Deel je gevoelens

Diep in ons binnenste kan de angst leven om onszelf uit te spreken uit angst om gekwetst of niet gehoord te worden.
Dan kan het heel moeilijk worden om met iemand te praten over je gevoelens.
Ieder mens wil zijn gevoelens delen en zeker als je nogal een gevoelsmens bent kun je vol zitten met gevoelens en emoties die tot uiting moeten komen.
Door voorvallen in het verleden kan het zo zijn dat men steeds meer in zijn /haar schulp is gekropen en is het niet meer zo eenvoudig om gevoelens te delen met bv partner of vrienden familie.
Vaak wordt dan gezegd dat diegene niet zo een prater is. Nu is het wel zo dat de een wat meer stof tot spreken heeft dan de ander maar het is wel makkelijk om te zeggen dat hij/zij een stille is.

Ik ben er zeker wel van overtuigd dat iemand totaal kan verlammen door de pijn uit het verleden maar ik ben er ook van overtuigd dat door liefdevolle benadering iemand daaruit kan ontsnappen. Door volledig aanwezig te zijn en jezelf in liefde te verbinden met de ander kun je het contact aangaan met de ander.
Maar let op de valkuil van niet gehoord worden. Wat ik hiermee bedoel is dat je een luisterend oor kan zijn en je daarna goedbedoelde adviezen kan geven maar dat het niet altijd zo is dat hetgeen je hebt gezegd ook daadwerkelijk is begrepen.
Soms dringen woorden eenvoudigweg niet door tot de ander en is het belangrijk om te vragen of de boodschap is binnengekomen.
Ook is het van belang om dat zelf te doen in een gesprek. Gewoon even herhalen wat de ander zegt en dit laten bevestigen werkt heel goed om de communicatie tot elkaar te verduidelijken.
Een mens in paniek heeft een andere benadering nodig dan een mens in balans dat is ook logisch. Maar de mens die geblokkeerd is door angsten heeft in de eerste plaats begrip nodig voor de situatie waar hij/ zij in verkeerd. Angsten kunnen een opeenstapeling van zorgen en angst voor herhaling zijn.
De mens lijdt het meest door het lijden wat hij/zij vreest en dat is iets wat velen doen. Lijden door zorgen en angst voor herhaling.
Gevoelens delen is voor velen een lastige opgave.
Sommigen kunnen slecht hun gevoelens uiten en brengen hun boodschap zo subjectief over dat het voor de ontvanger erg lastig is om te begrijpen waar het werkelijk over gaat.
Vragen om duidelijkheid heeft geen zin want men is overtuigd van een helder verhaal en er komt alleen maar weerstand bij de vraag om zichzelf duidelijker te verwoorden.
Als je merkt dat een gesprek niet de gewenste richting opgaat kun je vragen om op een ander tijdstip de communicatie verder te zetten bv als men wat rustiger is.

Ook kan het voorkomen dat een persoon heel wantrouwig in het leven staat door verschillende situaties uit het verleden en durft men niet op een open manier te spreken. Zo kun je dus een gesprekspartner tegenover je hebben die op geen enkele manier zijn waarheid durft te zeggen uit angst om gekwetst te worden maar wel zijn gevoelens projecteert op jou. Vaak heel vaak is dit de reden dat men elkaar niet begrijpt.
Je wil de ander wel begrijpen en we willen er zo graag zijn voor elkaar maar toch lukt het niet om dat evenwicht te vinden.
Hoe komt dat dan en wat kun je daaraan doen?
Frustratie is een grote factor waardoor mensen dichtklappen tot het moment komt dat er weer een blinde vlek wordt geraakt en daar zijn de poppen weer aan het dansen.
Hoe worden mensen gefrustreerd? Door verwachtingen die ze hebben over bv de relatie die niet loopt zoals ze zich hadden bedacht, door hun werkkring waarin ze zichzelf niet gewaardeerd voelen, door hun jeugd waarin ze niet gezien werden door hun ouders en misschien dat ze nog wel aandacht te kort komen. Als die gevoelens niet worden geuit krijg je het effect van een snelkookpan. Er hoeft maar iets te gebeuren en de druk in de pan wordt te groot en deze komt dan onder stoom te staan.

De reden dat mensen hun gevoelens niet willen of kunnen delen kan divers zijn. Bijvoorbeeld dat je altijd de mond werd gesnoerd toen je nog thuis woonde of nooit serieus werd genomen op je werk, je relatie, of in je vriendenkring en uiteindelijk het gevoel kreeg nooit gehoord te worden. Daarom zwijg je maar en krop je alles op en daardoor krijg je angst om te spreken want niemand neemt je serieus denk je.
Lieve mensen ieder mens heeft een stem en die mag gehoord worden. Als je gesprekspartner echt niet wil luisteren dan is het een probleem van de ander en zou je niet eens de moeite moeten doen om een gesprek te beginnen. Maar als je iemand in je leven hebt die werkelijk geïnteresseerd is in jou en de moeite wil nemen om echt naar je te luisteren stel je dan open en oefen desnoods in wat je echt eens wil zeggen maar stop met projecteren van je pijnen op de ander dat is heel frustrerend en zeer pijnlijk voor anderen.

Vertrouwen mag je leren door eerst weer heel dicht bij jezelf leren komen en in je kracht leren staan en te blijven. We hoeven niet te blijven hangen in oude pijnen en gedachtenpatronen uit het verleden. Breek jezelf vrij door te oefenen in loslaten wat je niet meer dient en je opnieuw open te stellen voor jezelf en de ander.
Kijk met wie je jezelf hebt verbonden de laatste tijd en of je nog feedback krijgt uit je omgeving. En waar voel jij je het meest gelukkig in/bij?, en niet uit angstgedachten dat je maar beter op een andere planeet kunt zijn want dan schiet je in je slachtofferrol en dat is in de cirkel rond blijven lopen en dan kom je er niet uit.

Wees oprecht naar jezelf en durf jezelf in de spiegel aan te kijken want met die persoon moet je het voor de rest van je leven doen. Je kan je eigen leven helen zeker weten dat dit mogelijk is. Maar jij hebt de teugels in handen dus spring op die bok en ga ervoor. Liefde voor jezelf en begrip voor je situatie leren ontwikkelen je kan het dat weet ik maar je mag nu de eerste stap zetten naar die verandering. Die diepe angst om jezelf te uiten mag veranderen in bewust zijn naar jezelf en daardoor de moed verkrijgen door stap voor stap weer te kiezen voor jezelf.
Je kan dat als je het maar wil. En maak keuzes in je leven door te kijken en goed in te voelen met wie je nog wil omgaan. Als je dat doet dan krijg je zeker die verandering waar je zo lang op hebt gewacht. Jij alleen kan dit doorbreken. Geef heel goed je grenzen aan en kijk dan wie er nog in je leven past. Met die mensen kun je leren om voorgoed van je angst af te komen en kun je eindelijk je gevoelens delen.
Als je behoefte voelt hier eens met mij over te praten dan kun je mij bereiken op box 68 bij Paragnost-Eddie.
Hartegroet,
Elisa-Lis