Toen ik lang geleden als kind zelf nog in mij ei zat en ik nog niet zoveel kennis had van de dingen des levens kon ik mijn grootvader soms aankijken met een blik van- wat doet hij nu? Hij keek mij overigings ook zo aan hoor alsof hij mij wilde zeggen dat weet je toch?
Mijn hele kindertijd verbleef ik vaak bij mijn grootouders en omdat we er vlak naast woonden was ik er echt kind aan huis.
Later wist ik pas echt waardoor dat kwam maar toen als ukkie van zes jaar was ik er altijd en keek ik vaak naar wat deze mensen mij onbewust al vertelden.
Opa was bloemenhandelaar en oma werkte mee dus ik kreeg de liefde voor bloemen en planten al vroeg ingegoten. Zo was het ook heel gewoon dat alle deuren en ramen open gingen om te luchten en ook in de winter, dan moest je maar even een sjaal omdoen of een jas aan als je het koud had.
Maar wat ik dan wel vreemd vond was dat mijn grootvader om de planten heen een doek bond heel voorzichtig alsof ze heel teer waren. Dit was voor de tocht want daar kunnen zij niet tegen.
Als er genoeg gelucht was dan ging alles weer dicht en daar kwam opa weer en begon de planten te verlossen van hun doeken.
Wat ik toen zag zie ik nog steeds op mijn netvlies en zal ik nooit vergeten. Opa streelde elk blaadje van de planten heel liefdevol alsof hij de wangetjes van een baby streelde en ik stond er met open mond naar te kijken. Op dat moment kruiste onze ogen elkaar en zag ik in de blik van mijn grootvader , dat weet je meisje dat weet je.
Alles leeft vertelde opa mij in plaats van mij uit te leggen waarom hij dit deed. Ik moest het maar weten, toch?
Zo ben ik opgevoed door mijn grootouders dat alles wat leeft respectvol moet worden behandelt.
Elke bloem elke plant al het voedsel in de aarde elk dier verdient respect omdat ze schepselen van God zijn. Wat mijn grootvader deed was met zijn energie de planten geruststellen en ze weer liefde geven . Ik heb gezien dat planten ogenschijnlijk helemaal dood waren en mijn grootvader er met zoveel liefde en aandacht weer leven in bracht.
Het was een bijzonder mens en één van mijn leermeesters. Kijken en voelen dat deed opa alsof hij kon communiceren met zijn planten en bloemen en uiteindelijk deed hij dit ook weet ik nu. En ik heb van hem geleerd om te observeren en te luisteren naar de dingen. De tijd nemen , in voelen en dicht bij jezelf blijven.
Een halve eeuw en vele studies later besef ik dat er nog maar weinig over is van het leven wat er toen bestond. Alles ging in die tijd met veel geduld gepaard. Er waren nog geen pc’ s en mobiele telefoons. Sterker nog er hadden nog maar weinig mensen een gewone telefoon. Je moest naar een telefooncel lopen om iemand te bellen.
De mensen waren veel sneller tevreden en op hun manier gelukkiger want er was ook veel armoede in die tijd. Maar men had veel meer respect voor het leven en voor elkaar en uiteindelijk voor moeder aarde.
We delen de aarde met elkaar en onze dieren. En gelukkig is er meer weet gekomen dat dieren ook gevoel en emoties hebben en dat er organisaties zijn die de dieren beschermen en dat is maar goed ook want er zijn nog dagelijks situaties waarbij dieren respectloos worden behandelt. En ja als je grof bent tegen dieren die voor consumptie zijn bedoelt dan barsten deze dieren van de stress.
Er zijn betere manieren voor het fokken en doden van de dieren die wij consumeren. Degene die zich erin verdiepen weten wel dat legbatterijen en varkensfokkerijen gruwelijke methoden gebruiken het kan beter en het moet beter.
Daardoor geeft een dier wat in zulke erbarmelijke omstandigheden leeft en uiteindelijk sterft zijn emoties door aan ieder die het vlees consumeert. Wat zijn de gevolgen denk je in het menselijk lichaam?
Zo ook werkt dit met alle bespoten groenten en fruit. Wij mensen krijgen zoveel landbouw gif en stresshormoon binnen in ons lichaam dat we uiteindelijk de gevolgen allemaal wel kennen.
Ons lichaam is er niet op gebouwd om zoveel vreemde stoffen te verwerken en hierdoor ontstaan uiteindelijk de milieu ziekten van deze tijd. Voeg daar nog eens producten uit de supermarkten met alle toevoegingen aan toe, dan is de som gauw opgeteld.
Alles leeft om je heen en alles is ook voelbaar. Kijk eens naar de kleur van het gras als je wilt en kijk eens naar de structuur van een eikenboom, voel het zand eens tussen je vingers door glijden als je op het strand bent adem de geur van de zee in en proef het zout op je lippen.
Aai je hond eens of je kat en voel eens wat dit doet in je handen. Voel eens aan je planten met zachte hand en liefdevolle vingers wat er voelbaar is als je heel zachtjes langs de blaadjes streelt. Ik heb ze wel eens horen knisperen, en je kan ook met ze praten want ze leven absoluut. Er is een aura zichtbaar om je planten en je kan ze zeker helende energie geven.
Een plant laat zien op welke plek ze graag staat en je zou ze op die plek moeten laten staan omdat ze niet steeds verplaatst mogen worden als ze het daar goed doen. Planten hebben ook een ziel, het is wellicht het grote collectief waarin alle planten en bomen onder vallen maar ze hebben een ziel.
Ze geven ons zoveel meer dan we beseffen en ook moeder aarde waar wij gelijk aan zijn geeft ons zoveel, dat wij er zuiniger op mogen zijn en diep respect voor mogen hebben voor alles wat leeft.
Gelukkig zijn er vele groeperingen die bewust zijn van alles wat er op de aarde aan het gebeuren is maar wij als mens mogen ook een handje mee gaan steken.
We mogen zuiniger zijn op wat er is en respect hebben voor elkaar en de mooie dingen des levens die er nu nog zijn maar over een aantal jaar steeds meer verdwijnen uit ons beeld.
Alles leeft en hoe meer we dit bewust worden hoe meer we dit om ons heen kunnen voelen en doorgeven. Zodat de kring steeds groter wordt en wij allen nog heel lang kunnen en mogen genieten van de schatten der aarde.
Warme knuffel, Paragnost-Eddie box 68
Elisa-Lis