die me vertelde van haar verhuizing. Ze was niet wakker te krijgen, hoe zeer ik belde en riep dat er brand was. Ook haar kinderen gaven geen teken van leven. Ik liep naar de tweede verdieping, bellen, roepen…geen beweging. Ondertussen waren de bewoners van de eerste verdieping al naar buiten gevlucht. Ik liep terug naar de vierde verdieping en de vrouw en haar kinderen waren ondertussen van het geknetter van de vlammen en mijn roepen en bellen wakker geworden, alleen had de vrouw in pure paniek haar sleutels naar beneden gegooid en kon ze niet weg. Op blote voeten liep ik nog steeds heen en weer, in mijn nachtjapon.

Ik liep naar buiten, waar het ondertussen wemelde van mensen die ondertussen de brandweer hadden gebeld, mijn ex- partner (+) die in paniek was omdat ik nergens te bespeuren was. Ik kwam naar buiten op blote voeten, in mijn slaapkleed, roepend dat de bewoners van de tweede verdieping en de vierde verdieping nog binnen waren….de vrouw van de vierde verdieping en haar kinderen zijn gered geworden, de man van de vierde verdieping is helaas levenloos in de badkamer teruggevonden. Er was geen enkele uitweg voor de man….bleek dat de man nog laat in de avond een frietketel had aangezet , in slaap was gesukkeld.
Ik maakte me meer zorgen om de man dan om onze spullen en bleef wachten om te weten of de man ok was…helaas vertelde één van de brandweerlui.
Die avond konden we overnachten bij mijn ouders, die een straat verder woonden…en nog voor ruim twee weken, omdat het hele appartementsgebouw aan verder onderzoek afgesloten werd.
Hoe vreemd , achteraf, dat ik niet eens in shock was, ik moest wel bijkomen van het feit dat een lieve fijne buurman overleden was.

De buurvrouw is snel verhuisd, er werd niet meer over de brand gesproken, we hadden geluk dat we gered waren. Alleen ik bleef met zoveel vragen achter…wat is hier nu gebeurd, was dit nu toeval dat ik de deur net die avond liet openstaan, wie had me opgetild, wie had me nu de woorden ‘ Ga nu ‘ ingefluisterd…het bleef hangen, terwijl iedereen maar bleef zeggen: toeval, gewoon geluk .
Ik ben hierover gaan praten met iemand die me dieper liet zien en me zelf de antwoorden liet vinden. Eén van mijn meest dierbare spirituele vrienden die nu aan Gene Zijde is, gaf me een heel eenvoudig antwoord : ‘ Je werd geleid door de Engelen ‘.
Deze gebeurtenis heeft ervoor gezorgd dat ik mijn zoektocht ben begonnen in het weten dat er zoveel meer was dan zintuigelijke waarnemingen. Als kind werd ik meegenomen in de wereld van de Engelen via mijn grootmoeder zaliger via mijn papa’s kant…en op latere leeftijd was ik met studeren bezig, een serieus vak leren, lesgeven ….dat ik uiteindelijk een hele weg heb afgelegd in het verbinden van het leven hier op aarde en het samenwerken met mijn Engelen, is mijn levensweg.

In het moment zelf worden we in ervaringen gezet, die we niet onmiddellijk begrijpen, het wordt meestal achteraf duidelijk …waarvan was dit een teken, wat heeft het leven met me voor, waarom ben ik op aarde gekomen, wat is mijn bijdrage aan de wereld, wat is écht mijn taak, mijn levensmissie…de rode draad sinds kindsbeen af is duidelijk: een spiritueel- aards leraar in een dienende rol op de achtergrond van het grote podium des leven. Dankbaar en ontroerd dat ik mijn tocht als Ziel heb aangedurfd naar onze prachtige Moeder Aarde. Ik sluit mijn stukje verhaal af en voel traantjes vloeien…wat zal ik bij mijn terugkeer naar Huis veel te vertellen hebben, want hoewel mijn reis nog niet klaar is op Aarde, het is echt een heel bewogen reis geweest in het houden van mezelf om wie ik ben, delen, helen, dienen….

Warme groet
Engelenmedium Mieke Moon Box 45
www.miekecoigne.com