Drang naar macht versus authentieke macht

Drang naar macht versus authentieke macht. Twee begrippen met een groot verschil in energie.
Al dan niet bewust leeft bij mensen de drang naar macht waaraan erkenning wordt ontleend. In wezen is die macht heel beperkt en kleingeestig, ook al lijkt dit soort van macht een heel grote impact te hebben op mensen. Macht en geld maken deel uit van dezelfde energie. Wie geld heeft, heeft macht én pakt die macht ongeacht op welke manier. Mensen die zich hiervan bewust zijn, zien helder wat er gebeurt. Mensen die zich vanuit angst onderwerpen en verzaken om vanuit authentieke macht te leven, kruipen vaak door het zand, om die machtigen niet tegen het hoofd te stoten. Macht en geld hebben ook nog eens een erotiserend effect.

Onze geest blijft maar spelletjes spelen en voor degenen die een beetje eerlijk zijn met zichzelf, erkennen dat ze hun hele leven geïntrigeerd zijn geweest door macht en daaraan hun erkenning ontleend hebben.

Veel op macht beluste mensen zijn zich hier niet bewust van, omdat hun wil tot macht onbewust blijft. Meestal zijn het anderen die het waarnemen, maar zijzelf kunnen dit meestal niet zien.

Helaas is de wil tot macht de grootste ziekte waaraan de mens kan lijden. Kijk maar eens naar onderwijssystemen, godsdiensten, culturen en samenlevingen die deze ziekte steunen. Iedereen wil dat zijn kind de beste, de slimste, de rijkste, de grootste ter wereld wordt. Onlangs hoorde ik van een moeder dat haar kind toch wel heel bijzonder was, heel uitzonderlijke talenten had, en hoogbegaafd. Aangezien ik me verdiep in hoogbegaafheid, hoogintelligentie, vroeg ik haar waarop ze die hoogbegaafdheid baseerde en waarom dit zo belangrijk voor haarzelf was? Is het überhaupt zo belangrijk en kun je de druk al voelen die op kinderen wordt gelegd?

Elke kind is bijzonder, elk kind is uniek en authentiek en heeft een prachtige ziel dat incarneert met een uniek doel. Ik kan maar hopen voor dat kind dat het niet moet voldoen aan niet-ingeloste dromen van de ouder.

De gigantische drang naar macht ontstaat vanuit een diepe leegte in zichzelf. Iemand die niet op macht is gericht, voelt zich thuis in zichzelf, heeft niet de behoefte om meer te zijn dan hij is. Hij IS en dat volstaat. Hij IS volledig en belichaamt dit in zijn hele wezen. Erkenning van binnenuit volstaat en is voldoende.

Het hele idee van macht over mensen te hebben betekent dat de waardigheid en individualiteit teniet wordt gedaan. Eigenlijk wordt de ander een slaaf die zich moet schikken en aanpassen, op welke manier dan ook. En die manieren zijn heel sterk uitgelijnd. Er is geen dialoog, geen overleg, geen inspraak, geen gelijkwaardigheid. Slaven moeten luisteren en zich onderwerpen. Als slaven ontwaken en opstaan, dan is de kans heel groot dat je verbannen wordt uit het slaafs-systeem die de machtigen wel heel streng bewaken.

Er is een ander soort van macht en die is niet afhankelijk van mensen of hun reacties. Het is een innerlijke authentieke macht, die niets te maken heeft met het domineren en overheersen van anderen. Dit brengt ons naar ware onafhankelijkheid en brengt ons bij de bron van onze essentie, onze ware Zijn.

Er is geen macht, er is alleen machtsmisbruik, niets anders. (Henry le Montherlant)

Inspirerende hartegroet
Mieke