Angst en Liefde

Twee emoties, met een daarin tussenliggende scala van gevoelens.
De afgelopen dagen voel ik bij heel wat mensen angst….voornamelijk de angst rond relaties en hoe het voor mekaar krijgen dat een ex toch weer terugkomt, tot en met de controle houden over het leven van een ex-geliefde. Angst met de onderliggende gevoelens die helaas nogal eens een eigen leven gaan leiden en verstarring in het eigen leven als resultaat geeft.
‘ Waarom kiest hij/ zij voor een ander ‘ ….Vanuit mijn readingen kan ik het einde kaderen en verbind ik mijn readingen verder met de gaande veranderingen die op ruimer vlak heel duidelijk aan de gang zijn.
Angsten zijn een gevolg van identificatie: je houdt van iemand en tegelijk met de liefde komt angst om de hoek kijken: hij/ zij kan je verlaten en hij/ zij heeft al iemand verlaten, dus het kan jou met jou gebeuren. Er is dus snel een zaadje geplant van angst, je voelt een knoop in je maag en het proces van vastklampen is begonnen: controle over contacten.
Kan het je helpen je angsten om te buigen zodanig dat je er anders kan mee omgaan.
Je kwam alleen op de wereld….je was hier gisteren ook, zonder deze persoon en je voelde je goed, je had geen knoop in je maag. En als deze persoon je morgen of over een jaar verlaat…wat was dan de zin van die knoop? Je weet hoe het is zonder die persoon, en je zult ook in staat zijn zonder die persoon te leven.
De gedachte alleen al: ‘ Neen, ik kan niet leven zonder die persoon ‘ maakt mensen nog angstiger en toch is het wat kan gebeuren.
Was het dan geen ‘ echte ‘ liefde? Liefde is altijd echt….mensen maken van liefde een verhaaltje die we enkel in sprookjesboeken lezen. Is liefde dan geen sprookje? Maakt liefde ons blind? Het projectiemechanisme in liefde is de grootste valkuil. Neptunus laat ons zien achter de sluiers…Schorpioen dwingt ons los te laten, Saturnus duwt ons richting onze lessen die we gingen leren op aarde, in de derde dimensie, jawel, en Steenbok leert ons nu in onze eigen autoriteit te gaan staan en vanuit die kracht te leven. Er speelt nog veel meer mee…weet enkel dat ervan wegvluchten ons niet dat gedroomde geluk brengt.
De angst dat de dingen morgen, overmorgen, over zoveel tijd anders kunnen verlopen….je mag er niet aan denken, niet? Liefst houden we de dingen bij elkaar, houden we vast aan wat we kennen…
Dagelijks gaan mensen over, je zaak kan failliet gaan, je kan ook werkloos worden….er zijn ontelbare dingen die kunnen veranderen…weet je wat het bijzondere is: ook jij verandert voortdurend omdat je bewuster wordt. Ik hoor wel eens in mijn nabije omgeving: ‘ Ik ben nog altijd dezelfde ‘ of ‘ Ik verander niet, ik ben zo ‘ . Vaak is dit het beeld die vastgehouden wordt over de ander. We zien onszelf niet veranderen ( want dat geloven we niet) en we zien de ander nog steeds zoals we die vb 20 jaar geleden hebben gekend.
Je bent beladen met allerlei angsten waarvoor geen enkele reden voor is, want gisteren, vorige maand zat je ook zonder noodzaak vol met al die angsten.
Dingen zijn wellicht veranderd en jij bent er nog steeds en dat is niet veranderd.
In het diepst van ons wezen hebben we het vermogen om ons in heel veel situaties aan te passen, te schikken…en niet als een slachtoffer, maar wel omdat je ergens heel diep van binnen weet: dit is beter, het is goed.
Angst is universeel…als ik de vele mannen en vrouwen beluister, dan lijkt het wel of iedereen bang is voor elkaar—omdat mensen bang zijn voor liefde.
Angst voor de liefde. De man is bang voor de vrouw, want zij is het voorwerp van de liefde en omgekeerd. We zijn bang voor de liefde omdat liefde ook ‘ een beetje sterven ‘ betekent en zoals ik wel vaker in mijn consulten zeg: liefde en overgave is vaak de hindernis om liefde te laten stromen. Liefde eist dat we ons helemaal overgeven en daar begint het mee: we aarzelen ons in onze diepere zijn over te geven, we zijn bang om ( opnieuw) gekwetst te worden, dus houden we de liefde veilig aan de oppervlakte. Ik hoor vaker: ‘ Ik vind hem/ haar leuk, krijgen we een relatie ‘ ( en wel heel snel want ik wil binnen een maand weten of hét ergens naartoe leidt ) Moet liefde noodzakelijk ergens naartoe leiden en wel in een snel tempo? Kijk eens hoe zaadjes tot een mooie plant, vrucht, boom worden …na een periode van alles wat nodig is om te kunnen bloeien? ‘ Oh, ja maar….( dan weet ik het al ) dat is iets anders. ‘ Hoezo, is dat iets anders ‘ ? ‘ Als ik het niet snel weet of het de moeite is, dan kap ik ermee, ik heb geen zin om ( weer eens) maanden te wachten ‘ .
Waarom zo gehaast in liefde ….Liefde is een staat van Zijn die zich in de vorm van een liefdesrelatie mag ontwikkelen , er komt geen moeten van pas. Geef het eens alle seizoenen de tijd om uit te rijpen. ‘ Een jaar??? ‘. Ja precies, een jaar met elkaar omgaan, elkaar echt ont-moeten en ont-dekken zonder het tempo te willen opdrijven. Genietend ontmoeten, elkaar ruimte geven om zich ook even terug te trekken, elkaar tegemoet komen zonder teveel compromissen te sluiten hierin , elkaars authenticiteit te respecteren (zonder de behoefte de ander te modelleren volgens een ‘ beeld ‘ ( projectiemechanisme) Kan je van die persoon , met wie je die reis wilt maken, houden zoals hij/ zij is? Of merk je na een periode dat je dingen wil veranderen aan die persoon, zodat die toch in dat plaatje ‘ past ‘? Of omgekeerd…ervaar je dat je langzaam maar zeker in een ‘ plaatje ‘ wordt gemanipuleerd om graag gezien te worden?
De eerste stappen zijn naar wederzijds slaaf zijn van elkaar zijn gezet. Is het dit wat je wilt, ten koste van wie jij bent?
Jarenlang hebben we een onecht persoonlijkheid gedragen, omwille van het graag gezien willen worden, we hebben het vanuit een staat van onbewustheid toegelaten en nu drukt het op ons….en ook dit gebeurde vanuit een staat van onbewustheid. De bedoelingen van onze opvoeders waren goed, alleen meestal waren ze zelf nog niet in staat om te leven vanuit hun authenticiteit. In handen van onbewuste mensen kunnen zelfs de beste bedoelingen leiden tot vervreemding. Elke keer je alleen met jezelf bent, kan er een diepe angst zijn, alleen te blijven. Je bent bezig met je onechte persoonlijkheid los te laten, want dit verdwijnt , je zet de stap naar je ware zelf, en dat heeft ‘ tijd ‘ nodig ; je was je ware zelf kwijtgeraakt.
Hou je niet langer vast aan alles wat onecht voor jou voelt, het is zinloos en leidt tot diepe eenzaamheid, zelfs met de duizenden volgers of vrienden op social media. Zelfs dan kan het eenzame gevoel het hardst toeslaan.
Warme groet
Mieke Moon Box 45
www.miekecoigne.com