Communiceren kun je leren

Communiceren kun je leren, maar hoe?
Een veel gehoorde vraag is hoe doe je dat dan goed communiceren?
Je kan niet alles zeggen wat je voelt opkomen dat weten we allemaal wel, maar er zijn mensen die dit wel doen op een moment dat de stoppen doorslaan zoals ze dat zelf noemen.
Zet twee mensen bij elkaar die beiden een flink pijnstuk hebben en voeg daar een portie frustratie en boosheid aan toe.

Dan is het een kwestie van tijd dat de een of de ander zijn gevoelens wil uiten. Als dat dan niet goed wordt begrepen door de ander dan is daar dus de bekende druppel en staan de meeste mensen tegenover elkaar hun frustraties te projecteren.
Hoe komt dit nu? Dingen die aan de oppervlakte liggen bv angst die getriggerd wordt door een film of geweld wat de kamer binnenkomt via tv of beeldscherm dat roept al boosheid en frustratie op.

Men uit zich daarover en gaat weer verder met de daagse bezigheden. Maar het leven van deze tijd brengt veel stress met zich mee en het is veel te druk in de maatschappij. Ook komt alles via de media met zoveel drukte de huiskamer binnen dat alleen kan al voor veel verstoring zorgen.
Mensen zijn daardoor sneller geprikkeld en reageren dat af op elkaar.
Als je bv een traumatische jeugd hebt gehad waar geen verwerking is geweest of je hebt altijd in een keurslijf gelopen in relaties of men toont geen respect voor je of je hebt moeite om je aan te passen in de maatschappij, dan kunnen de pijnstukken zeker terug komen in relaties wanneer je getriggerd wordt door de een of ander.

Zeker wanneer je jezelf aangevallen voelt als de ander je bv wilt corrigeren in je gedrag. Soms is dat echt wel nodig als je zelf geen idee hebt dat je een onredelijk gedrag vertoont. Meestal ontaarden deze situaties in vervelende conflicten waar de ego’s dan weer hoogtij vieren.
Soms is het zelfs zo dat er agressie omhoog komt en dat er duidelijk geen controle over de gevoelens meer kan zijn.
Hoe ga je daar dan mee om als partner als je zelf nog pijn te verwerken hebt?

Dat lieve mensen is heel erg moeilijk omdat meestal de verwijten niet van de lucht zijn.
Aangezien je beiden dus nog verwerking hebt en je niet bij machte bent om op een goede manier de communicatie op te bouwen met elkaar is het beter om jezelf terug te trekken en op een later moment met elkaar in gesprek te gaan.
Soms hoor ik mensen zeggen dat er helemaal geen gesprek mogelijk is en dat de partner dichtklapt.
Dat is uiteraard erg lastig om het maar zachtjes uit te drukken omdat er dan altijd een smeulend vuurtje zal blijven en bij het minst geringste kan dit dan weer een oplaaiend vuur worden.
Beter is dan om toch de rust te bewaren omdat één van de twee het hoofd moet koel houden om later toch nog eens een poging te doen om een opening te vinden bij de partner.

Het is ook vaak de toon die de muziek zet. Lastig maar wel het proberen waard.
Is het helemaal niet mogelijk om met elkaar te praten kijk dan eens of je samen naar een relatietherapeut kunt gaan.
Er moet een oplossing gevonden worden voor het smeulende vuurtje wat steeds weer oplaait.

De frustratie en de pijn verdwijnen niet vanzelf en nogmaals één van de twee moet de wijste zijn.
Door begrip voor elkaar te hebben en de bereidwilligheid te tonen naar elkaar om aan de relatie te werken daarmee heb je al veel gewonnen.
Mocht het zo zijn dat je er samen wel uit kan komen dan kun je leren om het op deze manier op te lossen.

Veel dingen worden uitgesproken vanuit het ego. Daar ligt uiteindelijk ook alle pijn, verdriet en frustratie.
Als je voelt dat het een kant opgaat dat bv de stemming omslaat of dat de een of de ander opeens stil wordt of dat er onredelijke opmerkingen worden gemaakt, spreek dan met elkaar af dat zodra je dit bij elkaar opmerkt dat je dit of uitspreekt of als je er even niet bijkomt bij je gevoelens dat je er graag later op terugkomt omdat je bv te moe bent om te praten.

Maak dus afspraken met elkaar en geef bv een code aan waardoor je weet oké hij of zei heeft last van de werkdruk heeft niets met mij te maken. Of last van mijn maandstonden of voel mij wat grieperig of wat dan ook. Geef elkaar dus een code aan waardoor je weet dat je het even lastig hebt.
Als het wel te maken heeft met je partner kun je ook aangeven er later op terug te willen komen door even rustig te gaan zitten samen en geheel vanuit je ik stuk naar elkaar te praten.

Dus de één praat en de ander luistert zonder in te breken in het gesprek wat je tot de ander hebt.
Je kan dan aangeven bv ‘’heb je even tijd om naar mij te luisteren ik wil even iets tegen je aanhouden wat belangrijk is voor mij.
Op die manier kun je je gevoel uiten naar je partner maar doe dat zonder vingerwijzen dat zou het gesprek juist teniet doen.

Het zou ook goed zijn om eerst zelfreflectie toe te passen zodat je weet waar de schoen wringt bij jezelf voor je het gesprek begint.
Zo kun je ook de pijnpunten benoemen van jezelf. Als je klaar bent met je verhaal kun je vragen wat de ander er bij voelt en hoe hij zij de situatie zou willen zien en of willen verbeteren tussen jullie.
Dit kun je ook vragen aan je gesprekspartner op werk of vrienden of familie.

Er moet altijd duidelijkheid zijn en als je voelt dat gesprekken niet van de grond komen en of niet gevoerd willen worden om wat voor reden dan ook. Dan zou je professionele hulp kunnen inschakelen. Blijf in elk geval niet hangen in toxische relaties want die maken je ziek. En als je er te lang in blijft zitten dan wordt het van kwaad tot erger en dan is er meestal helemaal geen gesprek meer mogelijk.

Wil je hier eens met mij of de collega’s over spreken schroom dan niet om contact op te nemen.

Paragnost-Eddie box 68

Warme knuffel,
Elisa-Lis