De verbindende kracht van aanraking

©Michelle Shanti en Mieke

De verbindende kracht van aanraking. Dagelijks raken we mensen, dieren, voorwerpen aan. We raken elkaar op zoveel verschillende manieren aan, soms bewust en soms onbewust en vluchtig. Aanraking is een basisbehoefte bij elk levend wezen. Vanaf het moment dat we op aarde zijn geland, worden we aangeraakt, gestreeld, geliefkoosd en naarmate we opgroeien, verandert soms de manier van aangeraakt worden of aanraken.

Ik hoor niet weinig volwassenen vertellen dat ze zich niet comfortabel voelen bij een aanraking of een omhelzing. Aanrakingen worden gereduceerd tot een hand geven en toch liefst niet te lang.
Rond aanrakingen heersen heel veel seksueel gekleurde invullingen, en daaronder zit een diepe angst om zich geraakt te voelen door de aanraking van de ander. Angst om iets te voelen wat niet mag gevoeld worden. Niet mag gevoeld worden houdt in dat de energie niet kan stromen in jezelf, je verbiedt jezelf om ruimte te geven aan wat er gevoeld wordt.
Door de vele verhalen rond grensoverschrijdend gedrag is er een cultuur van angst ontstaan. Ik herinner me in de tijd van Dutroux dat ik geen enkele leerling meer durfde aan te raken. Een schouderklopje geven was nog het enige wat ik gaf. Ook al gaf ik vooraf aan of dit ok voelde, als ik een leerlinge zag met verdriet. Niet om het verdriet erin te kloppen en te bekrachtigen, dan wel vanuit het voelen ‘Juf, raak me even aan.’

We staan eigenlijk op het vlak van fysieke aanrakingen heel krampachtig in het leven. En toch is het een diep verlangen om aangeraakt te worden, omdat aanrakingen helend en troostend zijn. Aangezien we in een fysiek lichaam zijn geïncarneerd ervaren we alles via ons lichaam.
Aanrakingen die het hart raken en gevoeld worden vanuit een hartsverbinding kunnen geen bedreiging zijn, omdat de intentie onmiddellijk gevoeld wordt door de ander. En daar kom ik bij de ervaring van mensen die me delen dat daar precies de angst zit om die hartsverbonden aanraking toe te laten. Angst om zich over te geven, angst om het eigen hart en het hart van de ander te voelen.

We hebben geleerd dat we ons hart enkel moeten openstellen voor een partner. Maar het hart laat zich in wezen niet beperken, omdat het hart een zeer hoog bewustzijn heeft. Je kunt onmogelijk je hart afsluiten maar het gebeurt wel.
Hartproblemen worden vaak toegeschreven aan verkeerde voeding, foute levensstijl enzovoort. Er is veel meer dan wat meespeelt: langdurig verdriet, je hart niet volgen ongeacht op welk vlak, verlieservaringen. Hier en daar kunnen we verhalen lezen van mensen die zich zeer bewust zijn dat een gebroken hart inderdaad kan leiden tot problemen op hartsniveau. Elke situatie is de moeite waard om te onderzoeken.

Aanraking verbindt, raakt onze diepste essentie aan als mens. Onze huid leeft en ademt voluit via aanrakingen die ontstaan vanuit respect, liefde en warmte.
De angst om aangeraakt te worden en aan te raken tussen mensen leeft meer dan we kunnen vermoeden.

Aanraken vanuit het hart is helend, daarom zijn ook onze dieren voor ons een krachtige hartopener. Ze laten ons ervaren dat we ons veilig mogen voelen. Dieren geven perfect aan als de energie-uitwisseling volbracht is. Er is geen sprake van leegzuigen, geen te weinig, geen teveel. Het is goed zoals het is.

Hoe onwennig het ook kan voelen; jezelf aanraken op een zeer bewuste manier creëert meer verbinding met je lichaam en wat je voelt bij elke aanraking. We dalen af van het hoofd naar het hart in gewaarworden.
De foto is genomen op de boekpresentatie van ‘De Holist’ met de bijzonder liefdevolle uitvoerende uitgeefster en auteur bij Paris Books, Michelle Shanti en mezelf. Als er iemand is die de kracht van verbindend raken en aanraken belichaamt, dan is het wel Michelle.

©Mieke
Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45